Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Ο Γκάντι και ο καθηγητής του.

Αποτέλεσμα εικόνας για Πανεπιστημίου τού Λονδίνου

Όταν ο Γκάντι μελετούσε νομικά στο Πανεπιστημίου τού Λονδίνου είχε έναν καθηγητή τού οποίου το επίθετο ήταν Mr. Peters και ο οποίος δεν τον συμπαθούσε καθόλου. Κάποια μέρα, ο Mr. Peters κατά τη διάρκεια τού μεσημεριανού γεύματός του καθόταν στο εστιατόριο τού Πανεπιστημίου όταν ο Γκάντι ήλθε, με τον δίσκο του και κάθησε δίπλα του.

Σοβαρά ενοχλημένος ο υπερόπτυς καθηγητής είπε στον Γκάντι:
«Κύριε Γκάντι, δεν γνωρίζετε ότι ένα γουρούνι και ένα περιστέρι δεν κάθονται μαζί κατά τη διάρκεια τού φαγητού τους;» 

και ή απάντηση τού Γκάντι ήταν...
«Μην ενοχλείσθε κ. καθηγητά, θα πετάξω παραπέρα» και λέγοντας αυτά πήγε και κάθησε σ' ένα άλλο τραπέζι.

Πράσινος από τα νεύρα του ο Mr. Peters θέλησε να πάρει την ρεβάνς στην επόμενες εξετάσεις, αλλά ο φοιτητής του απάντησε ορθότατα σε όλες τις ερωτήσεις του. 
Τότε ο Mr. Peters τού έθεσε την παρακάτω ερώτηση:
«Κύριε Γκάντι, τι θα κάνατε αν περπατώντας στον δρόμο βρίσκατε ένα πακέτο γεμάτο σοφία και ένα άλλο γεμάτο λεφτά; Ποιό από τα δύο θα παίρνατε;»

Χωρίς να πολυσκεφθεί ο Γκάντι τού απάντησε: «Σίγουρα το πακέτο με τα χρήματα.»

Τότε ο Mr. Peters μ' ένα χαμόγελο γεμάτο ειρωνία τού είπε: «Αν ήμουν στην θέση σας θα έπαιρνα αυτό με την σοφία, δεν νομίζετε;» 

και ο Γκάντι τού απάντησε με απάθεια: «Ο καθένας παίρνει αυτό που τού λείπει.»
Ο Mr. Peters ήδη υστερικός από την απαντήση τού φοιτητή του έγραψε στην κόλλα τού διαγωνίσματος, "Ηλίθιος" και την έδωσε στον Γκάντι.

Ο Γκάντι πήρε την κόλλα τού διαγωνίσματος και κάθησε κάτω. Μερικά λεπτά αργότερα πάει στον καθηγητή του και τού λέει: «Mr. Peters, υπογράψατε το γραπτό μου, αλλά ξεχάσατε να το βαθμολογήσετε.»

Τρίτη 26 Ιουνίου 2018

Το Καθήκον των Γονιών προς τα Παιδιά τους


Φυσικά πάντοτε βρίσκουμε δικαιολογίες για την συμπεριφορά μας, προκειμένου να αισθανθούμε καλύτερα. Παραδείγματος χάρη, ως γονείς πιστεύουμε πως οι πράξεις μας είναι οι καλύτερες δυνατές για τα παιδιά μας. Και ενώ το πρωταρχικό μας καθήκον είναι να τα οδηγήσουμε στην σωστή κατεύθυνση, δυστυχώς πολύ συχνά θεωρούμε ότι είμαστε καλοί γονείς όταν επιβάλλουμε τη θέληση, τις ιδέες και τα πιστεύω μας πάνω τους. Και μόλις πετύχει η πλύση εγκεφάλου που τους έχουμε κάνει με αποτέλεσμα να συμπεριφέρονται , να αισθάνονται και ακόμα να σκέφτονται όπως εμείς, τότε απολαμβάνουμε με ικανοποίηση το γεγονός ότι δώσαμε στην κοινωνία πολίτες με αίσθηση του καθήκοντος, που θα συνεχίσουν πειθήνια την γραμμή που έχει χαραχτεί.
Δικαιολογίες αυτού του τύπου δεν επιφέρουν καμία αλλαγή. Το να οδηγούμε τα παιδιά μας με αγάπη και σταθερότητα είναι ένα πράγμα , ενώ η επιβολή της θέλησης μας πάνω τους είναι κατάχρηση του προνομίου μας ώς γονιών. Το καθήκον μας είναι να τα ενθαρρύνουμε να σκέφτονται για τους εαυτούς τους και να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους. Ενώ το να σπάμε τν θέληση τους εξαναγκάζοντας τα να παραδοθούν στην κρίση μας είναι ασυγχώρητη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη , φροντίδα και σωστή καθοδήγηση. Επίσης, χρειάζονται κατανόηση και πάνω απ ‘όλα σεβασμό. Αν ποτέ δεν τα ακούμε, μην παραξενευτούμε όταν και αυτά θα πάψουν να μας ακούν. Αν τα ακούμε απλώς για να τα αποθαρρύνουμε σε κάθε τους βήμα, τότε δεν έχουμε το δικαίωμα να νιώθουμε πληγωμένοι όταν κάποια μέρα στραφούν εναντίον μας με θυμό και πικρία.
Τα παιδιά μαθαίνουν πολύ περισσότερο από το παράδειγμα που τους δίνουμε παρά από τα λόγια. Αν ακούμε τις ερωτήσεις, τα αιτήματα και τις επιθυμίες τους με σεβασμό και κατανόηση, τότε και αυτά θα ακούν με τον ίδιο σεβασμό και κατανόηση τις συμβουλές και τις οδηγίες μας. Αν τα αγαπάμε δίχως να μετατρέπουμε αυτήν την αγάπη σε δεσμά, πάντοτε θα μας αγκαλιάζουν με την ίδια αγάπη.
Ότι ισχύει για μας ως γονείς , το ίδιο ισχύει και όντας πολίτες αυτού του κόσμου. Όλοι έχουμε υποστεί θηριωδίες της κοινωνικής διαμόρφωσης και πρέπει να καταλάβουμε ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν θύματα.

Πηγή: εδώ Βιβλίο ΤΟΛΤΕΚΟΙ «Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ» του Ηeun Mares