Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

Απολογισμός της χρονιάς..

Όπως κάθε χρόνο ήρθε και η στιγμή για τον απολογισμό της χρονιάς...Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος της...
Ήταν μια ξεχωριστή χρονιά για μένα...οι αλλάγες στη ζωή μου είναι τόσες πολλές και γίνονται τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνω να της συνειδητοποιήσω...
Είμαι χαρούμενη, είμαι ευτυχισμένη είμαι ερωτευμένη!
Ο Θεός μου έχει χαρίσει μια υπέροχη οικογένεια...και Τον ευχαριστώ πολύ γι'αυτό!
Εύχομαι σε όλους σας να έχετε αγάπη και υγεία!!
Κάθε μέρα σκέφτομαι πως πρέπει να ζω την μέρα που μου χαρίστηκε και να βρίσκω κάτι όμορφο να θυμάμαι από αυτήν!
Το 2018 μου χάρισε πολλές όμορφες στιγμές και κάποιες άσχημες...ευτυχώς η ζυγαριά γέρνει προς τις καλές (αλλά και να μην έγερνε θα την έκλεβα λιγάκι στο ζύγι...χαχαχαχα).
Ευτυχισμένο το 2019!!!

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

Ω, Άγιε μου Δημήτριε

Αποτέλεσμα εικόνας για Άγιε μου Δημήτριε
Ω, Άγιε μου Δημήτριε πόσο σε θαυμάζω!
Ο βίος σου είναι πρότυπο' χαίρω όταν διαβάζω.
Κατηχητής υπόδειγμα, ψυχές καλλιεργούσες
κι έφερνες πάντα στον Χριστό όλους, τους ευλογούσες.

Τι θαυμαστή η τόλμη σου και η υπομονή σου!
Πέταξες τ' αξιώματα, Χριστιανική η τιμή σου.
Στης φυλακής το υπόγειο σε είχαν σκλαβωμένο
κι εκεί σε τυραννούσανε παλληκάρι λαβωμένο.

Ο Άγγελος επρόβαλε και σου 'δωσε κουράγιο.
Η πίστη σου σε έκανε Μεγαλομάρτυ Άγιο.
Τον Νέστορα ευλόγησες να νικήσει τον Λυαίο
και θαύμα μέγα έγινε, τραύμα εχθρών, μοιραίο.

Κι όταν κακοί θελήσανε για να σε θανατώσουν,
σήκωσες τ' άγιο χέρι σου μ' ακόντια να σε λαβώσουν.
Έγινες όμως ένδοξος κι ανέβλυζε το μύρο
από το άγιο λείψανο. Τι ευωδία τριγύρω!

Κόκκινο είναι τ' άλογο μ' αυτό παντού πηγαίνεις.
Κι όσους σε αναζητούν θαυματουργείς, γιατρεύεις.
Πρέσβευε σε παρακαλώ μαζί με τους Αγίους
όλος ο κόσμος να σωθεί μιμούμενος Αγίων βίους!

Η Θεσσαλονίκη σ΄ευχαριστεί που πάντα προστατεύεις
κι η Μακεδονία χαίρεται που φύλακάς της μένεις.
Ήρθε το "Άξιον Εστί" για τα 100 τα χρόνια
της λευτεριάς μας εορτή, ας είναι και αιώνια!

Μαρία Π.Μ.
Πηγή: εδώ

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018

Βραβεία κωμικής φωτογραφίας άγριας ζωής 2018

Κάθε χρόνο ο διαγωνισμός Κωμικής Φωτογραφίας Άγριας Ζωής (Comedy Wildlife Photography) μας παρουσιάζει σχεδόν… ξεκαρδιστικά στιγμιότυπα στα οποία άθελά τους και με απόλυτο αυθορμητισμό τα άγρια ζώα γίνονται πρωταγωνιστές.

Δείτε τις εικόνες που κέρδισαν το βραβείο κωμικής φωτογραφίας άγριας ζωής 2018:












Πηγή: εδώ

Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Σύμπτυξη των αιώνων της ιστορίας!

Χαίρετε αγαπημένοι μου φίλοι!
Αποτέλεσμα εικόνας για ιστορίας
Εδώ και αρκετό καιρό προσπαθώ να διαβάσω το βιβλίο "Η γλώσσα του Θεού", Francis S. Collins
Σήμερα διάβασα ένα αρκετά ενδιαφέρον κομμάτι που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας...
Γράφει λοιπόν:
"Ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος της αποδοχής της θεωρίας της εξέλιξης είναι ότι πρέπει να συλλάβει κανείς τις εξαιρετικά μεγάλες χρονικές περιόδους που απαιτεί η διαδικασία. Ένας τρόπος να συμπτύξουμε τους αιώνες της ιστορίας σε μια πιο κατανοητή μορφή είναι να φανταστούμε τι θα συνέβαινε αν τα 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια που υπάρχει η Γη συμπιέζονταν σ'ένα εικοσιτετράωρο. Αν η Γη ήταν σχηματισμένη στις 12:01 τα μεσάνυχτα, τότε η ζωή θα παρουσιαζόταν στις 3:30 το πρωί. Μετά μια μακρά ημέρα βαρδείας πορείας προς πολυκύτταρους οργανισμούς, η Καμβριανή Έκρηξη θα συνέβαινε τελικά στις 9 το βράδυ. Αργότερα αυτό το βράδυ δεινόσαυροι θα τριγύριζαν στη Γη. Η εξάλειψή τους θα γινόταν στις 11 και τότε θα άρχιζαν να εξαπλώνονται τα θηλαστικά.
Η διακλάδωση που θα οδηγούσε σε χιμπανζήδες και ανθρώπους θα συνέβαινε όταν μόνο 1 λεπτό και 17 δευτερόλεπτα έμεναν από το εικοσιτετράωρο και ανατομικά σημερινοί άνθρωποι θα παρουσιάζονταν τα 3 τελευταία δευτερόλεπτα. Η ζωή ενός μέσου ανθρώπου στη Γη σήμερα θα κάλυπτε μόνο το Τελευταίο χιλιοστό του δευτερολέπτου. Δεν είναι παράξενο ότι πολλοί από μας δυσκολεύονται πολύ να συλλάβουν τον εξελικτικό χρόνο."

Πως σου φαίνεται;

Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

Τι πρέπει να πω στην Εξομολόγηση;

Αποτέλεσμα εικόνας για Εξομολόγηση
Στην Εξομολόγηση εξετάζουμε τα αισθήματα, τις σκέψεις, τα λόγια, τις πράξεις, τη συμπεριφορά, τις συνήθειες, τις αξίες, τις προτεραιότητες, τους στόχους, την κατεύθυνση και τον τρόπο της ζωής μας. Δεν περιοριζόμαστε στην προσωπική μας πνευματική ζωή, αλλά συνεξετάζουμε τις οικογενειακές σχέσεις, τις κοινωνικές σχέσεις, την εργασία, ακόμα και τη διασκέδασή μας. Και αυτό επειδή όλη μας η ζωή πρέπει να φωτιστεί από το Άγιο Πνεύμα. Όχι για να κατάδικάσουμε τον εαυτό μας, αλλά για να εξασφαλίσουμε την πορεία μας προς τον Χριστό.
Μπορούμε λοιπόν να θέσουμε στην κρίση του πνευματικού ζητήματα που μας απασχολούν, ώστε να πάρουμε αποφάσεις και να κάνουμε επιλογές που μας προάγουν πνευματικά αποφεύγοντας ταυτόχρονα άλλες που μπορούν να ζημιώσουν την ψυχή μας.
Πηγή:εδώ

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Ο Γκάντι και ο καθηγητής του.

Αποτέλεσμα εικόνας για Πανεπιστημίου τού Λονδίνου

Όταν ο Γκάντι μελετούσε νομικά στο Πανεπιστημίου τού Λονδίνου είχε έναν καθηγητή τού οποίου το επίθετο ήταν Mr. Peters και ο οποίος δεν τον συμπαθούσε καθόλου. Κάποια μέρα, ο Mr. Peters κατά τη διάρκεια τού μεσημεριανού γεύματός του καθόταν στο εστιατόριο τού Πανεπιστημίου όταν ο Γκάντι ήλθε, με τον δίσκο του και κάθησε δίπλα του.

Σοβαρά ενοχλημένος ο υπερόπτυς καθηγητής είπε στον Γκάντι:
«Κύριε Γκάντι, δεν γνωρίζετε ότι ένα γουρούνι και ένα περιστέρι δεν κάθονται μαζί κατά τη διάρκεια τού φαγητού τους;» 

και ή απάντηση τού Γκάντι ήταν...
«Μην ενοχλείσθε κ. καθηγητά, θα πετάξω παραπέρα» και λέγοντας αυτά πήγε και κάθησε σ' ένα άλλο τραπέζι.

Πράσινος από τα νεύρα του ο Mr. Peters θέλησε να πάρει την ρεβάνς στην επόμενες εξετάσεις, αλλά ο φοιτητής του απάντησε ορθότατα σε όλες τις ερωτήσεις του. 
Τότε ο Mr. Peters τού έθεσε την παρακάτω ερώτηση:
«Κύριε Γκάντι, τι θα κάνατε αν περπατώντας στον δρόμο βρίσκατε ένα πακέτο γεμάτο σοφία και ένα άλλο γεμάτο λεφτά; Ποιό από τα δύο θα παίρνατε;»

Χωρίς να πολυσκεφθεί ο Γκάντι τού απάντησε: «Σίγουρα το πακέτο με τα χρήματα.»

Τότε ο Mr. Peters μ' ένα χαμόγελο γεμάτο ειρωνία τού είπε: «Αν ήμουν στην θέση σας θα έπαιρνα αυτό με την σοφία, δεν νομίζετε;» 

και ο Γκάντι τού απάντησε με απάθεια: «Ο καθένας παίρνει αυτό που τού λείπει.»
Ο Mr. Peters ήδη υστερικός από την απαντήση τού φοιτητή του έγραψε στην κόλλα τού διαγωνίσματος, "Ηλίθιος" και την έδωσε στον Γκάντι.

Ο Γκάντι πήρε την κόλλα τού διαγωνίσματος και κάθησε κάτω. Μερικά λεπτά αργότερα πάει στον καθηγητή του και τού λέει: «Mr. Peters, υπογράψατε το γραπτό μου, αλλά ξεχάσατε να το βαθμολογήσετε.»

Τρίτη 26 Ιουνίου 2018

Το Καθήκον των Γονιών προς τα Παιδιά τους


Φυσικά πάντοτε βρίσκουμε δικαιολογίες για την συμπεριφορά μας, προκειμένου να αισθανθούμε καλύτερα. Παραδείγματος χάρη, ως γονείς πιστεύουμε πως οι πράξεις μας είναι οι καλύτερες δυνατές για τα παιδιά μας. Και ενώ το πρωταρχικό μας καθήκον είναι να τα οδηγήσουμε στην σωστή κατεύθυνση, δυστυχώς πολύ συχνά θεωρούμε ότι είμαστε καλοί γονείς όταν επιβάλλουμε τη θέληση, τις ιδέες και τα πιστεύω μας πάνω τους. Και μόλις πετύχει η πλύση εγκεφάλου που τους έχουμε κάνει με αποτέλεσμα να συμπεριφέρονται , να αισθάνονται και ακόμα να σκέφτονται όπως εμείς, τότε απολαμβάνουμε με ικανοποίηση το γεγονός ότι δώσαμε στην κοινωνία πολίτες με αίσθηση του καθήκοντος, που θα συνεχίσουν πειθήνια την γραμμή που έχει χαραχτεί.
Δικαιολογίες αυτού του τύπου δεν επιφέρουν καμία αλλαγή. Το να οδηγούμε τα παιδιά μας με αγάπη και σταθερότητα είναι ένα πράγμα , ενώ η επιβολή της θέλησης μας πάνω τους είναι κατάχρηση του προνομίου μας ώς γονιών. Το καθήκον μας είναι να τα ενθαρρύνουμε να σκέφτονται για τους εαυτούς τους και να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους. Ενώ το να σπάμε τν θέληση τους εξαναγκάζοντας τα να παραδοθούν στην κρίση μας είναι ασυγχώρητη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη , φροντίδα και σωστή καθοδήγηση. Επίσης, χρειάζονται κατανόηση και πάνω απ ‘όλα σεβασμό. Αν ποτέ δεν τα ακούμε, μην παραξενευτούμε όταν και αυτά θα πάψουν να μας ακούν. Αν τα ακούμε απλώς για να τα αποθαρρύνουμε σε κάθε τους βήμα, τότε δεν έχουμε το δικαίωμα να νιώθουμε πληγωμένοι όταν κάποια μέρα στραφούν εναντίον μας με θυμό και πικρία.
Τα παιδιά μαθαίνουν πολύ περισσότερο από το παράδειγμα που τους δίνουμε παρά από τα λόγια. Αν ακούμε τις ερωτήσεις, τα αιτήματα και τις επιθυμίες τους με σεβασμό και κατανόηση, τότε και αυτά θα ακούν με τον ίδιο σεβασμό και κατανόηση τις συμβουλές και τις οδηγίες μας. Αν τα αγαπάμε δίχως να μετατρέπουμε αυτήν την αγάπη σε δεσμά, πάντοτε θα μας αγκαλιάζουν με την ίδια αγάπη.
Ότι ισχύει για μας ως γονείς , το ίδιο ισχύει και όντας πολίτες αυτού του κόσμου. Όλοι έχουμε υποστεί θηριωδίες της κοινωνικής διαμόρφωσης και πρέπει να καταλάβουμε ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν θύματα.

Πηγή: εδώ Βιβλίο ΤΟΛΤΕΚΟΙ «Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ» του Ηeun Mares

Δευτέρα 21 Μαΐου 2018

"Η γλώσσα του Θεού"

Ακούγοντας μια ομιλία του μητροπολίτη Μεσογαίας κατέληξα να ψάχνω το βιβλίο "Η γλώσσα του Θεού" του Francis Collins.
Σε ένα κείμενο γι'αυτόν διάβασα τα παρακάτω:
"....Μετά τη μεταστροφή μου στην πίστη στο Θεό, διέθεσα σημαντικό χρόνο για να διακρίνω τα χαρακτηριστικά του. Αισθάνθηκα μια αυξανόμενη λαχτάρα να τον πλησιάσω, και άρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτό το πράγμα είναι η προσευχή.

Η προσευχή δεν είναι, όπως πολλοί νομίζουν, μια ευκαιρία για να καταφέρουμε το Θεό να κάνει αυτό που θέλουμε. Η προσευχή είναι ο τρόπος να αναζητήσουμε σχέση με το Θεό, να προσπαθήσουμε να συλλάβουμε την άποψή Του, για τα ζητήματα που προβληματίζουν τη ζωή μας. Που μας προξενούν αμηχανία, απορία και στενοχώρια.

Ήταν δύσκολη αυτή η σχέση. Όσο περισσότερο καταλάβαινα την παρουσία Του, τόσο η καθαρότητα και η αγιότητά του φαίνονταν απλησίαστα, και τόσο σκοτεινότερες φαινόντουσαν οι δικές μου σκέψεις και πράξεις, μέσα σ’ αυτό το λαμπερό φως....."
Πηγή: εδώ

Μου άρεσε και είπα να το μοιραστώ μαζί σας...σκέφτομαι μάλιστα να διαβάσω και το βιβλίο!
Καληνύχτα :)

Κυριακή 20 Μαΐου 2018

Καλησπέρα!


"Αν δεν μπορείς μόνος σου να καταφέρεις κάτι...
...μην απελπίζεσαι απλά άστο στα χέρια του Θεού...
..εκείνος θα το φροντίσει με τον καλύτερο τρόπο"

Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

!!!.........Τσαγκαράδα..........!!!

Η εκδρομή μας ξεκινά με πρώτη στάση στην Παναγία στο Αρμένιο
Ένα υπέροχο μέρος με αυτά τα υπέροχα ζωάκια...

Στην συνέχεια φαγητό στον Βόλο
η αλήθεια είναι ότι δεν είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω αρκετά τον Βόλο
και τις δυο φορές η στάση μου ήταν για πολύ λίγο
η παραλία της όμως είναι υπέροχη....

Και σειρά έχει η φανταστική Τσαγκαράδα!
Αφήνω τις φωτογραφίες να μιλήσουν...


Πλάτανος 1000 ετών!




Παλιό τοξωτό γεφύρι! 
Μυλοπόταμος!
Δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει η θάλασσα.... ;)







Και για το τέλος μια στάση στην όμορφη Πορταριά..







Ελπίζω να σας άρεσε....εγώ πέρασα φανταστικά!
Χαιρετώ...τα λέμε στην επόμενη απόδραση ;)

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Καλή Πρωτομαγιά


Καλή Πρωτομαγιά σε όλους
Καλό μήνα!!!
Σου εύχομαι ο μήνας σου να είναι γεμάτος χαρά και υγεία
κι οι μέρες σου να ναι μυρωδικές, όμορφες κι ευλογημένες!

Τρίτη 10 Απριλίου 2018

Wonder ~ Θαύμα (2017)

"Να είσαι ευγενικός γιατί όλοι έχουν ένα σκληρό αγώνα.
Κι αν πραγματικά θέλεις να δεις πως είναι οι άνθρωποι
πρέπει απλώς να κοιτάξεις."

Μια ταινία που είδα πρόσφατα με πολύ όμορφα μηνύματα...

Δευτέρα 2 Απριλίου 2018

Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα

Η εβδομάδα πριν το Πάσχα ονομάστηκε Μεγάλη από τους πρώτους κιόλας χριστιανικούς αιώνες κι αυτό γιατί, όπως μας εξηγεί ο Αγ. Ιω. ο Χρυσόστομος, μεγάλα και κοσμοσωτήρια γεγονότα συνέβησαν στη διάρκειά της. Κέντρο αυτών των γεγονότων είναι βεβαίως τα άγια και άχραντα Πάθη, η θεόσωμη Ταφή και η ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου.

Για τη διευκόλυνση των πιστών οι ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας τελούνται αντίστροφα του κανονικού, δηλ. οι Όρθροι τελούνται το απόγευμα και οι Εσπερινοί το πρωί. 

Η υμνολογία και τα αγιογραφικά αναγνώσματα της Μ. Εβδομάδας είναι ιδιαιτέρως κατανυκτικά και μας βοηθούν να κατανοήσουμε και να ζήσουμε κυριολεκτικά τα Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου. Λεει χαρακτηριστικά ένας ύμνος: ΄΄Συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν… ίνα και συζήσωμεν αυτώ…΄΄

Κυριακή των Βαΐων: Την τελευταία Κυριακή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής εορτάζουμε τη θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα κατά την οποία ο λαός έκπληκτος από το θαύμα της ανάστασης του Λαζάρου που είχε προηγηθεί υποδέχτηκε τον Χριστό κρατώντας κλαδιά φοινίκων και βάγια. Σε ανάμνηση εκείνης της υποδοχής κρατάμε κι εμείς αυτή τη μέρα κλαδιά δάφνης υποδεχόμενοι τον Κύριο όχι σαν ένα θριαμβευτή, κοσμικό βασιλιά, όπως τον φαντάζονταν οι Ιουδαίοι, αλλά σαν αιώνιο, πνευματικό βασιλιά. Η είσοδος, όμως, του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα ήταν και η αρχή της πορείας Του προς το Πάθος. Ήδη οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι είχαν αποφασίσει τη θανάτωσή Του και ο Ιούδας την προδοσία. Γι’ αυτό και η Κυριακή των Βαΐων είναι ταυτόχρονα και η έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας. Αυτό είναι εμφανέστερο στον Εσπερινό όπου η Εκκλησία στολίζεται πένθιμα, οι ιερείς φορούν σκουρόχρωμα άμφια ενδεικτικά πένθους, μπροστά στην Ωραία Πύλη τοποθετείται η εικόνα του Νυμφίου στην οποία ο Χριστός φέρει ακάνθινο στεφάνι και τα τροπάρια μας εισάγουν

«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και μακάριος ο δούλος, όν ευρήσει γρηγορούντα` ανάξιος δε πάλιν, όν ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ούν, ψυχή μου, μή τω ύπνω κατενεχθης, ίνα μή τω θανάτω παραδοθής και της βασιλείας έξω κλεισθής` αλλά ανάνηψον κράζουσα` Άγιος, άγιος, άγιος ει ο Θεός` διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς.»

Ο Νυμφίος Χριστός θα έρθει ξαφνικά στη μέση της νύχτας. Ευτυχισμένος θα είναι ο δούλος που ο Κύριος θα τον βρει να αγρυπνά, ανάξιος, όμως, θα είναι εκείνος που θα τον βρει να είναι αμελής. Πρόσεχε, λοιπόν, ψυχή μου να μην καταληφθείς από (πνευματικό) ύπνο, για να μην παραδοθείς στο θάνατο (της αμαρτίας) και μείνεις έξω απ’ τη Βασιλεία (των Ουρανών). Αλλά φρόντισε να συνέλθεις και φώναξε: Άγιος, Άγιος, Άγιος είσαι Συ ο Θεός` με τη βοήθεια της Θεοτόκου ελέησέ μας.


Μεγάλη Δευτέρα: Είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Αγ. Ιωσήφ του παγκάλου, (πολύ καλού) γιου του πατριάρχη Ιακώβ. Τα αδέλφια του Ιωσήφ τον φθονούσαν, γι’ αυτό τον έριξαν μέσα σ’ ένα λάκκο και κατόπιν τον πούλησαν σε Αιγυπτίους εμπόρους. Υπέφερε πολλά, όμως στο τέλος δοξάστηκε κι έγινε άρχοντας της Αιγύπτου. Ο Ιωσήφ θεωρείται τύπος του Χριστού για τα παθήματα, την αρετή του, την πραότητα και την ανεξικακία του. Και ο Κύριος φθονήθηκε από τους αρχιερείς, τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους και αφού υπέφερε πολλά για τη σωτηρία μας δοξάστηκε με την Ανάστασή Του.

Επίσης τη Μ. Δευτέρα τελείται ανάμνηση της ξηρανθείσας συκής. Σύμφωνα με την ευαγγελική διήγηση το θαύμα αυτό έγινε την επομένη της εισόδου του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα. Ο Χριστός βλέποντας στο δρόμο μια συκιά, πήγε κοντά της, μα δε βρήκε παρά μόνο φύλλα και της λεει: ΄΄Ποτέ πια μην ξαναβγάλεις καρπό!΄΄ Κι αμέσως ξεράθηκε η συκιά. Εκείνη η άκαρπη συκιά συμβόλιζε τη συναγωγή των Ιουδαίων που δεν είχε να παρουσιάσει πνευματικούς καρπούς και γι’ αυτό καταδικάστηκε από τον Κύριο. Συμβόλιζε ακόμα και κάθε άνθρωπο που δεν έχει πνευματική καρποφορία. Το Ευαγγέλιο του Όρθρου της Μ. Δευτέρας αφηγείται όχι μόνο το επεισόδιο της συκής αλλά και τις παραβολές των δύο γιων (Ματθ. 21, 28-32) και των κακών γεωργών (Ματθ. 21, 33-46) μέσο των οποίων ο Κύριος προείπε την απόρριψη Του στον ισραηλιτικό λαό. Οι παραβολές αυτές ελέχθησαν την ημέρα μετά την Κυριακή των Βαΐων και γι’ αυτό η Εκκλησία όρισε να διαβάζονται την Μ. Δευτέρα.

Μεγάλη Τρίτη: Είναι αφιερωμένη στην παραβολή των δέκα παρθένων (Ματθ. 25, 1 – 13). Όμως οι ύμνοι της ημέρας αναφέρονται και στην παραβολή των ταλάντων (Ματθ. 25, 14 – 30) καθώς και στη μέλλουσα κρίση (Ματθ. 25, 31 – 46). Οι τρεις αυτές παραβολές αποτελούν μέρος μιας μεγάλης διδασκαλίας που έκανε ο Χριστός κατ’ ιδίαν στους μαθητές Του στο Όρος των Ελαίων λίγες μέρες πριν από το Πάθος Του. Σ’ αυτή την ομιλία περιλαμβάνονται σπουδαίες και βαρυσήμαντες προβλέψεις για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και τη συντέλεια του κόσμου. Ο Κύριος τόνισε ακόμα πως πρέπει να ήμαστε πάντα έτοιμοι να Τον υποδεχτούμε γιατί θα έρθει σε άγνωστο χρόνο. Έτσι, λοιπόν, συμπεραίνουμε πως το γενικότερο θέμα της Μ. Τρίτης είναι η μέλλουσα κρίση. Σύμφωνα με το αρχαίο τυπικό της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων ολόκληρη αυτή η ομιλία του Κυρίου διαβαζόταν από τον Πατριάρχη την Μ. Τρίτη στο Όρος των Ελαίων, εκεί όπου ελέχθη από τον Κύριο. Σήμερα διαβάζεται σε δύο τμήματα στις Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες της Μ. Δευτέρας και της Μ. Τρίτης. Από την παραβολή των δέκα παρθένων είναι εμπνευσμένο το τροπάριο ΄΄Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός…΄΄ και ο ακόλουθος ύμνος:

΄΄Τον νυμφώνα σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ` λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, φωτοδότα, και σώσον με΄΄.

Την αίθουσα των Γάμων Σου, Σωτήρα μου, τη βλέπω στολισμένη, αλλά εγώ δεν έχω κατάλληλη ενδυμασία για να μπω σ’ αυτή. Κύριε, Εσύ που χορηγείς το φως, κάνε λαμπρή και φωτεινή τη στολή της ψυχής μου και σώσε με.

Από τα δύο αυτά τροπάρια που ψάλλονται στους όρθρους των τριών πρώτων ημερών της Μ. Εβδομάδας έλαβαν οι ακολουθίες αυτές και το όνομα ΄΄Ακολουθία του Νυμφίου΄΄ ή ΄΄Ακολουθία του Νυμφώνα΄΄.

Μεγάλη Τετάρτη: Το συναξάρι της Μ. Τετάρτης αναφέρει ως θέμα την άλειψη του Κυρίου με μύρο από μια γυναίκα πόρνη, γεγονός που συνέβη λίγο πριν από το πάθος Του. Η υμνογραφική παράδοση συγκρίνει την μετάνοια της πόρνης με το φοβερό ολίσθημα του Ιούδα και παραλληλίζει τις δύο ψυχικές καταστάσεις. Η πόρνη ελευθερώνεται από την αμαρτία και μετανοεί, ενώ ο Ιούδας αιχμαλωτίζεται από τη φιλαργυρία και αποχωρίζεται απ’ το Θεό. Ιδιαίτερα συγκινητικό είναι το γνωστό ΄΄τροπάριο της Κασσιανής΄΄ (γραμμένο από τη μοναχή Κασσιανή) που εκφράζει τη θερμή μετάνοια και εξομολόγηση της αμαρτωλής γυναίκας:

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, τήν σήν αισθομένη Θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει. Οίμοι! λέγουσα, ότι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος, έρως της αμαρτίας. Δέξαι μου τάς πηγάς των δακρύων, ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ` κάμφθητι μοι πρός τούς στεναγμούς τής καρδίας, ο κλίνας τούς ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει. Καταφιλήσω τούς αχράντους σου πόδας, αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοίς τής κεφαλής μου βοστρύχης` ω εν τω παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ωσίν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη. Αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μή με τήν σήν δούλην παρίδης, ο αμέτρητον έχων τό έλεος.

Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες, επειδή κατάλαβε ότι ήσουν Θεός, αναλαμβάνει έργο μυροφόρας και θρηνώντας Σου φέρνει μύρα για να σε αλείψει πριν ακόμα ενταφιαστείς. Και λεει: Αλίμονο σε μένα! γιατί ζω μέσα σε νύχτα που είναι γεμάτη από πυκνό σκοτάδι και δεν φωτίζεται από το αμυδρό φως της σελήνης` τρέχω προς τη σαρκική ηδονή ασυγκράτητη, όπως τρέχουν τα ζώα όταν τα τσιμπήσει αλογόμυγα` ζω κυριευμένη απ’ τον έρωτα της αμαρτίας. Αλλά, Συ, που υψώνεις τα νερά της θάλασσας και τα μεταβάλλεις σε σύννεφα δέξου τις πηγές των δακρύων μου. Χαμήλωσε απ’ το άπειρο ύψος Σου προς εμένα, που Σε ικετεύω με τους στεναγμούς της καρδιάς μου, Συ που με την ακατάληπτη ενανθρώπησή Σου χαμήλωσες τους ουρανούς και κατήλθες στη γη. Θα φιλήσω τα αμόλυντα πόδια Σου, θα τα βρέξω και πάλι με τα δάκρυα μου και θα τα σκουπίσω με τις πλεξούδες των μαλλιών μου. Αυτά τα πόδια που όταν η Εύα στον παράδεισο άκουσε τον ήχο τους (μετά την παράβαση), κρύφτηκε από το φόβο της. Ω ψυχοσώστη Σωτήρα μου ποιός μπορεί να εξερευνήσει το πλήθος των αμαρτιών μου αλλά και τα απύθμενα βάθη των κρίσεων και των βουλών Σου;

Τη Μ. Τετάρτη η υμνολογία φέρνει στη μνήμη μας και τη σύγκλιση του Συνεδρίου, δηλ. του ανώτατου δικαστηρίου των Ιουδαίων, το οποίο και αποφάσισε τη σύλληψη και την καταδίκη του Κυρίου. Οι ύμνοι της Μ. Τετάρτης αναφέρονται επίσης στην απόφαση του Ιούδα να παραδώσει τον Κύριο και στη συμφωνία του με τους αρχιερείς.

Μεγάλη Πέμπτη: Τα γεγονότα της Μ. Πέμπτης είναι κατά σειρά τα εξής: 1. Ο Ιερός Νιπτήρας, δηλ. το πλύσιμο των ποδιών των Αποστόλων από τον ίδιο τον Κύριο. 2. Ο Μυστικός Δείπνος, δηλ. η παράδοση του μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας από το Χριστό. 3. Η ΄΄υπερφυής προσευχή΄΄, δηλ. η αγωνιώδης προσευχή του Κυρίου στη Γεσθημανή πριν τη σύλληψή Του. 4. Η προδοσία του Ιούδα, δηλ. η παράδοση του Κυρίου στους Ιουδαίους με φίλημα.

Μεγάλη Παρασκευή: Είναι αναμφίβολα η ιερότερη ημέρα της Μ. Εβδομάδας κι αυτό γιατί επιτελούμε ανάμνηση της Σταύρωσης του Κυρίου. Η ακολουθία των Αγίων και Αχράντων Παθών του Κυρίου, όπως ονομάζεται, μας φέρνει στη μνήμη όσα υπέμεινε για χάρη μας ο Κύριος: ΄΄τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τάς ύβρεις, τούς γέλωτας, τήν πορφυράν χλαίναν, τόν κάλαμον, τόν σπόγγον, τό όξος, τούς ήλους, τήν λόγχην` και πρό πάντων τόν σταυρόν και τόν θάνατον΄΄

΄΄τους εμπτυσμούς, τα χτυπήματα στο πρόσωπο και στον αυχένα, τις ύβρεις, το γέλωτα, την κόκκινη χλαμύδα, το καλάμι, το σπόγγο, το ξύδι, τα καρφιά, τη λόγχη και κυρίως τη Σταύρωση και το θάνατο΄΄

Γίνεται επίσης μνεία του ευγνώμονα ληστή που έλαβε συγχώρηση από τον Κύριο και με τη μετάνοιά του ΄΄πρώτος παραδείσου πύλας ανοίξας εισήλθεν΄΄.

Η ακολουθία των Αγίων Παθών άρχιζε από το απόγευμα της Μ. Πέμπτης και διαρκούσε όλη τη νύχτα γιατί και η σύλληψη, η δίκη και οι εμπαιγμοί του Κυρίου έγιναν κατά τη νύχτα αυτή. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ακολουθίας είναι η ανάγνωση 12 Ευαγγελίων. Από αυτά, το πρώτο (το Ευαγγέλιο της Διαθήκης) περιλαμβάνει τις υποθήκες του Χριστού προς τους μαθητές και την αρχιερατική προσευχή Του. Τα υπόλοιπα Ευαγγέλια εξιστορούν τη σύλληψη, τη δίκη, τα πάθη, το σταυρικό θάνατο, την ταφή του Κυρίου καθώς και την ασφάλιση του τάφου με τη βοήθεια της κουστωδίας. Μετά την ανάγνωση του πέμπτου Ευαγγελίου γίνεται η λιτάνευση του Εσταυρωμένου, η τοποθέτηση Του στο μέσο του Ναού καθώς ο χορός ψάλλει αργά και κατανυκτικά το εξής τροπάριο: ΄΄Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι τήν γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται ο των αγγέλων Βασιλεύς. Ψεύδη πορφύραν περιβάλλεται ο περιβάλλων τόν ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τόν Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη ο Νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη ο Υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν καί τήν ένδοξόν σου ανάστασιν΄΄.

΄΄Σήμερα κρεμιέται πάνω στο ξύλο του Σταυρού Εκείνος που κρέμασε τη γη πάνω στα ύδατα. Στεφάνι από αγκάθια περιβάλλεται στο κεφάλι ο Βασιλιάς των Αγγέλων. Ψεύτικο βασιλικό ρούχο φοράει Αυτός που ντύνει τον ουρανό με νέφη. Καταδέχτηκε να ραπιστεί Αυτός που στον Ιορδάνη ποταμό ελευθέρωσε τον Αδάμ. Με καρφιά καρφώθηκε ο Νυμφίος της Εκκλησίας. Με λόγχη τρυπήθηκε ο Γιος της Παρθένου. Προσκυνούμε τα πάθη Σου Χριστέ. Δείξε μας και την ένδοξή Σου Ανάσταση΄΄.

Μέγα Σάββατο : Την ημέρα αυτή εορτάζουμε ΄΄την θεόσωμον ταφήν και την εις άδου κάθοδον΄΄ του Κυρίου. Η ταφή βέβαια έγινε τα απόγευμα της Μ. Παρασκευής. Όμως η Εκκλησία έκρινε ορθό να αφιερώσει ιδιαίτερη μέρα προς τιμήν και μελέτη του μυστηριώδους αυτού γεγονότος. Ο Χριστός αναπαύεται μέσα στον τάφο, όπως ΄΄αναπαύθηκε΄΄ όταν πρωτοδημιούργησε τον κόσμο την έβδομη μέρα. Όμως αναπαύεται ως θεάνθρωπος. Το πανάχραντο σώμα Του θάπτεται στον τάφο, αλλά πνευματικά ο ίδιος μεταβαίνει στον Άδη και συνεχίζει το σωτηριώδες έργο του. Καλεί κοντά Του όλους τους δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης, από τον Αδάμ και την Εύα μέχρι τους έσχατους ανθρώπους του Θεού, ώστε να μην λείψει κανείς από το παγκόσμιο προσκλητήριο της σωτηρίας, που είναι τελικά μια αναδημιουργία του κόσμου και ολοκλήρωσης της ανθρωπότητας. Η κάθοδος αυτή ήταν το τελειωτικό χτύπημα κατά του θανάτου. Γι’ αυτό ψέλνουμε χαρακτηριστικά: ΄΄Ότε κατήλθες πρός τον θάνατον, η ζωή η αθάνατος, τότε τόν άδην ενέκρωσας τη αστραπή της θεότητος΄΄.

Στη βυζαντινή εικονογραφία ο Κύριος παρουσιάζεται κατερχόμενος στον Άδη με δόξα κρατώντας τον τίμιο Σταυρό Του. Συντρίβει τις πύλες του Άδη και ανασύρει από ‘κει τον Αδάμ, την Εύα, τον Άβελ, τους Πατριάρχες, τους προφήτες και όλους τους δικαίους της Π. Δ.

Στον όρθρο του Μ. Σαββάτου ψάλλονται τα Εγκώμια, δηλ. σύντομα τροπάρια που εξιστορούν τα πάθη του Κυρίου, εξυμνούν την ταφή του και διασαλπίζουν τη νίκη Του κατά του θανάτου. Προς το τέλος του Όρθρου γίνεται και περιφορά του Επιταφίου γύρω από τους δρόμους της ενορίας.

Ο Εσπερινός του Μ. Σαββάτου που τελείται το πρωί μαζί με τη θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου είναι εξ’ ολοκλήρου αναστάσιμος. Είναι ο Εσπερινός του Πάσχα. Ψάλλονται ύμνοι αναστάσιμοι, διαβάζεται η προφητεία του Ιωνά του οποίου το πάθημα προτύπωνε την ταφή και την ανάσταση του Κυρίου. Μετά από λίγο αντηχεί σαν νικητήρια ιαχή ο ψαλμικός ήχος: ΄΄Ανάστα ο Θεός, κρίνον τήν γην, ότι σύ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις εθνέσι΄΄.

Το σταυρώσιμο Πάσχα τέλειωσε. Αρχίζει πλέον ο εορτασμός του αναστάσιμου Πάσχα.


Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Το Πάσχα ήταν αρχαιότατη ιουδαϊκή γιορτή που τελούνταν τη νύχτα της 14ης προς τη 15η του μηνός Νισάν. Οι Ιουδαίοι γιόρταζαν την απελευθέρωσή τους από την δουλεία των Αιγυπτίων κατόπιν της σφαγής των πρωτότοκων των Αιγυπτίων, απ’ την οποία διέφυγαν τα δικά τους πρωτότοκα χάρη στο αίμα του αμνού με το οποίο άλειψαν τις πόρτες των σπιτιών τους. Η λέξη πάσχα (=διάβαση) υπενθυμίζει τη θαυμαστή διάβαση της Ερυθράς θάλασσας από τους Ισραηλίτες και γενικότερα τη διάβασή τους από τη δουλεία στην ελευθερία. Όμως τα γεγονότα εκείνα ήταν συμβολικά και προφητικά. Το ιουδαϊκό Πάσχα ήταν τύπος του χριστιανικού. Ο πασχάλιος αμνός των Ιουδαίων ήταν σύμβολο και τύπος του αληθινού πασχάλιου αμνού, του Χριστού, που θυσιάστηκε για μας και με το αίμα του εξαγόρασε την ελευθερία μας από την δουλεία της αμαρτίας. Κατά δε θεία οικονομία η θυσία του Κυρίου συνέπεσε με το ιουδαϊκό πάσχα, που εκείνο το έτος έτυχε να είναι Σάββατο. Ο Κύριος σταυρώθηκε και πέθανε την Παρασκευή, το βράδυ όπου οι Ιουδαίοι έτρωγαν τον πασχάλιο αμνό και αναστήθηκε μετά το Σάββατο, δηλ. την πρώτη μέρα της εβδομάδας η οποία γι’ αυτό το λόγο ονομάστηκε Κυριακή. Η πασχαλινή ακολουθία είναι ιδιαιτέρως λαμπρή. Ξεκινά στις 12, μεσάνυχτα του Μ. Σαββάτου με τον Όρθρο και συνεχίζει με την θ. Λειτουργία. Το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα τελείται ο Εσπερινός της Αγάπης. Κατά τη διάρκειά του διαβάζεται η ευαγγελική περικοπή που εξιστορεί την εμφάνιση του Κυρίου στους δώδεκα μαθητές την ημέρα της Ανάστασής Του. Το Ευαγγέλιο αυτό διαβάζεται σε όσο το δυνατόν περισσότερες γλώσσες για να κηρυχθεί σ’ όλα τα έθνη ότι ΄΄Χριστός εγερθείς εκ νεκρών απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο. Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας. Αμήν΄΄.

Καλό κι ευλογημένο Πάσχα!

Πηγή: εδώ

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

Ο Χριστός μας ήρθε σα λιακάδα..

Σχετική εικόνα
Αυτή η έλλειψη φανατισμού του Χριστού και η απέραντη ευρυχωρία της καρδιάς Του, με συγκινούν.
Αγκάλιαζε όλους, χωρίς να πιέζει κανέναν.
Στο Πρόσωπο Του φανερώθηκε στον κόσμο μας η αλήθεια, η ζωή και το φως. Κι όλα αυτά, με τόση απλότητα.
Μας είπε "Εγώ είμαι Αυτός που είμαι. Αν αυτό που είμαι δε σε σιγκινεί, αν η λάμψη της αγάπης, η καθαρότητα της διδασκαλίας μου και το φως των ματιών μου δεν σε αγγίζει, δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Αν η αγιότητα και Θεότητα μου, μα κι όλη η ζωή μου δεν μιλάνε στην ψυχή σου, αν ο ήλιος που λάμπει δεν μπορεί να φωτίσει τα μάτια σου, τότε, δεν είμαι εδώ να σε τσακίσω, να σε παιδέψω ή να σε καταναγκάσω. Δεν ήρθα με φανατισμό. Ήρθα με αγάπη".
Ήρθε ο Χριστός μας σα λιακάδα.
Όλα του γάμου δύσκολα...
π.Ανδρέας Κονάνος