Σύναξις των αγίων ενδόξων Δώδεκα Αποστόλων

 

Ι.Μ. Αγίου Διονυσίου, Άγιον Όρος

Στις 30 Ιουνίου η Εκκλησία µας εορτάζει τους Δώδεκα Αποστόλους του Χριστού, την «δωδεκάριθμον φάλαγγα» των πρωταγωνιστών του Πνεύματος, όπως αναφέ­ρει ένας ύμνος της εορτής.

Είναι οι άνθρωποι που τους επέλεξε ο Θεάνθρωπος, για να αποτελέσουν τον πυρήνα της Εκκλησίας και να γίνουν οι συνεχιστές του απολυτρωτικού έργου Του στον κόσμο. Το αποστολικό αξίωμα είναι το πιο τιμητικό αξίωμα στην Εκκλησία. Υπερέχει από κάθε άλλο αξίωμα.

Έφεραν δε εις πέρας την τιμητική αποστολή τους οι Απόστολοι με τη Χάρη και βοήθεια του Παναγίου Πνεύ­ματος, που έλαβαν κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.

Δεν είχαν κατά κόσµον προσόντα, στα οποία θα μπορούσαν να βασισθούν και να προχωρήσουν στο έργο της διαδόσεως του Ευαγγελίου. Ωραία ερωτά ο Ιερός Χρυσόστομος: «Tίνι γάρἐθάρρουν;». Πού μπορούσαν να στηριχθούν και να έχουν θάρρος για το έργο τους; «Τῇ δεινότητι τῶν λόγων;», στη ρητορική τους μήπως ικανότητα; «Ἀλλά πάντων ἦσανἀμαθέστεροι», απαντά ο ίδιος ιερός Πατήρ. Ήσαν αγράμματοι ψαράδες. Αλλά μήπως μπορούσαν να βασισθούν, συνεχίζει ο Χρυσόστομος, «τῇ περιουσίᾳ τῶν χρημάτων;», στον πλούτο τους; «Ἀλλ’ οὐδέ ράβδον, οὐδέ ὑποδήματα εἶχον», ήσαν δηλαδή πάμπτωχοι υλικά. «Ἀλλά τῇ περιφανείᾳ του γένους;»,επιμένει να ερωτά ο Άγιος. Μήπως κατήγοντο από κάποιο ξακουστό γένος και αυτό τους έδινε «αέρα» και θάρρος; «Ἀλλ’ εὐτελεῖς ἦσαν καί ἐξ εὐτελῶν», απαντά. Ήσαν άνθρωποι άσημοι του απλού λαού, παιδιά φτωχών γονέων με τίπο­τε το εντυπωσιακό κατά κόσµον (ΕΠΕ 12,370).

Και όμως αυτοί οι άσημοι, οι αγράμματοι και φτωχοί, με τη χάρη και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος ανέτρεψαν το κατεστημένο των αιώνων, φώτισαν τη σκοτισμένη ανθρωπότητα, άνοιξαν την μετά Χριστόν εποχή στην ιστορία του κόσμου, εξευγένισαν με το κήρυγμα του Ευαγγελίου τα ήθη και εξαγίασαν με τη Χάρη των Μυστηρίων της Εκκλησίας τους ανθρώπους.

Η προσφορά των Αγίων Αποστολών στην ιστορία του πολιτισμού είναι θεμελιώδης. Έθεσαν τα ισχυρά και αδιάσειστα θεμέλια, για να μπορεί να ζει ο κόσμος µας. Και αν σήμερα παραπαίει ο κόσμος, είναι γιατί δεν θέλει να στηρίζεται στα ακλόνητα εκείνα θεμέλια, τα οποία έθεσαν βαθιά στη γη μας οι Αγιοπνευματοκίνητοι εκείνοι άνθρωποι, οι οποίοι κήρυξαν στην τότε γνωστή οικουμένη το Ευαγγέλιο. Υπέγραψαν δε το κήρυγμά τους με το αίμα τους, με την ζωή τους.

Οι πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος

Ο Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ. Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ, όπου έμενε οικογενειακά μαζί με την πεθερά του. Όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της Γεννησαρέτ συνάντησε τούς δύο αδελφούς Πέτρο και Ανδρέα οι οποίοι έριχναν τα δίχτυα τους. Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν τα δίχτυα και τις οικογένειές τους και τον ακολούθησαν.

Ψαράς στο επάγγελμα, ήταν τύπος αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή του κοντά στο Χριστό τη μαθαίνουμε από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την αποστολική του δράση, από τις πράξεις των Αποστόλων.

Έγραψε και δύο Καθολικές Επιστολές, μέσα στις οποίες να τι προτρέπει τους χριστιανούς: «Νηψατε, γρηγορησατε· ο αντιδικος υμων διαβολος ως λεων ωρυομενος περιπατει ζητων τινα καταπιη» (Α΄ Πέτρου, ε΄ 8). Δηλαδή εγκρατευθείτε, γίνετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Διότι ο αντίπαλος και κατήγορός σας ο διάβολος, σαν λιοντάρι που βρυχάται, περιπατεί με μανία και ζητάει ποιον να τραβήξει μακριά από την πίστη και να τον καταπιεί.

Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ο Πέτρος, δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια, στον Πόντο, στην Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Ασία και τη Βιθυνία. Κατά την παράδοση (που σημαίνει ότι δεν είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) έφτασε μέχρι την Ρώμη, όπου επί Νέρωνος (54-68μ.Χ.) υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αφού τον σταύρωσαν χιαστί, με το κεφάλι προς τα κάτω.

Ο δε Παύλος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και στην αρχή ήταν σκληρός διώκτης του Χριστιανισμού. Όταν κάποτε μετέβαινε στη Δαμασκό για να διώξει και εκεί χριστιανούς, έγινε θαύμα στο οποίο φανερώθηκε ο Χριστός, ο οποίος τον πρόσταξε να πάει στον Ανανία ο οποίος τον κατήχησε και τον βάπτισε. Έτσι, έγινε ο μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου, θυσιάζοντας μάλιστα και την ζωή του γι’ αυτό.

Ονομάστηκε ο πρώτος μετά τον Ένα και Απόστολος των Εθνών, λόγω των τεσσάρων μεγάλων αποστολικών περιοδειών του. Είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συνέγραψε 14 επιστολές προς τις Εκκλησίες τις οποίες εκείνος ίδρυσε. Τη ζωή του με τις περιπέτειές του θα τα δει κανείς, αν μελετήσει τις Πράξεις των Αποστόλων, αλλά και τις 14 Επιστολές του στην Καινή Διαθήκη.

Ο Απόστολος Παύλος θέλει κάθε χριστιανός, όπως και ο ίδιος, να αισθάνεται και να λέει: «ζω δε ουκετι εγω, ζη δε εν εμοι Χριστός» (Προς Γαλάτας β΄ 20). Δηλαδή, δε ζω πλέον εγώ, ο παλαιός άνθρωπος, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός. Και ακόμα, «τα πάντα και εν πασι Χριστός» (Προς Κολασσαείς γ΄ 11). Να διευθύνει, δηλαδή, όλες τις εκδηλώσες τις ανθρώπινης ζωής μας ο Χριστός.

Ο Απόστολος Παύλος υπέστη μαρτυρικό θάνατο (χωρίς να είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) δι’ αποκεφαλισμού στη Ρώμη.

Πηγή: Χριστιανική Φοιτητική Ένωση

Για το «καλώς όρισες»!

Κανείς δεν είπε πως ο δρόμος για τη βασιλεία των ουρανών είν' εύκολος: «τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν». Δεν είναι όμως κι ακατόρθωτο! 

Άπειρες φορές τυχαίνει να παραστρατούμε και να συγχύζουμε τις ταμπέλες στην πορεία της διαδρομής. Αυτό δεν σημαίνει πως ξεχνούμε τον προορισμό μας. Χανόμαστε και χάνουμε, πέφτουμε και ξαναπέφτουμε· το θέμα είναι να σηκωνόμαστε ξανά και ξανά και να συνεχίζουμε! Ο Κύριός μας γι' αυτό (και όχι μόνο) είναι εκεί, για μας. Για το εγκάρδιο και θελξικάρδιο «καλώς όρισες» μετά την κάθε παλιννόστηση!

Πηγή: η Αγάπη πάντα ελπίζει

Χρειάζομαι μια αγκαλιά. . .

Εκείνες... εκείνες τις ώρες που με πιάνει πανικός...

Εκείνες τι ώρες που όλα παν στραβά...ή όλα τα βλέπω στραβά....

Εκείνες τις ώρες που νιώθω πως χάνω τη γή απ’ τα πόδια μου....

Που αγχώνομαι ξαφνικά για τα πιο μικρά, τα πιο χαζά πραγματάκια...

Εκείνες τις ώρες θέλω όσο τίποτε άλλο να ήσουν εδώ!

Να με κρύψεις στην αγκαλιά σου και να νιώσω για ακόμη μια φορά την σιγουριά σου....

Μου λείπεις...

Πηγή: Χρώματα

Μηνυματάκι

Για να μην αναβάλλουμε

Κύριε, σε ευχαριστούμε γιατί μας διαφύλαξες την προηγούμενη εβδομάδα και μας αξιώνεις να αντικρύσουμε την αρχή της νέας εβδομάδας. Γνωρίζουμε ότι οι ώρες και οι ημέρες που μας χαρίζεις είναι πολύτιμες. Καθεμία από αυτές μπορεί να προσθέσει ή να αφαιρέσει από τον πλούτο της ψυχής μας.

Βοήθησέ μας Κύριε να χρησιμοποιούμε σωστά όλες τις ώρες της ζωής μας. Φώτιζέ μας να μην αμελούμε και να μην αναβάλλουμε για άλλο καιρό τα ωφέλιμα και καλά έργα και την εκπλήρωση των καθηκόντων μας. Κάνε να καταλάβουμε ότι η αναβολή σημαίνει συνήθως ματαίωση και η ματαίωση οδηγεί κάποτε στην καταστροφή. Από αυτή την απώλεια του χρόνου φύλαξέ μας Κύριε και δώσε μας τη δύναμη να χρησιμοποιούμε για το αγαθό τις ημέρες της ζωής μας. Έτσι θα προχωρούμε στο δρόμο της αρετής και θα αξιωθούμε της Ουρανίου Βασιλείας Σου. Αμήν!

Γράμμα από Ένα Φίλο !

" Έπρεπε να σου γράψω για να σου πω πόσο σ' αγαπώ και νοιάζομαι για σένα.

Χθες σε είδα να περπατάς και να γελάς με τους φίλους σου.

Ήλπιζα ότι σύντομα θα με ήθελες να περπατήσω μαζί σου.

Γι' αυτό ζωγράφισα ένα ηλιοβασίλεμα να κλείσει τη μέρα σου

κι έστειλα μια δροσερή ώρα να σε αναζωογονήσει.

Περίμενα πότε θα με καλέσεις . . .

Συνέχισα να σ'αγαπώ . . .

Καθώς σε παρατηρούσα να πέφτεις για ύπνο χθες βράδυ, ήθελα τόσο πολύ να σ' ακουμπήσω. .

Διέχυσα το φεγγαρόφως στο πρόσωπό σου, σταλάζοντας στα μάγουλά σου τόσα πολλά δάκρυα . . .

και δε σκέφτηκες τίποτα για μένα. Ούτε καν Το Όνομά μου.

Ήθελα τόσο πολύ να σε ανακουφίσω . . .

Την επόμενη μέρα έριξα μια λαμπρή ανατολή ηλίου σ' ένα υπέροχο πρωινό για σένα.

Εσύ όμως ξύπνησες αργά και βιαστικά για τη δουλειά. Ούτε που πρόσεξες.

Ο ουρανός μου συννέφιασε και τα δάκρυά μου ήταν η βροχή.

Σ' αγαπώ , ήθελα και πάλιν να σου πω. Ω ! Μόνο ν' άκουγες.

Πραγματικά πόσο σ' αγαπώ !

Προσπαθώ να στο πω με το γαλάζιο τ΄ ουρανού, με το χρυσό φως του ήλιου.

Ο άνεμος ψιθυρίζει την αγάπη μου δια μέσου των κορυφών των δέντρων

και τη διαχέει στα χρώματα των λουλουδιών.

Στο φωνάζω στο θόρυβο των νερών στα ποτάμια ,

και συνθέτω τραγούδια αγάπης, για να παίζουν, και να σου τραγουδούν.

Σε θερμαίνω με τις ακτίδες του ήλιου, και αρωματίζω τον αέρα με το γλυκό άρωμα της φύσης.

Η αγάπη μου για σένα είναι βαθύτερη από κάθε ωκεανό,

μεγαλύτερη από κάθε ανάγκη της καρδιάς σου.

Μόνο να μπορούσες να αντιληφθείς πόσο νοιάζομαι . . .

Ο πατέρας μου στέλνει την αγάπη Του. Θέλω να Τον συναντήσεις, να Τον γνωρίσεις. .

Κι' Αυτός νοιάζεται για σένα. Οι Πατέρες έτσι είναι..

Νοιάζονται , και πονούν για τα παιδιά τους.

Γι' αυτό, σε παρακαλώ, κάλεσέ με σύντομα. Δεν έχει σημασία πόσο χρόνο θα πάρει.

Θα περιμένω , όσο κι΄ αν χρειαστεί . . . γιατί σ' αγαπώ !

.

Ο φίλος σου Ιησούς. "

Θα τολμούσες να σταθείς στην άκρη του βράχου;

Το Trolltunga (σ.σ. «Η γλώσσα του Troll, στα Νορβηγικά) βρίσκεται στο φαράγγι Skjeggedal, στην ομώνυμη οροσειρά της Νορβηγίας και είναι ένας εντυπωσιακός οριζόντιος βράχος που μοιάζει με τη γλώσσα ενός γίγαντα!

Δύο σκάλες και ένα σηματοδοτημένο ορειβατικό μονοπάτι επιτρέπουν στους επισκέπτες να ανέβουν 1.100 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, φτάνοντας στην κορυφή του βράχου, που αποτελεί έναν από τους πιο παράδοξους γεωλογικούς σχηματισμούς στον κόσμο, και στη συνέχεια να προσεγγίσουν την άκρη του.

Η θέα προς τη λίμνη Ringedalsvatnet που βρίσκεται κάτω είναι το λιγότερο καταπληκτική, γεγονός που καθιστά το Trolltunga ένα από τα ωραιότερα τουριστικά αξιοθέατα της Νορβηγίας, συγκεντρώνοντας πλήθος επισκεπτών όλες τις εποχές του χρόνου.

Επιπλέον, η «τρομακτική» γοητεία που αποπνέει ο περιβάλλων χώρος αλλά και η αίσθηση που έχει ο επισκέπτης ότι εκεί πάνω είναι τρόπον τινά ο ο «βασιλιάς της Γης», κάνουν το Trolltunga ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα σημεία στον πλανήτη.

«Respect the nature and mountain» ή αλλιώς «Σεβαστείτε τη φύση και το βουνό» λέει μια πινακίδα στη βάση του βράχου, προϊδεάζοντας τους ριψοκίνδυνους «αναβάτες» για το τολμηρό εγχείρημα που αναλαμβάνουν, να φτάσουν, δηλαδή, μέχρι τον… ουρανό!

http://perierga.gr

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/05/blog-post_7883.html#ixzz1wN5QEiIG

Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου, τα ρούχα που συσσωρεύεις...

Ποιόν αδικώ, λέει ο πλούσιος, προστατεύοντας αυτά που μου ανήκουν;

Πες μου λοιπόν, τι σου ανήκει; Από που τα πήρες και τα έφερες στη ζωή σου;

Δεν ήρθες στον κόσμο γυμνός; Γυμνός δεν θα επιστρέψεις στη γη; Που τα βρήκες αυτά που έχεις τώρα; Αν πιστεύεις ότι στα χάρισε η τύχη είσαι άθεος, δεν αναγνωρίζεις τον δημιουργό, δεν νοιώθεις ευγνωμοσύνη γι αυτόν που στα έδωσε· αν όμως παραδέχεσαι ότι προέρχονται απ τον Θεό, πες μου για ποιο λόγο στα έδωσε;

Μήπως είναι άδικος ο Θεός και μοιράζει άνισα τα απαραίτητα για τη ζωή; Γιατί εσύ είσαι πλούσιος κι εκείνος φτωχός; Όχι γι' άλλο λόγο παρά για να ανταμοιφθείς εσύ για την καλοσύνη και τη σωστή διαχείριση της περιουσίας, κι εκείνος για να κερδίσει τα μεγάλα έπαθλα της υπομονής.

Όμως εσύ τα έκρυψες όλα στους αχόρταγους κόλπους της πλεονεξίας· νομίζεις λοιπόν ότι κανένα δεν αδικείς όταν τόσους στερείς από τα αγαθά αυτά;

Ποιος είναι πλεονέκτης; Όποιος δεν περιορίζεται στα απαραίτητα. Ποιος άρπαγας; Εκείνος που αφαιρεί την περιουσία των άλλων.

Εσύ δεν είσαι πλεονέκτης; Δεν είσαι άρπαγας; Δεν κρατάς για τον εαυτό σου όσα σου δόθηκαν για να τα διαχειρισθείς προς όφελος όλων; Αυτός που γδύνει τον ντυμένο θα ονομαστεί λωποδύτης αλλά αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό μήπως δεν αξίζει αυτή την ονομασία;

Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου, τα ρούχα που συσσωρεύεις είναι του γυμνού, τα παπούτσια που τα 'χεις και σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου, τα λεφτά που θάβεις για να μη στα κλέψουν είναι του φτωχού. Είναι τόσοι αυτοί που αδικείς όσοι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις.

Μέγας Βασίλειος

Κάθε μέρα ο Θεός μας δίνει

Κάθε μέρα ο Θεός μας δίνει μαζί με τον ήλιο

μια στιγμή κατά την οποία είναι δυνατόν να αλλάξει καθετί

που μας κάνει δυστυχισμένους.

Κάθε μέρα προσποιούμαστε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε

ότι υπάρχει αυτή η στιγμή, κάνουμε πως πιστεύουμε 

ότι το σήμερα είναι το ίδιο με το χθες,

και θα είναι ίδιο με το αύριο

Αλλά το ον που δίνει προσοχή στη μέρα την οποία ζει,

ανακαλύπτει τη μαγική στιγμή

Μπορεί να είναι κρυμμένη στο λεπτό,

που βάζουμε το πρωί το κλειδί στην κλειδαριά,

μέσα στη σύντομη σιωπή που ακολουθεί το βραδινό φαγητό,

μέσα σε χιλιάδες πράγματα που μας φαίνονται όλα ίδια.

Αλλά αυτή η στιγμή υπάρχει.

Μια στιγμή που όλη η δύναμη των άστρων περνάει από μέσα μας

και μας επιτρέπει να κάνουμε θαύματα

Paulo Coelho

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά...

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

μπόρεσα να καταλάβω ότι,

ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με

προειδοποιούσαν να μη ζω ενάντια

στην αλήθεια της ζωής μου.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε

ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

κατάλαβα σε τι δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος,

όταν του επέβαλα τις επιθυμίες μου.

Και όταν μάλιστα δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή

και ούτε ήταν έτοιμος ο άνθρωπος,

ακόμα και αν αυτός ήμουν εγώ.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε

ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

έπαψα να λαχταρώ για μια άλλη ζωή

και έβλεπα γύρω μου ότι τα πάντα μου έλεγαν

να μεγαλώσω.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε

ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

κατάλαβα ότι σε κάθε περίσταση ήμουν στο κατάλληλο μέρος

και πάντα στην κατάλληλη στιγμή.

Αυτό με έκανε να γαληνέψω.

Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε

ΑΛΗΘΕΙΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και

να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον.

Σήμερα, κάνω μόνο ότι μου αρέσει και με γεμίζει χαρά,

o,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά.

Με το δικό μου τρόπο και με τους δικούς μου ρυθμούς.

Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε

ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

απελευθερώθηκα από ότι δεν ήταν υγιεινό για μένα.

Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και

οτιδήποτε με απομάκρυνε από τον εαυτό μου.

Παλιά, αυτό το έλεγα "υγιή εγωισμό".

Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε

ΑΥΤΑΓΑΠΗ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

έπαψα να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλα πολύ λιγότερο.

Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε

ΑΠΛΟΤΗΤΑ

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν μου

και να ανησυχώ για το μέλλον μου.

Τώρα ζω κάθε μέρα την κάθε στιγμή

που ξέρω ότι ΟΛΑ συμβαίνουν.

Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε

ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

συνειδητοποίησα ότι, οι σκέψεις μου με έκαναν

ένα άτομο μίζερο και άρρωστο.

Όταν επικαλέστηκα την δύναμη της καρδιάς μου,

η λογική μου βρήκε ένα πολύτιμο σύμμαχο.

Σήμερα, αυτό το λέω

ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,

κατάλαβα ότι, δεν πρέπει να φοβόμαστε

τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και οποιαδήποτε

προβλήματα αντιμετωπίζουμε

με τον εαυτό μας ή με τους άλλους.

Αυτό το λέμε

ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.

Ξέρω ότι από τις εκρήξεις στο Σύμπαν

γεννιούνται νέα αστέρια.

Σήμερα ξέρω ότι,

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ.

(Αρχικό κείμενο: Kim McMillen - When I loved myself enough)

Πηγή: Μικρός Πρίγκιπας

Εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού

Ουράνιε Πατέρα μου, άκουσα πως ένας άγιος όταν έκανε την προσευχή του, δεν Σου ζητούσε τίποτε, παρά μόνο πρόφερε τα γράμματα της αλφαβήτου και Σού έλεγε τα εξής:

«Κύριέ μου, πάρε αυτά τα γράμματα και σχημάτισε Εσύ όποια λέξη θέλεις.

Θέλεις τη λέξη επιτυχία; Σ’ευχαριστώ, αλλά δώσε να μην κινδυνεύσω, εξαιτίας του εγωισμού πού μπορεί να μου φέρει.

Θέλεις τη λέξη αποτυχία; Πάλι Σε ευχαριστώ και Σε παρακαλώ δος μου αντοχή κι ενίσχυσέ με να μην συντριβώ κάτω από το βάρος της.

Θέλεις τη λέξη υγεία; Θα Σε ευχαριστώ, γιατί είναι πολύτιμο αγαθό.

Θέλεις τη λέξη δοκιμασία; Θα Σε ευγνωμονώ, γιατί γνωρίζω ότι όποιον αγαπάς δοκιμάζεις.»

Μετά από μία τέτοια προσευχή, Ουράνιε Πατέρα δεν ξέρω τι να Σού ζητήσω για την ζωή μου. Συ μόνο γνωρίζεις τις πραγματικές μου ανάγκες, γιατί με αγαπάς περισσότερο απ’όσο αγαπώ εγώ τον εαυτό μου.

Ας γίνει το δικό Σου θέλημα κι όχι το δικό μου. Αμήν!

Πηγή: περιοδικό Προς τη Νίκη

Η ομορφιά στην Ελλάδα. . .

CIA και Ορθόδοξοι Γέροντες συμφωνούν! «Τον Ιούνιο έρχεται η Ανάσταση»!

Γράφει ο Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης*

(Το άρθρο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στις 2 Απριλίου 2012).

Μπορεῖ μέν οἱ βουλευτικές ἐκλογές νά ἔχουν ὁριστεῖ στή χώρα μας γιά τίς 6 Μαΐου τοῦ 2012, ὅμως τά τεράστια προβλήματα παραμένουν. Καί ὄχι ἁπλά παραμένουν, ἀλλά καί δραματικά ἐπιδεινώνονται, μέρα μέ τήν ἡμέρα… Ἡ σημερινή Πλανητική Κρίση, μέ ἐπίκεντρο τήν Ἑλληνική Κρίση, χαρακτηρίζεται βασικά ἀπό τά κάτωθι δομικά στοιχεῖα: ………….

Τό ζήτημα ἔχει βέβαια φοβερές καί τρομερές διαστάσεις καί ἐδῶ δέν θέσαμε παρά μόνο τό περίγραμμά του. Νά ὅμως πού ἀπό τήν ἔρευνά μας προκύπτει, ὄπως ἔχουμε ξαναγράψει ἡ ἀπόλυτη ταύτιση τοῦ γεροντικοῦ Λόγου τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τά ὅσα ἰσχυρίζονται στά «ἄδυτα τῶν ἀδύτων» τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν οἱ πλέον ἰσχυροί «εἰδικοί ἀναλυτές»!

Παρακάτω θά θέσουμε τά ὅσα ἀκούστηκαν – δέν ἀποκαλύπτουμε πρόσωπο, χρόνο καί τόπο – ἀπό Γέροντα ἀσκητή σχετικά μέ τίς ἐπερχόμενες ἐξελίξεις στήν Ἑλλάδα, ἀλλά καί τά ὅσα εἶναι σήμερα κυρίαρχα ὦς πρόβλεψη γιά τό ἐγγύς μέλλον στίς μεγαλύτερες ὑπηρεσίες πληροφοριῶν τοῦ πλανήτη.

Γέροντες καί κατάσκοποι συμπίπτουν ΑΠΟΛΥΤΑ!!!

Εἶπε λοιπόν ὁ Ὀρθόδοξος μοναχός τά ἑξῆς, πού τά παραθέτουμε αὐτούσια: «Στή γιορτή τοῦ Ἄη-Γιώργη[ΣΗΜ.: 6 Μαΐου, σύμφωνα μέ τό παλαιό ἡμερολόγιο!] θά προσπαθήσουν νά λύσουν τό πρόβλημα μέ τήν εἰρήνη [ΣΗΜ.: ἐννοεῖ τίς ἐκλογές...]. Ἀλλά δέν θά μπορέσουν! Καί τότε θά γίνει χαλασμός μεγάλος[ΣΗΜ.: ἄραγε ἡ γεωλογική καταστροφή στό Αἰγαῖο ποῦ πολλοί ἀναμένουν;] καί θά ἐπέμβει κατά τῆς Χριστιανοσύνης ὁ παλιός ἐκεῖνος Σαρακηνός [ΣΗΜ.: ἐννοεῖ τήν ἐπίθεση τῆς Τουρκίας κατά τῆς Ἑλλάδας]. Θά προκαλέσει πόνο μέγα στούς Χριστιανούς, ἀλλά αὐτό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ… Θά κρατήσει λίγο. Ἔπειτα, σάν ἀστραπή, θά ἐμφανιστεῖ ὁ Βασιλιάς τοῦ Γένους [ΣΗΜ.: δήλ. Ἐκεῖνος πού Πρέπει] καί θά φέρει τή Λευτεριά! Ἔτσι εἶναι γραφτό νά γίνει, νά ἀναστηθεῖ ἡ Ἑλλάς τόν Ἰούνιο, ἀφοῦ ὅμως πρῶτα περάσει μέσα ἀπό τόν Γολγοθά καί τή Σταύρωση»!…

Ἅς συνδέσουμε τώρα τά παραπάνω μέ τήν κάτωθι σύντομη ἀνάλυση ἀνθρώπου τοῦ διεθνοῦς παρασκηνίου:

«Οἱ ἐκλογές τῆς 6ης Μαΐου στήν Ἑλλάδα δέν θά δώσουν λύση, ἀφενός διότι δέν πρόκειται νά προκύψει βιώσιμη κυβέρνηση μέσα ἀπό ἕνα πολιτικό σύστημα πλήρως ἀπαξιωμένο καί ἀφετέρου διότι ἤδη εἶναι πολύ ἀργά γιά νά ἐπανέλθει ἡ χώρα σέ τροχιά ἀνάπτυξης. Φοβοῦμαι πώς ἡ ἑλληνική ἀκυβερνησία θά ἀποτελέσει τόν ἀστάθμητο παράγοντα στήν περιοχή, πόσο μᾶλλον πού ἀναμένεται πόλεμος μέ βασικές ἀντίπαλες δυνάμεις τή συμμαχία Τουρκίας-Περσίας ἀπό τή μία καί τή συμμαχία Ἑλλάδας-Ἰσραήλ ἀπό τήν ἄλλη… Ἐπειδή μάλιστα οἱ ἐξελίξεις θά ἔχουν ἀπίστευτα μεγάλη δυναμική καί θά ἐκτυλιχθοῦν πολύ γρήγορα, ἀναμένω στήν Ἑλλάδα τή στιγμή τῆς «θερμιδοριανῆς ἀντιδράσεως», πού θά συμπαρασύρει στό διάβα τῆς τά πάντα, λόγω καί τοῦ σημερινοῦ ἀπόλυτου ἀδιέξοδου! Αὐτό τό προβλέπω νά γίνεται ἐντός τοῦ ἐρχομένου Ἰουνίου»!…

Χρειάζεται νά προσθέσουμε ἐμεῖς τίποτα παραπάνω, ὅταν οἱ Γέροντες τῆς Ὀρθοδοξίας ταυτίζονται ἀπόλυτα μέ τίς ἀναλύσεις τῶν πλέον προηγμένων παρασκηνιακῶν κέντρων τοῦ πλανήτη; Δέν εἶναι φανερό πιά ὅτι βρισκόμαστε ἐνώπιον κοσμοϊστορικῶν ἐξελίξεων; Δέν εἶναι πιά βέβαιο ὅτι πλησιάζει μέ τρομακτική ταχύτητα ἡ Μεγάλη Στιγμή; Δήλ. ἡ ἑλληνική «Νύχτα τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου», πού θά πιάσει ἐξ ἀπήνης τους προδότες καί, μέσω δυστυχῶς τοῦ αἵματος, θά νεκραναστήσει τόν ἑλληνισμό, πού καταδίκασαν σέ θάνατο οἱ Γραικύλοι;…

(*) Ο Ησαΐας Κωνσταντινίδης είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας

Ο χρόνος είναι. . .

πολύ αργός για όσους περιμένουν,

πολύ γρήγορος για όσους φοβούνται,

πολύ σύντομος για όσους χαίρονται,

πολύ μακρύς για όσους υποφέρουν,

και αιώνιος για όσους αγαπούν.

Τα καλύτερα πράγματα στην ζωή είναι δωρεάν!

Κάθε φορά που απογοητεύομαι, που τρώω απανωτά χαστούκια της ζωής, σκέφτομαι τι είναι αυτό που αξίζει πραγματικά; Τί είναι αυτό που με κάνει να νιώθω γεμάτη; Τί είναι αυτό που με κάνει να χαμογελάω και μου δίνει δύναμη να τα αντέξω όλα; 

Για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό.. Ένα όμως είναι ίδιο. Αυτά που προσφέρουμε και αυτά που κερδίζουμε και έχουν αληθινή αξία είναι δωρεάν και δεν συγκρίνονται με όλο τον πλούτο του κόσμου.

επιμέλεια:Κατερίνα Βερίγκα 

Πηγή:Positive Thinking-Female Code!!

«Όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου»

«. . .Σας εύχομαι τώρα που θα τελειώσουν οι πόλεμοι να είστε ευτυχισμένοι μέσα σε ειρήνη. Όλοι οι θνητοί από εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός μονιασμένος για την κοινή προκοπή, να έχετε την οικουμένη για πατρίδα σας, με νόμους κοινούς, όταν θα κυβερνούν οι άριστοι ανεξάρτητα απ’ τη φυλή. Δε χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και βάρβαρους. Δεν μ΄ ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν, τους καταμερίζω με μοναδικό κριτήριο την αρετή, για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο. Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ διαιτητής σας. Τον Θεό δεν πρέπει να τον έχετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ’ αδέλφια μέσα στην οικογένεια. Απ’ τη μεριά μου όλους σας θεωρώ ίσους, λευκούς και μελαψούς και θάθελα να μην αισθάνεστε μόνο σαν υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά να νοιώθετε όλοι σαν μέτοχοι και συνέταιροι. Όσο περνά απ’ το χέρι μου, θα προσπαθήσω να γίνουν πραγματικότητα αυτά που υπόσχομαι. Αυτόν τον όρκο που δώσαμε απόψε με σπονδές κρατήστε τον σαν σύμβολο αγάπης. . .»

Κατάλυμα βγαλμένο από τροπικό παραμύθι!

Η επίθεση του τιρκουάζ! Το resort στο νησάκι Laamu, στις Μαλδίβες, είναι ό,τι πιο κοντά υπάρχει στο όνειρο. Φοίνικες να σε περικυκλώνουν, λευκή άμμος, αιώρες ολόγυρα κι ένα κατάλυμα βγαλμένο από τροπικό παραμύθι

Η επίθεση του τιρκουάζ! Το resort στο νησάκι Laamu, στις Μαλδίβες, είναι ό,τι πιο κοντά υπάρχει στο όνειρο. Φοίνικες να σε περικυκλώνουν, λευκή άμμος, αιώρες ολόγυρα κι ένα κατάλυμα βγαλμένο από τροπικό παραμύθι…

Όσο για τις βίλες, τις βρέχει το κύμα. Και η θέα βεβαίως μαγευτική! Άσε που θα έχεις για συντροφιά και τα δελφίνια που συνωστίζονται γύρω από το θέρετρο…

Αν υπάρχει επίγειος παράδεισος, τότε μια από τις υποψηφιότητες θα έπρεπε να είναι και το Six Senses Resort στον Ινδικό Ωκεανό. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν το αποδεικνύουν περίτρανα…

πηγή: newsbeast.gr 

Μηνυματάκι

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός

. . .Ο Βαλεντίν τόνιζε στους φοιτητές του: "για να γίνει κανείς χειρουργός θα πρέπει να είναι γεννημένος για χειρουργός. Θα πρέπει να τον διακρίνουν τρία βασικά χαρακτηριστικά: να έχει μάτια αετού, καρδιά λιονταριού και χέρια γυναίκας". . .

. . .Χαρακτηριστικό είναι πως πριν ξεκινήσει την εγχείρηση, προσευχόταν στο εικόνισμα της Παναγίας που είχε μέσα στο χειρουργείο. Ύστερα όταν ερχόταν η ώρα να επαλείψει με ιώδιο την περιοχή που θα χειρουργούσε πρώτα σχημάτιζε με ένα βαμβάκι εμποτισμένο με ιώδιο το σημείο του Σταυρού και μετά ξεκινούσε. . .

Αποσπάσματα από το βιβλίο: Ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός

Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας

Η μαγεία της φύσης!

Φίλος πραγματικός !

" Φίλος πραγματικός είναι εκείνος ο οποίος, στον καιρό του πειρασμού, υποφέρει μαζί με τον συνάνθρωπο του τις θλίψεις, τις δυσκολίες, τις δοκιμασίες και τις συμφορές που ήρθαν σε εκείνον, σαν να είναι δικές του, χωρίς να θορυβηθεί ή να ταραχτεί.

Ο πιστός φίλος είναι ισχυρό καταφύγιο, επειδή και στην ευημερία του φίλου είναι καλός σύμβουλος και συνεργάτης ομόψυχος, και στη δυστυχία του είναι ειλικρινής βοηθός και συμπαραστάτης γεμάτος συμπόνια.

Μόνο όσοι τηρούν με ακρίβεια τις εντολές και έχουν μυηθεί αληθινά στις βουλές του Θεού, δεν εγκαταλείπουν τους φίλους τους όταν ο Θεός επιτρέπει να περνούν αυτοί πειρασμό.

Αντίθετα, οι καταφρονητές των εντολών Του Θεού , και αμύητοι στις θείες βουλές, όταν ο φίλος τους ευημερεί, απολαμβάνουν μαζί του, όταν όμως περνά δοκιμασία και δυστυχεί,

τον εγκαταλείπουν, καμιά φορά μάλιστα πηγαίνουν και με το μέρος των εχθρών του. . . "

Πηγή : Ευεργετινός, Τόμος Γ΄, Υπόθεση ΛΗ΄(38), σελ. 320

Του αγίου Μάξιμου

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ...ΑΛΗΘΙΝΟ!!

Ένας Εβραίος αποφάσισε να γίνει χριστιανός και θέλησε να εξετάσει τις

εκδοχές του χριστιανισμού για να επιλέξει.

Βρίσκει λοιπόν έναν ορθόδοξο, έναν προτεστάντη κι έναν παπικό. Τους

λέει τις προθέσεις του κι εκείνοι συμφωνούν να τον "ξεναγήσουν" στις

εκκλησίες τους.

Πάει ο Εβραίος με τον προτεστάντη μια Κυριακή, μπαίνει στο ναό και

βλέπει τους ανθρώπους τακτοποιημένους με τα καλά τους ρούχα, ο καθένας

στο κάθισμα του, μπροστά από τον κάθε πιστό μια Καινή Διαθήκη, η

χορωδία να λέει τους ύμνους αρμονικά, τα πάντα να λάμπουν από

καθαριότητα και μετά το τέλος όλοι του φερθήκαν ευγενικά με πολύ

καλούς τρόπους.

Την επόμενη Κυριακή συνεννοήθηκε με τον παπικό να πάει στο δικό του

ναό. Μπαίνει μέσα, πλένει τα χέρια, ρίχνει το κέρμα ν ανάψει το

λαμπάκι αντί για κερί και κάθεται. Ούτε εκεί όρθιοι, όλοι στα

καθίσματά τους με τάξη και αρμονια. Ακουσε και την εγκύκλιο του Πάπα,

είδε και τις φωτογραφίες του που δέσποζαν ακόμα και εντός του ναού.

Πέρασε η ωρα, τέλειωσε η λειτουργία ,τον καλοδεχθήκαν, τον κέρασαν κι

έφυγε.

Την τρίτη Κυριακή κανόνισε να πάει στην ορθόδοξη εκκλησία. Μπαίνει

μέσα και βλέπει άλλους να μιλάνε μεταξύ τους, πολλούς όρθιους γιατί

δεν έφθαναν τα καθίσματα, τη νεωκόρο να μαλώνει με μια κυρία γιατί της

έσβησε γρήγορα το κερί που άναψε, άκουγε τα μωρά να τσιρίζουν και να

μη τα παρατηρεί κανείς, ο παπάς να φωνάζει στον ψάλτη να τελειώσει τα

τεριρέμ κλπ. Μόλις τελείωσε η λειτουργία άρχισαν και τα μνημόσυνα,

όπου άλλοι έβγαιναν στην εκκλησία κι άλλοι έμπαιναν με θόρυβο και

φασαρία..

Ο ορθόδοξος απογοητεύτηκε από την εικόνα που είδε ο προσήλυτος Εβραίος.

Την επόμενη εβδομάδα συναντήθηκαν όλοι για να μάθουν τι αποφάσισε ο Εβραίος.

Όταν βρεθήκαν όλοι μαζί τους λέει:

Στην προτεσταντική εκκλησιά είδα μεγάλη τάξη και ευγένεια.

Στην παπική είδα μεγάλη αφοσίωση στον πνευματικό σας αρχηγό και τις

οδηγίες του ιερέα σας.

Στην ορθόδοξη εκκλησιά είδα τέτοιο μπάχαλο που δεν το περίμενα!!!

Ο ορθόδοξος σκυθρώπιασε απογοητευμένος, ενώ οι άλλοι δυο αναθάρρησαν.

Και καταλήγει ο Εβραίος:

Θα γίνω ορθόδοξος!!!

Μα πώς? αναρωτιούνται οι άλλοι.

Ακούστε, λέει ο Εβραίος. Τα δικά σας δικαιολογούνται με την τάξη που

έχει ο ένας και την πειθαρχία που έχει ο άλλος. Τούτο εδώ -και δείχνει

τον ορθόδοξο- δεν δικαιολογείται αλλιώς. Με τέτοιο μπάχαλο, μόνο αν

έχεις τον Θεό μαζί σου διατηρείσαι 2000 χρόνια !

Αγάπη!

Αγάπη σημαίνει να δίνεις δικαίωμα στους άλλους να σε πληγώνουν!

Πηγή: Χρώματα

Σκέφτομαι, γράφω, άρα υπάρχω..

Η δημόσια έκφραση της προσωπικής άποψης είναι το πρώτο βήμα ώστε να καλλιεργήσουμε το λόγο, να προάγουμε τον διάλογο.

Ο γραπτός λόγος θα είναι πάντα όαση και καταφύγιο σε έναν κόσμο σύγχυσης. Στη συγγραφή εμπλέκονται η φαντασία, η παρόρμηση, η πνευματικότητα, η αναλυτική ικανότητα που επιτρέπει να βάζουμε σε τάξη ιδέες και γεγονότα.

Προσωπική αναζήτηση που αγωνιά να βρει έκφραση μαζί με μία συνεχή εγρήγορση αποτελούν συστατικά στοιχεία κάθε στοχαστή.

Η επαφή με τον λόγο, εξασφαλίζει την απαραίτητη ισορροπία ανάμεσα στον ορθολογισμό και το συναίσθημα.

Πηγή: acheloidahellenic

Γλυκό μοναστηράκι μου. . .

Γλυκό μοναστηράκι μου, όταν σε βάζει ο νους μου, Γονείς, αδέλφια λησμονώ και όλους τους δικούς μου. Φεύγω μανούλα μου γλυκειά και πάω να μονάσω, δώσε μου την ευχούλα σου, τους κόπους μου μη χάσω. Γλυκειά που είναι η έρημος και θα την αποκτήσω, εκεί που ζουν οι μοναχές θα πάω να κατοικήσω.  Νυμφίος μου γλυκύτατος και μόνος εραστής μου, είναι ο Ιησούς Χριστός Σωτήρ και Λυτρωτής μου. Δεν φεύγω πλέον από δώ, εις την Μονή θα μείνω, για την αγάπη σου Χριστέ, τον κόσμο τον αφήνω. 

Έλθε και Φώτισον ημάς

 

Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός. Είναι ομοούσιο με τα πρόσωπα του Πατρός και του Υιού και κατά το Σύμβολο της Πίστεως "συνπροσκυνείται και συνδοξάζεται" με τον Πατέρα και με τον Υιό, ίσο κατά τη λατρεία και την τιμή. Το Άγιο Πνεύμα εμφανίζεται στην Καινή Διαθήκη εξ αρχής να μεταδίδει υπερφυσικά χαρίσματα, υποδηλώνοντας πως το Πνεύμα είναι προσωπικός παράγοντας Θείας δυνάμεως, ιδίως δε όταν υπό του Ιησού Χριστού μαρτυρείται πως η βλασφημία προς Αυτό, αποτελεί ασυγχώρητο αμάρτημα. Ταυτόχρονα στα χωρία της Αγίας Γραφής αποκαλείται ως "Παράκλητος", ο οποίος θα έλθει να αντικαταστήσει "εν πάσι παρά τοις μαθηταίς", τον απερχόμενο ήδη Κύριο.

Εύχομαι το Άγιο Πνεύμα να χαρίζει σε όλους μας Θεία Φώτιση. . .!

Πεντηκοστή!

Όταν έφτασε η μέρα της Πεντηκοστής, ήταν όλοι μαζί συγκεντρωμένοι σε ένα μέρος, με ομοψυχία. Ξαφνικά ήρθε από τον ουρανό μια βουή σαν να φυσούσε δυνατός άνεμος, και γέμισε όλο το σπίτι που έμεναν. Επίσης τους παρουσιάστηκαν γλώσσες σαν φλόγες φωτιάς, που μοιράστηκαν και κάθισαν από μία στον καθένα από αυτούς.

Όλοι τότε πλημμύρισαν από Πνεύμα Άγιο και άρχισαν να μιλούν σε άλλες γλώσσες, ανάλογα με την ικανότητα που τους έδινε το Άγιο Πνεύμα. Στην Ιερουσαλήμ βρίσκονταν τότε ευσεβείς Ιουδαίοι από όλα τα μέρη του κόσμου. Όταν ακούστηκε αυτή η βουή, συγκεντρώθηκε πλήθος απο αυτούς και ήταν κατάπληκτοι, γιατί ο καθένας τους άκουγε τους αποστόλους να μιλάνε στη δική του γλώσσα.

Είχαν μείνει όλοι εκστατικοί και με απορία έλεγαν μεταξύ τους: «Μα αυτοί όλοι που μιλάνε δεν είναι Γαλιλαίοι; Πώς, λοιπόν, εμείς τους ακούμε να μιλάνε στη δική μας μητρική γλώσσα; Πάρθοι, Μήδοι και Ελαμίτες, κάτοικοι της Μεσοποταμίας, της Ιουδαίας και της Καππαδοκίας, του Πόντου και της Ασίας, της Φρυγίας και της Παμφυλίας, της Αιγύπτου και από τα μέρη της λιβυκής Κυρήνης, Ρωμαίοι που είναι εγκατεστημένοι εδώ, Κρητικοί και Άραβες, όλοι εμείς, είτε ιουδαϊκής καταγωγής είτε προσήλυτοι τους ακούμε να μιλούν στις γλώσσες μας για τα θαυμαστά έργα του Θεού».

Όλοι, λοιπόν, εκστατικοί και απορημένοι έλεγαν ο ένας στον άλλον: «Τι να σημαίνει άραγε αυτό;». Άλλοι πάλι χλεύαζαν και έλεγαν: «Ετούτοι πρέπει να είναι πολύ μεθυσμένοι».

Η Πεντηκοστή είναι η γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας. Είναι η ημέρα κατά την οποία κατήλθε το Άγιο Πνεύμα και επιφοίτησε τους πρώτους μαθητές. Τότε αυτοί πληρωθέντες από το Πνεύμα το Άγιο, άρχισαν να κηρύττουν και να καλούν τους ανθρώπους να βαπτισθούν και να λάβουν κι αυτοί την χάρη του Αγίου Πνεύματος.Ό,τι είχαν ακούσει και ζήσει κοντά στο Χριστό και δεν το είχαν τότε κατανοήσει, τώρα εν Αγίω Πνεύματι το γνώρισαν και το επαγγέλλονται στο λαό.

Τώρα γνωρίζουν ποια είναι η προοπτική της καινής ζωής και που πρέπει να οδηγήσουν το λαό, γι' αυτό και τους πρώτους τρεις χιλιάδες που βαπτίστηκαν, τους οδηγούν στο Δείπνο της Ζωής, την Τράπεζα της Θείας Ευχαριστίας, όπου στο εξής θα βρίσκεται συναγμένη η Εκκλησία ως σώμα Χριστού, θα τρέφεται με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και θα συμμετέχει έτσι στην αιώνια ζωή της Βασιλείας του Θεού.

Με την Πεντηκοστή δεν γεννήθηκε η Εκκλησία ως απλός θεσμός, αλλά ως συνεχής παρουσία της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, και γι' αυτό η Πεντηκοστή δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη μια φορά κάποτε, αλλά είναι η ζωή της Εκκλησίας, ως αδιάκοπη κοινωνία του Αγίου Πνεύματος.

ΠΗΓΗ: ΨΗΓΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Καλημέρα Χριστέ μου . . .

Το 1922 ήρθε από την Μικρασία με τους πρόσφυγες ένα ορφανό Ελληνόπουλο, ονόματι Συμεών. Εγκαταστάθηκε στον Πειραιά σε μια παραγκούλα και εκεί μεγάλωσε μόνο του. Είχε ένα καροτσάκι και έκανε τον αχθοφόρο, μεταφέροντας πράγματα στο λιμάνι του Πειραιά. Γράμματα δεν ήξερε ούτε πολλά πράγματα από την πίστη μας. Είχε την μακαρία απλότητα και πίστη απλή και απερίεργη.

Όταν ήρθε σε ηλικία γάμου νυμφεύθηκε, έκανε δυο παιδιά και μετακόμισε με την οικογένειά του στη Νίκαια. Κάθε πρωί πήγαινε στο λιμάνι του Πειραιά για να βγάλει το ψωμάκι του. Περνούσε όμως κάθε μέρα το πρωί από το ναό του αγίου Σπυρίδωνος, έμπαινε μέσα, στεκόταν μπροστά στο τέμπλο, έβγαζε το καπελάκι του και έλεγε:

«Καλημέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Βοήθησε με να βγάλω το ψωμάκι μου».

Το βράδυ που τελείωνε τη δουλειά του ξαναπερνούσε από την Εκκλησία, πήγαινε πάλι μπροστά στο τέμπλο και έλεγε:

«Καλησπέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Σ᾿ ευχαριστώ που με βοήθησες και σήμερα».

Και έτσι περνούσαν τα χρόνια του ευλογημένου Συμεών.

Περίπου το έτος 1950 όλα τα μέλη της οικογενείας του αρρώστησαν από φυματίωση και εκοιμήθησαν εν Κυρίῳ.Έμεινε ολομόναχος ο Συμεών και συνέχισε αγόγγυστα τη δουλειά του αλλά και δεν παρέλειπε να περνά από τον άγιο Σπυρίδωνα να καλημερίζει και να καλησπερίζει τον Χριστό, ζητώντας την βοήθειά Του και ευχαριστώντας Τον.

Όταν γέρασε ο Συμεών, αρρώστησε. Μπήκε στο Νοσοκομείο και νοσηλεύτηκε περίπου για ένα μήνα. Μια προϊσταμένη από την Πάτρα τον ρώτησε κάποτε:

-Παππού, τόσες μέρες εδώ μέσα δεν ήρθε κανείς να σε δει. Δεν έχεις κανένα δικό σου στον κόσμο;

-Έρχεται, παιδί μου, κάθε πρωί και απόγευμα ο Χριστός και με παρηγορεί.

-Και τι σου λέει, παππού;

«Καλησπέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι, κάνε ὑπομονή».

Η Προϊσταμένη παραξενεύτηκε και κάλεσε τον Πνευματικό της, π. Χριστόδουλο Φάσο, να έρθει να δει τον Συμεών μήπως πλανήθηκε. Ο π. Χριστόδουλος τον επισκέφθηκε, του έπιασε κουβέντα, του έκανε την ερώτηση της Προϊσταμένης καὶ ο Συμεών του έδωσε την ίδια απάντηση.

Τις ίδιες ώρες πρωί και βράδυ, ποὺ ο Συμεών πήγαινε στο ναό και χαιρετούσε τον Χριστό, τώρα και ο Χριστός χαιρετούσε τον Συμεών. Τον ρώτησε ο Πνευματικός:

-Μήπως είναι φαντασία σου;

-Όχι, πάτερ, δεν είμαι φαντασμένος, ο Χριστός είναι.

-Ήρθε και σήμερα;

-Ήρθε.

-Και τι σου είπε;

-Καλημέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι. Κάνε υπομονή, σε τρεις μέρες θα σε πάρω κοντά μου πρωί-πρωί.

Ο Πνευματικός κάθε μέρα πήγαινε στο Νοσοκομείο, μιλούσε μαζί του και έμαθε για την ζωή του. Κατάλαβε ότι πρόκειται περί ευλογημένου ἀνθρώπου. Την τρίτη ημέρα πρωί-πρωί πάλι πήγε να δει τον Συμεών και να διαπιστώσει αν θα πραγματοποιηθεί η πρόρρηση ότι θα πεθάνει. Πράγματι εκεί που κουβέντιαζαν, ο Συμεών φώναξε ξαφνικά: «Ήρθε ο Χριστός», και εκοιμήθη τον ύπνο του δικαίου…

(Απο το βιβλίο ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, 2008)