Ω, Άγιε μου Δημήτριε πόσο σε θαυμάζω!
Ο βίος σου είναι πρότυπο' χαίρω όταν διαβάζω.
Κατηχητής υπόδειγμα, ψυχές καλλιεργούσες
κι έφερνες πάντα στον Χριστό όλους, τους ευλογούσες.
Τι θαυμαστή η τόλμη σου και η υπομονή σου!
Πέταξες τ' αξιώματα, Χριστιανική η τιμή σου.
Στης φυλακής το υπόγειο σε είχαν σκλαβωμένο
κι εκεί σε τυραννούσανε παλληκάρι λαβωμένο.
Ο Άγγελος επρόβαλε και σου 'δωσε κουράγιο.
Η πίστη σου σε έκανε Μεγαλομάρτυ Άγιο.
Τον Νέστορα ευλόγησες να νικήσει τον Λυαίο
και θαύμα μέγα έγινε, τραύμα εχθρών, μοιραίο.
Κι όταν κακοί θελήσανε για να σε θανατώσουν,
σήκωσες τ' άγιο χέρι σου μ' ακόντια να σε λαβώσουν.
Έγινες όμως ένδοξος κι ανέβλυζε το μύρο
από το άγιο λείψανο. Τι ευωδία τριγύρω!
Κόκκινο είναι τ' άλογο μ' αυτό παντού πηγαίνεις.
Κι όσους σε αναζητούν θαυματουργείς, γιατρεύεις.
Πρέσβευε σε παρακαλώ μαζί με τους Αγίους
όλος ο κόσμος να σωθεί μιμούμενος Αγίων βίους!
Η Θεσσαλονίκη σ΄ευχαριστεί που πάντα προστατεύεις
κι η Μακεδονία χαίρεται που φύλακάς της μένεις.
Ήρθε το "Άξιον Εστί" για τα 100 τα χρόνια
της λευτεριάς μας εορτή, ας είναι και αιώνια!
Μαρία Π.Μ.
Πηγή: εδώ
