Μου έλεγε κάποτε κάποιος ότι πήγε στον παπά-Εφραίμ με φόβο, γιατί φοβόταν τον έλεγχο. Ένας αυστηρός ασκητής, ο οποίος θα τον ελέγξει.
Ο παπά-Εφραίμ λοιπόν έκανε το εξής: Πήγε, τον πλησίασε, τον αγκάλιασε και του λέει: "Ξέρω ποιος είσαι, ξέρω τι είσαι, αλλά σ'αγαπάω πολύ και θέλω να σου δείξω κάτι", και τον πήρε αγκαζέ και βγήκαν λίγο έξω και του λέει: "Κοίταξε τι ωραίο φεγγάρι παιδί μου. Κοίταξε τι ομορφιά μας έχει δώσει ο Θεός, να ξέρεις ότι η ασχήμια είναι του ανθρώπου κι η ομορφιά του Θεού και να είσαι βέβαιος ότι η ασχήμια της αμαρτίας του ανθρώπου, παλεύει με την ωραιότητα του Θεού, αλλά θα νικήσει η ωραιότητα. Θα νικήσει η ομορφιά του Χριστού. Γι' αυτό να μην φοβάσαι και να μην απογοητεύεσαι".
Και λέει αυτός ο άνθρωπος σήμερα όταν μου είπε ξέρω ποιος είσαι, ένιωσα ότι μπήκε μέσα στην άβυσσο μου, μέσα στον Άδη μου, μέσα στην καρδιά μου. Συγκλονίστηκα όταν μου το είπε αυτό και μετά ηρέμησα, όταν με πήρε, με κράτησε. Και κάθε φορά πάτερ, που βλέπω το φεγγάρι, έβαλε μάρτυρα ο παπά-Εφραίμ στην συνομιλία μας και στην συνάντηση μας, κάθε φορά που βλέπω το φεγγάρι, θυμάμαι τον γέροντα και ελέγχω την ασχήμια της ζωής μου και αγωνίζομαι για κείνη την ωραιότητα του Θεού.
Απόσπασμα από την ομιλία: "Ο καθηγητής της Ερήμου γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης"
