"Όταν είσαι λησμονημένος ή παραμελημένος ή σκοπίμως εκμηδενισμένος κι από μέσα σου μειδιάς και τότε είσαι υπερήφανος για την ύβρη και την περιφρόνηση, αυτό είναι νίκη.
Όταν η καλοσύνη σου κακολογείτε, όταν οι επιθυμίες σου πολεμούνται, η καλαισθησία σου προσβάλλεται, όταν οι γνώμες σου γελοιοποιούνται, εσύ τα δέχεσαι όλα αυτά με σιγή υπομονής και αγάπης, αυτό είναι νίκη.
Όταν είσαι ευχαριστημένος με οποιαδήποτε τροφή, με οποιοδήποτε ένδυμα, οποιοδήποτε κλίμα, με οποιαδήποτε συναναστροφή, με οποιαδήποτε μοναξιά, με οποιαδήποτε διακοπή, αυτό είναι νίκη.
Όταν υπομένεις κάθε αταξία, κάθε ανωμαλία, κάθε απροσεξία σε χρόνο και τόπο και κάθε ενόχληση, κι αυτό είναι νίκη.
Όταν ποτέ δεν αρέσκεσαι να περιαυτολογείς ή να απαριθμείς τα δικά σου καλά έργα ή να επιδιώκεις επιμόνος επαίνους, όταν δύνασαι αληθώς να αρέσκεσαι να είσαι άγνωστος, αυτό είναι νίκη.
Όταν μπορείς να αντιμετωπίζεις την κενή ανοησία, τον παραλογισμό, την διανοητική αναισθησία, αυτό είναι νίκη.
Όταν υπομένεις όλα αυτά όπως ο Ιησούς, αυτό είναι νίκη."
απόσπασμα από το ημερολόγιο του βασιλιά Γεωργίου Β'
από
ομιλία του Μητροπολίτη Μεσογαίας
