Πρωτοχρονιάτικη ικεσία. . .

Στου καινούργιου χρόνου τ' άνοιγμα σε Σένα, όπου εξουσιάζεις τους καιρούς και τους χρόνους, θέλω δυο λόγια να Σου πω. Μέσα σ' ολόκληρο τον καινούριο χρόνο βοηθησέ με να 'χω καιρό,

               για Σένα,

                        για μένα,
                              για τους άλλους.

Μέσα στις 365 μέρες αυτού του χρόνου βοηθησέ με να χαρίσω

                      κάποιες ώρες προσευχής σ' Εσένα,

                            κάποιους αγώνες για τον στολισμό της ψυχής μου,

                                        κάποιες πράξεις αγάπης για τους άλλους.

Ουράνιες Πατέρα, μην το λησμονήσεις:

                      Κάποιες ώρες για Σένα,

                              για μένα,

                                       για τους άλλους. . . .

Σκέψεις

" Όταν τελειώσει η μέρα σου, τελείωσε κι εσύ μαζί της.
Ποτέ μην κρατάς τα φορτία της για να τα κουβαλήσεις

και την επόμενη μέρα.
Έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες,

κι αν σου ξέφυγαν και κάποιες γκάφες ή λάθη, ξέχνα τα.
Ζήσε αυτή τη μέρα και κάθε μέρα, σαν να πρόκειται να τελειώσουν όλα,

το ηλιοβασίλεμα,
και όταν το κεφάλι σου ακουμπήσει στο μαξιλάρι,

ξεκουράσου ξέροντας ότι έκανες ότι καλύτερο μπορούσες ! "

Og. Mondino

Μηνυματάκι

Αγωνίσου, έχε πίστη κι όλα θα πάνε καλά!

Κάποτε ένας ναυτικός βρέθηκε ναυαγός σ’ ένα ακατοίκητο τροπικό νησί μόνος κι έρημος. Με πολλούς κόπους, χωρίς εργαλεία, εργαζόμενος μόνο με τα χέρια του, κατάφερε να φτιάξει μια ξύλινη καλύβα για να μπορέσει να προστατευτεί κατά την περίοδο των βροχών. Πράγματι είχε μόλις τελειώσει την καλύβα όταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα. Όμως την δεύτερη κιόλας μέρα ένας κεραυνός έκαψε την καλύβα του και την έκανε στάχτη. Ο ναυαγός, που πρώτα δόξαζε το Θεό για τη σωτηρία του, τώρα αναλύθηκε σε δάκρυα. «Γιατί Θεέ μου», άρχισε να λέει και να παραπονιέται για την καταστροφή.
Κι ενώ η απελπισία πλημμύριζε την καρδιά του άκουσε από το πέλαγος το σφύριγμα ενός μεγάλου πλοίου. Σε λίγο μια βάρκα ήταν στην παραλία. «Πώς με βρήκατε σε τούτη την ερημιά;» τους ρώτησε. «Είδαμε, του είπαν, το σινιάλο του καπνού απ’ την φωτιά που άναψες»!
Όταν βλέπεις τα όνειρα, τις επιδιώξεις και τα έργα σου κάποιες φορές να γίνονται στάχτη κι αποκαΐδια, μην απελπίζεσαι. Περίμενε και θα προβάλει ανέλπιστα το υπερωκεάνιο του Θεού. Γιατί στ’ αλήθεια: «Τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν» (Ρωμ. 8, 28).

Λόγια σοφά!

Να ζητάς σύνεση περισσότερη από αυτή που έχεις.

Να είσαι σε διαρκή εγρήγορση, έχοντας ανύσταχτα τα μάτια σου.

Ιγνάτιο Θεοφόρο

Χωρίς την αγάπη...Τι;

Η δύναμη χωρίς την αγάπη σε κάνει επιθετικό.

Η τιμή χωρίς την αγάπη σε κάνει ψηλομύτη.

Το καθήκον χωρίς την αγάπη σε κάνει κακόκεφο.

Η ευθύνη χωρίς την αγάπη σε κάνει αδίστακτο.

Η δικαιοσύνη χωρίς την αγάπη σε κάνει σκληρό.

Η αλήθεια χωρίς την αγάπη σε κάνει κριτικό.

Η ανατροφή χωρίς την αγάπη σε κάνει ατίθασο.

Η εξυπνάδα χωρίς την αγάπη σε κάνει πονηρό.

Η ευγένεια χωρίς την αγάπη σε κάνει υποκριτή.

Η τάξη χωρίς την αγάπη σε κάνει σχολαστικό.

Η γνώση χωρίς την αγάπη σε κάνει τυραννικό.

Η περιουσία χωρίς την αγάπη σε κάνει τσιγκούνη.

Η πίστη χωρίς την αγάπη σε κάνει φανατικό.

Αλίμονο σε κείνους που τσιγκουνεύονται την αγάπη.

Αυτοί φταίνε, όταν ο κόσμος αυτοδηλητηριασθεί.

Τι είδους, λοιπόν, ζωή κάνεις, όταν δεν μπορείς

Ν' αγαπήσεις;

Χριστός ετέχθη!

Το μήνυμα των Χριστουγέννων

ας αναγεννήσει τις ελπίδες μας

δίνοντας στον καθένα μας την ευκαιρία

πραγματοποίησης των προσδοκώμενων.

Ο νεογέννητος Χριστός να χαρίζει σε όλους μας

υγεία, φωτισμό και να προσθέτει στην πίστη μας

υπομονή ώστε να πορευόμαστε

με ελπίδα στον αγώνα της ζωής. . . !

Συγγνώμη

 

Παραμονή Χριστουγέννων!. . .

Τα πάντα σε ρυθμούς γοργούς. . .

Όλοι τρέχουν να προλάβουν κάτι. . .

Άραγε τι ;

.Τι πιο όμορφο και τι πιο μοναδικό απ΄την αυριανή Συνάντηση;

.Παραμονή Χριστουγέννων!

Και ένα μονάχα απομένει στην καρδιά μου σαν επιθυμία.

Αισθάνομαι έντονη την ανάγκη για δυο συγνώμες ...

Μια συγνώμη απ΄ Τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μου,

για όλα όσα απερίσκεπτα πράττω καθημερινά,

για την κάθε παρακοή Στον Λόγο Του,

για την κάθε μου αμέλεια στην τήρηση των Θείων εντολών Του!

Κι΄ ένα δεύτερο συγνώμη στον κάθε αδελφό μου,

στον κάθε μου συνάνθρωπο, στον κάθε φίλο και συγγενή,

σύντροφο, σύζυγο, παιδί, μητέρα ή πατέρα,

στον κάθε γνωστό μα και άγνωστο συνοδοιπόρο,

που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πλήγωσα, πόνεσα, στεναχώρησα,

ηθελημένα ή εν αγνοία μου ...

Εκφράζοντας αυτές τις δύο συγνώμες, εκ βάθους καρδιάς,

δεν μου απομένει άλλο πλέον, από το να βυθυστώ μες της ψυχής μου τα κατάβαθα,

να πω δυο λόγια προσευχής, ευχαριστίας, δοξολογίας,

και να αναμένω την αυριανή Μοναδική Συνάντηση!

Την επίσκεψη Του Αγαπημένου στης δικής μου Βηθλεέμ το άγιο Σπήλαιο .

Ευλογημένα Χριστούγεννα !