Πεντηκοστή

Μετά την «εορτή των εορτών», την Ανάσταση του Χριστού, η Πεντηκοστή αποτελεί «την τελευταίαν και μεγάλην εορτήν», «επαγγελίας συμπλήρωσις και προθεσμίας».

Η ενανθρώπιση του Υιού του Θεού, η διδασκαλία και τα θαύματά Του, ο Σταυρός και η Ανάστασή Του, μαζί με την Ανάληψή Του, όλο το έργο δηλαδή που έκανε για τη σωτηρία του κόσμου, ολοκληρώνεται με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος.

Το Πνεύμα το άγιο «εν είδει πυρίνων γλωσσών» έρχεται στους Μαθητές Του και τους αναδεικνύει «ουρανομύστας». Τους φωτίζει και τους αναδεικνύει Αποστόλους της οικουμένης «είς πάντας τους αιώνας».

Αυτό το Πνεύμα κατευθύνει την Εκκλησία «εις πάσαν την Αλήθειαν», τελειοποιεί τα μυστήρια με την παρουσία Του, φωτίζει κληρικούς και λαϊκούς, οδηγεί τον κόσμο στη σωτηρία, ζωογονεί «πάσαν την κτίσιν», γίνεται για όλους «ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός».

Ωστόστο, καμία χειροπιαστή απόδειξη δεν έχουμε που να βεβαιώνει την παρουσία Του. Κρύβεται στους σκληρούς και αποκαλύπτεται στους ταπεινούς τη καρδία. Μια άλλη αίσθηση της παρουσίας Του κυριαρχεί μέσα μας και γύρω μας, καθώς θα έλθει σε ώρα που δεν περιμένουμε και με τρόπο που δεν υπολογίζουμε.

Η παρουσία Του βεβαιώνει για την υιοθεσία μας από τον Πατέρα, πληροφορεί για την αγάπη-θυσία του Υιού, ενισχύει την αίσθηση της παρηγοριάς της Θεοτόκου και των αγίων.

π. Ανδρέας Αγαθοκλέους

Πηγή: εδώ