Με μία σκέψη της στιγμής

Αδικία. Απογοήτευση.

Ακόμα κι αυτούς που νόμιζες ότι σ’ αγαπάνε και θα σ’ αγαπούν για πάντα, ότι νοιάζονται -έστω - και ότι θα νοιάζονται για πάντα. Κάποια στιγμή να σε κάνουν να αισθάνεσαι τόσο άσχημα, αδικημένα. Απογοήτευση. Παράπονο.

Πάει η αγάπη. Πού είναι η αγάπη; Την πήρε ο χρόνος. Ο χρόνος, δεν έχει χώρο για την αγάπη.

Μάθαμε να τα κάνουμε όλα. Μάθαμε να φτιάχνουμε προγράμματα. Ξεχάσαμε την αγάπη. Ξεχάσαμε να βάλουμε στο πρόγραμμα με τις χιλιάδες άλλες υποχρεώσεις και την αγάπη. Και τώρα; Άντε να τη ξαναβρείς. Και να την προσθέσεις στην καθημερινότητα.

Εαυτέ μου. Έμαθες να κρατάς απόσταση. Έμαθες. Τα κατάφερες. Τα καταφέρνεις. Κι αν αποτύχεις; Αυτό το σκέφτηκες; Θα ζήσεις και μετά από αυτό. Το μόνο σίγουρο. Το θέμα είναι πως. Και με ποιους και που. Το ξέρω. Θες να φύγεις, θες να το σκάσεις, από όλους κι από όλα. Να διώξεις κάθε σκληρή ανάμνηση. Κάθε οδυνηρό λεπτό που παρακαλούσες το θεό κουλουριασμένη στο κρεβάτι σου να περάσει. Είδες που τελικά πέρασε; Πάει. Το έζησες, πόνεσες, μα είσαι ζωντανή.

Και τώρα; Δεν είναι καλύτερα τα πράγματα; Μην πεις όχι. Ναι ίσως από μια μεριά να είναι καλύτερα. Έφυγε ένα μεγάλο βάρος από πάνω σου. Το ξέρεις και το ξέρω εαυτέ μου.

Θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Γίνεσαι κάθε μέρα. Ή έστω προσπαθείς. Να προσπαθείς. Μην τα παρατάς. Να έχεις σεβασμό και υπομονή. Μα πάνω από όλα ειλικρίνεια. Άσε τους άλλους να υποκρίνονται. Εσύ να μην φοβάσαι. Δείξε ποιος είναι ο άνθρωπος. Όχι, μην το δείξεις στους άλλους. Δείξε το στον εαυτό σου.

Και να ξέρεις, οι άνθρωποι ακούν μόνο αυτά που θέλουν να ακούσουν. Στο έχουν ξαναπεί.

Μάθε λοιπόν τι να λες. Και τι όχι. Και μην ξεχάσεις ένα πράγμα. Να είσαι ειλικρινής. Να είσαι ξεκάθαρος, αλλά ποτέ απόλυτος. Αυτή είναι η μεγαλύτερη μαγκιά.

Πηγή: enfo.gr