Μια φορά, μια γειτονιά!

Καιρό τώρα σκέφτομαι το δρώμενο της Πέτρας....αυτό ντε με τις γειτονιές...

Το πρόβλημα μου όμως είναι πως έχω περάσει από πολλές...

κι ενώ στην αρχή είπα να κάνω μια μείξη γενική....

τελικά αποφάσισα να σας γράψω γι'αυτήν που έζησα πιο πολύ!

Την γειτονιά αυτή λοιπόν την γνώρισα κάπου στα 5 μου....

Τότε ήταν που πήγαμε στο δικό μας σπίτι, ένα καινούριο σπίτι, ολοκαίνουριο....!

Τόσο καινούριο που ήταν από τα πρώτα στην γειτονιά :P

Τριγύρω έχει πολλά χωράφια και στο βάθος φαίνεται το βουνό!

Λίγα μέτρα πιο κάτω ζουν τα ξαδέρφια μου 

κι έτσι έπαιρνε λίγη ζωή η γειτονιά απ'τις φωνές μας...!

Μετά από καιρό, χτίστηκαν κι άλλα σπίτια....

Κι απέναντι μας έμενε μια οικογένεια με 2 παιδιά...

κάπως έτσι η παρέα μεγάλωνε....!

Τα πρωινά πηγαίναμε παρέα μέχρι το σχολείο...

...τα μεσημέρια σταματούσαμε στις κούνιες, δίπλα στο ποτάμι...

...κάθε απόγευμα βγαίναμε βόλτες με τα ποδήλατα...

...και μεγαλώνοντας αρχίσαμε τις ατελείωτες βόλτες σε όλο το χωριό!

Κλείνοντας ένα θα σας πω....ήταν ωραία γειτονία,

γιατί ήταν ωραία εκείνα τα χρόνια...!

Τώρα τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα....

Πέτρα μου σ'ευχαριστώ για την αναδρομή!

Αν σου άρεσε κάνε κλικ, να ταξιδέψεις και σ'άλλες γειτονιές!