Αγάπη παντοτινή και αιώνια!

Πηγή: εδώ

Τα μάτια σου...

"Τα μάτια σου.....πρώτη φορά στην ζωή μου παρατηρώ με τόση προσοχή κάποιον στα μάτια....

Μπορώ να σε διαβάσω μέσα απ' αυτά. Σε νιώθω. Κάθε φορά που κοιτώ τα μάτια σου, μου μαρτυρούν τα αισθήματα σου. Προδίδουν κάθε σου κίνηση.

Κι αυτό το χαμόγελο.....το αγαπώ το χαμόγελο σου...Ομορφαίνει μέχρι και τις σκέψεις μου.

Έτσι κι εκείνο το απόγευμα...

Δεν μπορώ να βρω τα λόγια που θέλω για να περιγράψω όλα όσα με έκανες να νιώσω!

Μ'αρέσουν πολύ οι βόλτες μου μαζί σου, να σε κοιτάζω στην σιωπή, αφήνοντας τον ήλιο να χαϊδεύει το πρόσωπο σου...

Αυτό το καλοκαίρι ήταν ξεχωριστό από τα άλλα....εσύ το έκανες ξεχωριστό με την παρουσία σου!

Ένας έρωτας που ζει το πρώτο του καλοκαίρι....

Ένας έρωτας που υπόσχεται μια ζωή...

Ένας έρωτας που μου δίνει νόημα στην ζωή...."

Μια ιστορία....

Θα έχετε παρατηρήσει τελευταία κάποιες αλλαγές στο blog μου..
Κυριαρχεί μια χαλαρότητα και διάθεση για αλλαγή...
Μερίδιο ευθύνης στην όλη κατάσταση έχει φυσικά ο τρόπος ζωής μου,
που έχει αλλάξει αρκετά...
Τα νέα δεδομένα του blog λοιπόν....είναι πως θα παραμείνει ανοιχτό μεν
αλλά οι αναρτήσεις ίσως να μην είναι καθημερινές,
ίσως και να είναι...
Όλα θα εξαρτώνται από τον χρόνο και την διάθεση της κάθε ημέρας!
Από την έμπνευση που θα βρίσκω μέσα στην κάθε μέρα...

Και μια καινούρια στήλη του blog αποτελεί και η φωτογραφία παραπάνω...
την βρήκα τυχαία στο διαδίκτυο και σκέφτηκα πως
είναι μια καλή ευκαιρία να βελτιώσω τον λόγο μου,
και να κρατήσω όμορφες αναμνήσεις.
Όποιος θέλει να φτιάξει τις δικές του ιστορίες,
θα χαρώ πολύ να τις διαβάσω!
(*άσχετο αλλά σε κάτι τέτοιες εμπνεύσεις μου λείπει πολύ το χρυσάφι μου, γνωστή και ως mayumi, είχε πολύ ωραίο γραπτό λόγο)

Αυτά από μένα....καλό ξημέρωμα!

Κάνοντας κλικ μπορείς να δεις τις δικές μου ιστορίες...

!!!..........Κέρκυρα........Σύβοτα.....!!!

Φέτος ο προορισμός ήταν Κέρκυρα!!!

Και το ταξίδι ξεκίνησε οδικώς από την όμορφη Θεσσαλονικούλα!!!

Μετά από αρκετή ώρα....φτάσαμε στην Ηγουμενίτσα και με την βοήθεια του πλοίου...

....φτάσαμε στην όμορφη Κέρκυρα!

Αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο, είπαμε να χαλαρώσουμε σε μια κοντινή παραλία...

"Άγιος Ιωάννης Περιστερών"

Το βραδάκι πήγαμε να εξερευνήσουμε τα καντούνια της Παλιάς Πόλης!

και ανακαλύψαμε την Μητρόπολη, την Αγία Θεοδώρα

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με εξερεύνηση στο παλάτι της "Σίσσυς"

με τα υπέροχα πορτραίτα 

τους τεράστιους καθρέφτες

τα υπεράριθμα αγάλματα στην αυλή

με τα οποία παίξαμε...χιχιχιχι

Σειρά μετά είχε μια βουτιά στην θάλασσα....

"Παλαιοκαστρίτσα"

Κι άλλη μια...

"Άγιος Γεώργιος Πάγοι"

Και φυσικά τουρτίτσα (από άμμο φέτος), πόσο μπροστά...χαχαχαχα

για το κορίτσι μας που γιόρταζε!!!

Η μέρα έκλεισε με μια μπυρίτσα στο κανόνι...χαζεύοντας τα αεροπλανάκια που πετούσαν κάθε λίγο!

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε ανακλύπτοντας το παλιό φρούριο...

και η θέα από πάνω ήταν εκπληκτική!!!!

Μέσα υπήρχε και μια εκκλησία του Αγίου Γεωργίου

Η βόλτα συνεχίστηκε στα καντούνια...

....με τις όμορφες άμαξες!

Το μεσημεράκι είπαμε να ανακαλύψουμε το κανάλι του έρωτα...

"Canal d'amour"

...και το απογευματάκι απολαμβάναμε τις Μπενίτσες ;)

"Μπενίτσες"

Το βραδάκι μας βρήκε να τριγυρνάμε πάλι στα καντούνια...

Και να απολαμβάνουμε τις καντάδες τους...

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με την Παναγία των Βλαχερνών

και το Ποντικονήσι....

Μετά την Εκκλησία...σειρά είχε μια γρήγορη ξενάγηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Παλαιόπολης ή αλλιώς "Mon Repo"

το οποίο είχε τεράστια αυλή και υπέροχη θέα!

Το πρώτο μπανάκι ήταν κάπου εδώ...που τελικά δεν μας ενθουσίασε και ιδιαίτερα

"Κασσιόπη"

ενώ το δεύτερο ήταν κάπου εδώ...

"Μπαρμπάτι"

Και καταλήξαμε όπως πάντα στην Κέρκυρα by night..

Την τελευταία μέρα αφήσαμε νωρίς το δωμάτιο...και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής..

κάπου το χάσαμε όμως...ας πούμε....και καταλήξαμε 

.....................................Σύβοτα..........................................

Σε μια πολύ ιδιαίτερη παραλία ;)

στην οποία περνούσες μέσα από την θάλασσα με τα πράγματα και μετά καθόσουν στο απέναντι νησάκι

Το μεσημεράκι μας βρήκε να τρώμε στο λιμανάκι της περιοχής

Και το βραδάκι είχαμε ήδη επιστρέψει στην Θεσσαλονικούλα!!!!

Φιλεναδίτσες μου σας ευχαριστώ πολύ για τις στιγμές που μου χαρίζετε :)

Επιστήμη & Ορθοδοξία

"Η επιστήμη έχει μια γοητεία, είναι μια ευλογία, αλλά το μεγαλείο της δεν βρίσκεται τόσο σε αυτό που γνωρίζουμε, όσο στην κρυμμένη αίγλη αυτού που αγνοούμε. Ένας καλός ερευνητής που ψηλαφεί το όριο της γνώσης δεν μαγεύεται τόσο από αυτό που κατανόησε, όσο από αυτό που υποψιάζετε πως αγνοεί. Έτσι κατακτάτε το νέο και το άγνωστο. Επιστήμη σημαίνει τόλμη στην ανακάλυψη, ταχύτητα στο καινούριο και διεισδυτικότητα στο άγνωστο."

Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος

Να σ'αγαπάς...

"Πριν μάθεις να αγαπάς, πρέπει να μάθεις να σε αγαπάς. Όλοι αποζητούν την αγάπη, έναν άνθρωπο να τους νοιάζεται, να τους εκτιμά. Σκέφτηκες, όμως, ποτέ αν σε αγαπάς; Ότι η αγάπη που ψάχνεις πρέπει να ξεκινήσει από εσένα για εσένα; Αν έχεις, είσαι όχι απλά τυχερός, αλλά ευλογημένος. Άλλα τι γίνεται με εσένα; Σε εκτιμάς; Σε ξέρεις καλά; Δε γίνεται να «απαιτείς» να σε αγαπούν οι άλλοι εάν εσύ δεν αγαπάς τον εαυτό σου. Το να αγαπάς εσένα δεν είναι θέμα εγωισμού. Είναι θέμα αξιοπρέπειας και αυτοεκτίμησης. Μην περιμένεις να λάβεις την αγάπη που αξίζεις αν, έστω στην άκρη του μυαλού σου, νομίζεις ότι δεν την αξίζεις. Και μην πιστεύεις ότι αγαπάς τους άλλους αν δεν αγαπάς κι εσένα τον ίδιο. Να αγαπάς. Είναι το πιο σημαντικό επίτευγμα που μπορείς να πετύχεις σ’ ολόκληρη τη ζωή σου. Αλλά να σε αγαπάς λίγο περισσότερο. Γιατί, στο τέλος κάθε ημέρας, λίγο πριν κλείσεις τα μάτια σου, είσαι απλά εσύ και ο εαυτός σου."

Πηγή: fb

Νοτιάς (2016)

Εδώ και πολύ καιρό είχα δει μια ελληνική ταινία το "Νοτιά", είναι από τις ταινίες που μου άρεσαν και που ακόμη θυμάμαι....περίμενα να βγει και online, ώστε να μπορέσω να απομονώσω κάποια από τα λόγια της ταινίας που μου άρεσαν...!!!

"-Τηλέφακος. Πρόσεχε είναι σπάνιος φακός, κάνει μια περιουσία.

Όχι, όχι έτσι. Έτσι δεν θα δεις τίποτα. Είναι επικίνδυνος φακός.

-Επικίνδυνος, γιατί;

-Δείχνει πράγματα που δεν βλέπεις με γυμνό μάτι. Αλήθειες που δεν φαίνονται. Θα χαλάσεις πολλά φιλμ, μέχρι να δεις κάτι που θα σου αρέσει. Ενώ αυτός. Όπου και να κοιτάξεις, όλα όμορφα τα βλέπει. Ευρυγώνιος, τους κοροϊδεύει όλους. Στην ηλικία σου όλοι μ'αυτό τραβάνε.

-Τι σχέση έχουν οι φακοί με την ηλικία;

-Έχουν, πως δεν έχουν.

Κοίτα εδώ που ήμουν νέος, πόσο όμορφα έμοιαζαν τα πράγματα. Εδώ δες αυτή την τράβηξα όταν ήμουνα σαν κι εσένα, κι αυτή, κι αυτή. Να εδώ αρχίζω μεγαλώνω κομμάτι, ήμουνα δεν ήμουνα 30.

Όταν είσαι νέος η ζωή είναι όμορφη, χωράει παντού. Τραβάς, τραβάς και δεν σε νοιάζει άμα φύγει το φως και δεν προλαβαίνεις. Μετά όμως βλέπεις που κάτι λείπει.

-Τι λείπει;

-Το θέμα. Δεν έχεις θέμα. Δεν υπάρχει κάτι σ'αυτή την φωτογραφία που να θες να την δεις ξανά και ξανά. Και μια μέρα εκεί που δεν το περιμένεις ξαφνικά, τσουπ, το τοπίο αλλάζει, γιατί κρύβει το θέμα! Κι αλλάζει το κάδρο, και η ζωή σου, και τότε, τότε πρέπει να αλλάξεις φακό. Θες να πας πιο κοντά, να εξερευνήσεις τις γωνίες, την ομορφιά που κρύβεται, μάτια, χείλη, τις πόζες που έχει ένα χαμόγελο, θες να πάρεις τον ψίθυρο αν γίνεται. Και μετά μια μέρα εκεί που δεν το περιμένεις πάλι το θέμα χάνεται από το κάδρο κι απ'την ζωή την ίδια."

Ποια είναι η δική σου γνώμη;;;

Την έχεις δει;;;

Εδώ μπορείς να την δεις online

Το σπίτι κοντά στη θάλασσα

"Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν. Έτυχε

να 'ναι τα χρόνια δίσεχτα· πολέμοι χαλασμοί ξενιτεμοί·

κάποτε ο κυνηγός βρίσκει τα διαβατάρικα πουλιά

κάποτε δεν τα βρίσκει· το κυνήγι

ήταν καλό στα χρόνια μου, πήραν πολλούς τα σκάγια·

οι άλλοι γυρίζουν ή τρελαίνουνται στα καταφύγια.

Μη μου μιλάς για τ' αηδόνι μήτε για τον κορυδαλλό

μήτε για τη μικρούλα σουσουράδα

που γράφει νούμερα στο φως με την ουρά της·

δεν ξέρω πολλά πράγματα από σπίτια

ξέρω πως έχουν τη φυλή τους, τίποτε άλλο.

Καινούργια στην αρχή, σαν τα μωρά

που παίζουν στα περβόλια με τα κρόσσια του ήλιου,

κεντούν παραθυρόφυλλα χρωματιστά και πόρτες

γυαλιστερές πάνω στη μέρα·

όταν τελειώσει ο αρχιτέκτονας αλλάζουν,

ζαρώνουν ή χαμογελούν ή ακόμη πεισματώνουν

μ' εκείνους που έμειναν μ' εκείνους που έφυγαν

μ' άλλους που θα γυρίζανε αν μπορούσαν

ή που χαθήκαν, τώρα που έγινε

ο κόσμος ένα απέραντο ξενοδοχείο.

Δεν ξέρω πολλά πράγματα από σπίτια,

θυμάμαι τη χαρά τους και τη λύπη τους

καμιά φορά, σα σταματήσω· ακόμη

καμιά φορά, κοντά στη θάλασσα, σε κάμαρες γυμνές

μ' ένα κρεβάτι σιδερένιο χωρίς τίποτε δικό μου

κοιτάζοντας τη βραδινήν αράχνη συλλογιέμαι

πως κάποιος ετοιμάζεται να 'ρθει, πως τον στολίζουν

μ' άσπρα και μαύρα ρούχα με πολύχρωμα κοσμήματα

και γύρω του μιλούν σιγά σεβάσμιες δέσποινες

γκρίζα μαλλιά και σκοτεινές δαντέλες,

πως ετοιμάζεται να 'ρθει να μ' αποχαιρετήσει·

ή, μια γυναίκα ελικοβλέφαρη βαθύζωνη

γυρίζοντας από λιμάνια μεσημβρινά,

Σμύρνη Ρόδο Συρακούσες Αλεξάντρεια,

από κλειστές πολιτείες σαν τα ζεστά παραθυρόφυλλα,

με αρώματα χρυσών καρπών και βότανα,

πως ανεβαίνει τα σκαλιά χωρίς να βλέπει

εκείνους που κοιμήθηκαν κάτω απ' τη σκάλα.

Ξέρεις τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα, σαν τα γυμνώσεις."

Γ. Σεφέρη