Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Ο Θεός και η Ελευθερία, όχι εμείς....

".....Αυτό είναι η αρχοντιά του πνεύματος, όχι η διαρκείς διεκδίκηση της δική μας εικόνας, της δικής μας ευκολίας. 
Τι ταπείνωση που είναι αδελφοί μου για ένα γονέα να έχει κάνει ότι μπορεί για τα παιδιά του, το καλύτερο που ξέρει και τα παιδιά του να παίρνουν στραβό δρόμο. Τι οικονομία Θεού! 
Έχει ο Θεός τρόπο να τα γυρίσει τα παιδιά μετά. Άμα θέλουν. 
Αλλά δεν θα είχε τρόπο να ταπεινώσει τους γονείς με τα καλά παιδιά, διότι είναι καλά τα παιδιά και καμαρώνουν οι γονείς. Είναι καλά τα παιδιά τι να κάνουμε; δηλαδή αυτά δεν έχουνε μερίδιο σ'αυτό που είναι; Και λίγο αναποδογυρίζουν τα πράγματα και εκτρέπονται σε μια φάση, κάνουν άλλες επιλογές. Και λένε τι θα πει ο κόσμος;
Δεν μπορούμε να συμφιλιωθούμε με το ότι εμείς κάναμε το χρέος μας, αλλά το ανώτερο που είχαμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, που σημαίνει η δυνατότητα να κάνουν επιλογές αντίθετες από αυτές που εμείς θεωρούμε καλές για το καλό τους και έχει ο Θεός! Ο Θεός και η Ελευθερία, όχι εμείς. Και μαζεύονται λέει οι πνευματικοί, εσείς φταίτε. Φταίνε αυτοί οι πνευματικοί που δεν λένε, δεν λένε πάντοτε φταίνε οι γονείς, μόνο εμείς φταίμε, δεν φταίνε οι άλλοι. Ας λέμε όμως εμείς ε, δεν έκανα καλά το καθήκον, πάντως ότι μπορούσα έκανα. Και δέχομαι το παιδί μου έτσι, είναι μια ταπείνωση αυτό το πράγμα! Να μην τη χάσουμε την ευκαιρία αν δούμε, εύχομαι να συμβεί κάτι τέτοιο....."

Πηγή: Μεσογαίας Νικόλαος - Το "Εγώ"

2 σχόλια:

  1. Α άλλαξες τίτλο! :)))
    Τώρα το πήρα είδηση :)
    (το ξέρω είμαι άσχετη με το θέμα της ανάρτησής σου. Τη διάβασα αλλά δεν μπορώ να πω ότι πολυκατάλαβα! ☺
    Ίσως γιατί δεν είναι η διατύπωση απλή; )
    Να φταίει που είμαι ζαλισμένη και φορτωμένη με πολλά;

    Πολλά φιλιά Ωραιοζήλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα, δεν φταις εσύ....είναι απλά που με απασχολεί ένα παρόμοιο θέμα και απομόνωσα ένα κομμάτι της ομιλίας...χαχαχα

      Ναι είπα να κάνω μια αλλαγή :)

      Φιλάκια πολλά κοριτσάκι μου.....καλό μήνα!!

      Διαγραφή

Σχολίασε κι εσύ. . .ότι νομίζεις πως αξίζει!