Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Δειλία

Γιατί αισθάνομαι δειλία, όταν περπατώ μόνος στην έρημο, Αββά; Ρώτησε ένας αρχάριος μοναχός κάποιον γέροντα.
Γιατί ζεις ακόμη, του αποκρίθηκε εκείνος. Δεν έχεις νεκρωθεί για τον Κύριο.
Αναρτήθηκε από στις

4 σχόλια:

  1. Unknown30 Αυγούστου 2012 στις 5:22 μ.μ.

    Μόνος μέσα στην ερημιά του κόσμου, μα με τον Χριστό μέσα στην καρδιά δεν υπάρχει δειλία, δεν υπάρχει φόβος....Καλό απόγευμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραιοζήλη!30 Αυγούστου 2012 στις 6:41 μ.μ.

      Καλό απόγευμα μικρέ περιπλανητή. . .Συμφωνώ μαζί σου όταν έχεις τον Χριστό δεν σου λείπει τίποτα!

      Διαγραφή
  2. Σεβάχ ο Θαλασσινός30 Αυγούστου 2012 στις 5:32 μ.μ.

    Ου φοβηθήσομαι κακά ότι συ μετ'εμού ει!

    Με το Χριστό στην καρδιά δε γίνεται να φοβηθούμε τίποτε. Γιατί είναι ο Παντοδύναμος οδηγός και προστάτης μας.

    Καλό απόγευμα ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχολίασε κι εσύ. . .ότι νομίζεις πως αξίζει!

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)