Καθρέπτισμα.......

"Ας υποθέσουμε ότι δύο πυροσβέστες μπαίνουν σ'ένα δάσος για να σβήσουν μια μικρή εστία φωτιάς. Όταν τελικά βγαίνουν και πηγαίνουν στην όχθη ενός ποταμού, το πρόσωπο του ενός είναι γεμάτο στάχτες και το πρόσωπο του άλλου πεντακάθαρο. Σε ρωτάω: Ποιος από τους δυο θα πλύνει το πρόσωπο του;

Είναι χαζή ερώτηση. Προφανώς αυτός που είναι γεμάτος στάχτες.

Λάθος. Αυτός με το βρώμικο πρόσωπο θα κοιτάξει τον άλλο και θα σκεφτεί ότι είναι κι ο ίδιος έτσι και το αντίθετο, αυτός με το καθαρό πρόσωπο θα δει ότι ο σύντροφος του είναι μες στην κάπνα και θα πει από μέσα του: Μάλλον είμαι κι εγώ βρόμικος, πρέπει να πλυθώ.

Τι θέλεις να πεις;

Θέλω να πω πως όσο ήμουν στο νοσοκομείο κατάλαβα ότι έψαχνα πάντα τον εαυτό μου στις γυναίκες που αγάπησα. Κοιτούσα τα καθαρά, όμορφα πρόσωπα τους κι έβλεπα σ'αυτά το είδωλο μου. Από την άλλη, εκείνες κοιτούσαν εμένα, έβλεπαν τις στάχτες που κάλυπταν την όψη μου και, παρά την εξυπνάδα και την αυτοπεποίθηση τους, τελικά έβλεπαν κι αυτές τον εαυτό τους να καθρεφτίζεται σε μένα και πίστευαν πως είναι χειρότερες απ'ότι ήταν. Σε παρακαλώ να μην αφήσεις να σου συμβεί αυτό."

Ζαχιρ

Paulo Coelho