Αδιαφορία

Όπως όταν προσέχουμε κερδίζουμε και από τα λυπηρά,

έτσι όταν αδιαφορούμε, ούτε από τα ωφέλιμα γινόμαστε καλύτεροι.

Χρυσόστομος

Παναγία Τριφώτισσα

Χθες πέρασα από τον άγιο Δημήτριο να προσκυνήσω και όπως κάθε χρόνο υπήρχε και μια εικόνα της Παναγίας μας. Φέτος η εικόνα αυτή ήταν από την Αλεξανδρούπολη.

Η ιστορική και θαυματουργός εικόνα, η οποία εκτιμάται ότι είναι του 13ου αιώνα, βρίσκεται στον ιερό μητροπολιτικό ναό του Αγίου Νικολάου στην Αλεξανδρούπολη. Την εικόνα πήραν μαζί τους οι Ανατολικοθρακιώτες μετά την εκκένωση της περιοχής κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών που συμφωνήθηκε μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μετά τη μικρασιατική καταστροφή.

Βοήθεια μας!

Καλή σας μέρα ;)

υ.γ. ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ότι δεν είναι απλά μια αγιογραφία, το ξύλο είναι σκαλισμένο και η Παναγία σχηματίζεται ανάγλυφη! 

Αντίο....

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!!!

Χρόνια πολλά σε όλους!!!

Ζήτω το ΟΧΙ!

Ο δια Χριστόν σαλός ο Μπάρμπα Ηλίας, ο οποίος βάδιζε προς τα πίσω!

Ο ΜΠΑΡΜΠΑ-ΗΛΙΑΣ Ο ΔΑΝΤΗΣ

Τα τελευταία έτη έζει στην περιοχή Φλωρίνης, χρηματίσας και γραμματεύς στην Κοινότητα Κλαδορράχης, ό μπάρμπα-Ηλίας ό Δάντης. Ήταν πραγματικός φιλόσοφος.

Ομοίαζε με τον Διογένη τον φιλόσοφο. Είχε μελετήσει πολλούς Έλληνες και Λατίνους φιλοσόφους. Μέσα σ' ένα κονσερβοκούτι έβαζε το από ελεημοσύνη φαγητό του. Έκανε τον σαλό, αλλά δεν ήταν τρελός. Με ένα ραβδί καμπουριαστός, συγκύπτων προς την γη, βάδιζε ανάποδα, προς τα οπίσω!! Δύο βήματα οπίσω, ένα βήμα εμπρός!

- Γιατί το κάνεις αυτό μπάρμπα-Ηλία, τον ρώτησε κάποτε, ο Σεβασμιότατος Φλωρίνης, Αυγουστίνος.

- Διότι θέλω να σβήσω και τα βήματα μου από τον κόσμο αυτόν απήντησε.

Φορούσε μία παλαιά χλαίνη, κοιμόταν σ' ένα καλυβάκι, έξω από το όποιο είχε γράψει: Όχυρόν αγωνίας.

Φαίνεται ότι είχε ασχοληθεί στο παρελθόν με την Σολομωνική, αλλά την πέταξε, όταν κάποτε, βαδίζοντας σ' ένα δάσος, του επετέθη μία αρκούδα και σκαρφάλωσε σ' ένα δένδρο για να σωθεί. Εκεί άρχισε να ψάλλει ένα ύμνο στην Παναγία μας:

- Παναγία μου, μία ακτίνα από την Ήλιο σου στείλε μου και φώτισε με.

- Μονολογούν και με οικτίρουν οι άνθρωποι και λένε: «Βρέ τον Δάντη τον τρελό».

Κι εγώ λέγω.

-Θεέ μου τί θα γίνουν τόσοι τρελοί στον κόσμο.

Βλέποντας την μανία του ποδοσφαίρου, των φίλαθλων και των γηπέδων έλεγε:

-Ό Διάβολος μπήκε σ' ένα μπαλόνι (μία μπάλα) και τρέλανε τον κόσμο.

Είχε ένα μαγκαλάκι πού το κουβαλούσε το χειμώνα μαζί του. Ήταν ειρηνικός, προσιτός, πρόσχαρος. Δεν είπε ποτέ κακό λόγο για κανένα.

Πηγή: εδώ

Απολυτίκιο αγίου Δημητρί

!!!!Χρόνια πολλά!!!!

Βοήθεια μας!

Ένα χειμωνιάτικο παγωτό!

Σκεφτόμουν χθες τα παλιά....τις παλιές φοιτητικές μέρες στην Θεσσαλονίκη και τις ατελείωτες βόλτες.....! Και αποφάσισα να γράψω για μια μέρα που πέρασα πάρα πολύ ωραία!

"Είχε πολύ κρύο, ήταν χειμώνας. Όλο το πρωινό έτρεχα με μαθήματα της σχολής, παρακολουθήσεις, εργαστήρια.....η ώρα πέρασε και πριν το καταλάβω είχε φτάσει το απόγευμα.

Εκείνο το απόγευμα μια απ'τα κορίτσια, είχε μαζί της το αμάξι κι έτσι αποφασίσαμε βόλτα στην Θεσσαλονίκη, τι κι αν ο καιρός δεν βοηθούσε, εμείς θέλαμε βόλτα!

Ξεκινήσαμε λοιπόν για ένα χαλαρό καφεδάκι κάτω στην παραλία, γιατί θέλαμε να βλέπουμε και θάλασσα (άσχετα που ο καιρός ήταν έτοιμος να βρέξει), απόλαυσα την ζεστή σοκολάτα μου, λέγοντας τα νέα μου στα κορίτσια κι ακούγοντας τα δικά τους........σύντομα όμως πεινάσαμε οπότε μεταφερθήκαμε λίγο παραπάνω σ'ένα ταβερνάκι στην Άθωνος για να τσιμπήσουμε κάτι, αρχίζοντας να θυμόμαστε όμορφες καλοκαιρινές στιγμές. Όταν είχαμε σκάσει πια απ'το φαγητό, αρχίσαμε να περπατάμε κάνοντας βόλτα μέσα στο κέντρο της πόλης μέχρι να καταλήξουμε στο αυτοκίνητο μιας και η βόλτα μας θα τελείωνε, θυμηθήκαμε όμως πως θέλουμε και γλυκό και μάλιστα με ωραία θέα για να κλείσει όμορφα η βραδιά μας.....Πήραμε λοιπόν το αυτοκίνητο και δεν αργήσαμε να βρεθούμε πάνω στα κάστρα.....είχε αρχίσει να ρίχνει κι ένα ελαφρό χιόνι και τότε ήταν που αποφασίσαμε πως αντί για γλυκό θέλουμε να πάρουμε παγωτό και να το φάμε στο παγκάκι με θέα την όμορφη πόλη μας!

Ακόμη θυμάμαι εκείνο το παγωτό στο παγκάκι στα κάστρα με το χιόνι να πέφτει και το φεγγάρι να καθρεφτίζεται στην θάλασσα!!!!"

Just look...

"Once, Picasso was asked what his paintings meant. He said, "Do you ever know what the birds are singing? You don't. But you listen to them anyway." So, sometimes with art, it is important just to look."

– Marina Abramović

"Μόλις, ο Πικάσο ρωτήθηκε τι σημαίνουν τα έργα του. Είπε, "Αναρωτήθηκες ποτέ τι τραγουδούν τα πουλιά; Δεν το έκανες. Αλλά τα ακούς έτσι κι αλλιώς." Λοιπόν, μερικές φορές με την τέχνη, είναι σημαντικό μόνο να κοιτάς."

Τον πίνακα δανείστηκα από το blog της Χριστίνας(andromeda) γιατί μου άρεσε πολύ και ήθελα να υπάρχει και στο δικό μου....!

Πώς ν'αντέξω;

Πώς ν'αντέξω;
Πες μου πώς... Άνθρωπος είμαι. Με πιάνει το παράπονο...
Αλλιώς τα περίμενα τα πράγματα και αλλιώς γίνονται".
Είναι πολύ δύσκολο.
Ένας άγιος άνθρωπος μου είπε ότι όσο μεγαλύτερες γίνονται οι δυσκολίες
τόσο πιο πολύ μάς προσέχει ο Θεός.
Τόσο μεγαλώνουν οι ευεργεσίες του.
Γι'αυτό, χαμογέλα, Χαρμολύπη η ζωή μας...
Κάνε τον πόνο σου δάκρυ προσευχής. Και θα δεις... Θα δεις που όλα θα πάνε καλά, δεν είναι δυνατόν να μην πάνε καλά!
Ξέρει ο Θεός τι κάνει. Μας δίνει σταυρό προσωπικό.
Μέχρι εκεί που αντέχουμε.
Μέχρι εκεί. Όχι παραπάνω...
Και μην ξεχνάς πως δεν είσαι μόνος. Είμαστε όλοι μαζί. Μαζί πονάμε, μαζί κλαίμε,
μαζί σφουγγίζουμε τα δάκρυα. Μαζί χαμογελάμε! Μια προσευχή βγαίνει απ'όλους μας μαζί και τρέχει προς το Θεό!
Ανεβαίνει με ελπίδα και φόρα στο θρόνο του!
Υπομονή και μην τα παρατάς!
Κάποτε θα γυρίσει η σελίδα. Κάποτε όλα θ'αλλάξουν.

Photos

"Αγαπώ τις φωτογραφίες, γιατί το καλύτερο πράγμα

με αυτές είναι ότι ποτέ δεν αλλάζουν

ακόμη κι όταν το άτομο που είναι σε αυτές το κάνει."

Ευχή του γέροντα Παϊσίου σε εορτάζοντα μοναχό!

Ήταν του Αγίου Χριστοδούλου, 21 Οκτωβρίου.

Στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου γιόρταζε ο Γέροντας της Μονής και επειδή έφερα κι εγώ το όνομα του αγίου, γιόρταζα κι εγώ.

Οι πατέρες όλοι βρισκόντουσαν μέσα στο συνοδικό κι ευχόντουσαν στον ηγούμενο της Μονής. Εγώ με έναν αδελφό ήμασταν παραπλεύρως, στο κουζινάκι κι ετοιμάζαμε τα κεράσματα.

Εκείνο τον καιρό ο εγωισμός μου ήταν πολύ μεγάλος. Ήμουν νέος στη μοναχική ζωή κι είχα λογισμούς να γίνω καλύτερος και πιο ενάρετος από τον γέροντά μου. Φυσικά, δεν καταλάβαινα τους λογισμούς μου, αλλά επειδή δεν τους έλεγα και πουθενά, δεν μπορούσε κανείς να με βοηθήσει.

Ο Γέροντας Παΐσιος όμως, που μέσα του είχε πάντα ενεργό τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, πληροφορήθηκε από αυτήν, τους λογισμούς μου και με τον γεμάτο καλοσύνη και στοργή τρόπο του με έκανε να συναισθανθώ λίγη από την μεγάλη κατάντια μου.

Ενώ λοιπόν, εμείς ετοιμάζαμε τα κεράσματα, από τον διάδρομο ακούστηκε μια φασαρία. Κάποιοι αδελφοί ανέβαιναν βιαστικά για να αναγγείλουν ότι ερχόταν ο Γέροντας Παΐσιος. Άφησα τότε τα κεράσματα και βγήκα στην πόρτα της μικρής κουζίνας που έβλεπε στον διάδρομο. Όταν ο Γέροντας πλησίασε, έσκυψα να του βάλω μετάνοια και να ασπαστώ το χέρι του. Τότε ένας από τους πατέρες που τον ακολουθούσαν του είπε :

-Γέροντα, γιορτάζει σήμερα και ο πατήρ Χριστόδουλος.

Τότε με ρώτησε ο Γέροντας :

-Γιορτάζεις και συ σήμερα; Τι να σου ευχηθώ; Σου εύχομαι ο ηγούμενος της Μονής να γίνει σαν τον όσιο Χριστόδουλο τον εν Πάτμω και συ να γίνεις σαν τον ηγούμενο!

Χαμογελώντας κάπως, προχώρησε δύο – τρία βήματα προς το διάδρομο και αφού σταμάτησε γύρισε πάλι προς το μέρος μου και μου είπε μειδιώντας:

-Σου φτάνει αυτό;

Και μπήκε μέσα στο συνοδικό.

Από εκείνη τη στιγμή ο εγωισμός μου εκδηλώθηκε! Εσωτερικά άρχισα να παιδεύομαι από λογισμούς και να στενοχωρούμαι που ευχήθηκε στον ηγούμενο να γίνει σαν τον όσιο Χριστόδουλο και σε μένα μόνο (!) σαν τον ηγούμενο.

Με αυτόν τον ωραίο τρόπο όμως, μ’ έκανε ο Γέροντας να συναισθανθώ ότι με παίδευε ο εγωισμός μου. Χωρίς να το καταλαβαίνω. Κάποια στιγμή λοιπόν, είδα ότι η ευχή που έκανε ο Γέροντας για τον ηγούμενο και για μένα ήταν απολύτως η ίδια.

Σ’ εκείνο όμως που τελικά έμεινα ήταν ο πολύ διακριτικός και γεμάτος αγάπη τρόπος του Γέροντα, που με έκανε, έστω και αν δεν είχα διάθεση, να ταπεινωθώ και να αγωνίζομαι πλέον φιλότιμα, το κατά δύναμη, για να διώξω τον εγωισμό μου.

Πως να βρεις το σημείο της δύναμής σου

"Μην Επιδιώκεις Την Ασφάλεια. Είναι Το Πιο Επικίνδυνο Πράγμα Στον Κόσμο."

Χίου Γουάλπολ

Όταν ο δημοφιλής τραγουδιστής Μπόμπι ΜακΦέριν βαρέθηκε να δίνει παραστάσεις, βρέθηκε μπροστά σ’ ένα σταυροδρόμι στην καριέρα του. Μετά την τεράστια επιτυχία του το 1988 με το τραγούδι “Don’t worry, be happy ” ξεκίνησε μια μεγάλη και εξαντλητική περιοδεία, αλλά μετά από λίγο έπαψε πια να νιώθει χαρά. “Δεν ήταν δίκαιο ούτε για το κοινό μου ούτε για μένα”, εξομολογήθηκε ο ΜακΦέριν. “Δεν ήμουν παρών. Δεν ένιωθα πια αγωνία”. Ο ΜακΦέριν εγκατέλειψε τη δουλειά του για δύο χρόνια, πέρασε κάποιον ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια του και διερεύνησε καινούριες μουσικές φόρμες. Επέστρεψε ανανεωμένος και γεμάτος φαντασία, ίδρυσε την πρωτοποριακή ορχήστρα Σινκέστρα, εκτέλεσε ντουέτο με το διάσημο τσελίστα Γιο Γιο Μα και έγινε μαέστρος κλασικής μουσικής. Παρακολούθησα το πιο πρωτοποριακό κοντσέρτο του Μπόμπι ΜακΦέριν, κατά τη διάρκεια του οποίου τόσο εγώ όσο και το υπόλοιπο ακροατήριο περιμέναμε όλο το βράδυ να μας τραγουδήσει το ‘Don’t worry, be happy”. Δεν το τραγούδησε.

Έχω μια συνταγή που σου επιτρέπει να ξέρεις αν το επόμενο βήμα είναι το σωστό για σένα: αν νιώθεις ταυτόχρονα έξαψη και ανησυχία, τότε είναι. Αν νιώθεις απλά έξαψη, τότε δεν υπάρχει πρόκληση, προσπάθεια και μυσταγωγία. Βρίσκεσαι ακόμα στην “περιοχή ασφάλειας” και δεν υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης. Αν νιώθεις μόνον αγωνία, δεν υπάρχει θετικό κίνητρο. Γιατί να διασχίσεις μια περιοχή αγωνίας αν δεν υπάρχει κάτι στο οποίο θέλεις να φτάσεις; Αν όμως νιώθεις ταυτόχρονα διέγερση και αγωνία, τότε κάν’ το και δες με τι ιλιγγιώδη ταχύτητα θα αναπτυχθείς. Το χρωστάς στον εαυτό σου, στους αγαπημένους σου και στους πελάτες σου να μένεις στην κόψη του ξυραφιού. Αν η καριέρα ή η σχέση σου είναι ανιαρή, τότε στάσου μια στιγμή και ρώτησε τον εαυτό σου τι θα χρειαζόταν για να γίνει συναρπαστική. Ύστερα ξαναρώτησε τον εαυτό σου τι θα χρειαζόταν για να σου προκαλεί αγωνία.

Το σημείο τομής των δύο απαντήσεων είναι το σημείο της δύναμης σου.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Άλαν Κοέν “Μια Βαθιά Ανάσα Ζωής”

Εκδόσεις: Η Δυναμική της Επιτυχίας

Πηγή:εδώ

Έρωτας, είναι να αγαπάς τις ομοιότητες και αγάπη, να ερωτεύεσαι τις διαφορές

Αν σου επισημαίνω διαρκώς τα λάθη σου, αν ζω για να σου υποδεικνύω πώς θα έπρεπε να είχες συμπεριφερθεί, αν ασχολούμαι συνεχώς με το να σου μάθω πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα, ίσως καταφέρω (ίσως) να σε κάνω να νιώσεις ηλίθιος, ή χειρότερα, να σε διώξω από το πλάι μου, ή ακόμα χειρότερα να σε κάνω να μείνεις για να με μισήσεις.

"Έρωτας, είναι να αγαπάς τις ομοιότητες και αγάπη, να ερωτεύεσαι τις διαφορές"

ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ

Είναι κάποιες στιγμές....

Είναι κάποιες στιγμές που νιώθεις πράγματα, όμορφα πράγματα και πραγματικά θέλεις να παγώσεις τον χρόνο....θέλεις να επαναλαμβάνεις τις στιγμές αυτές και νιώθεις ευγνώμων για όσα σου έχουν χαριστεί.....! Δυστυχώς όμως η ζωή είναι μικρή και περνάει γρήγορα...κι έτσι καταλήγεις να μένεις με όμορφες αναμνήσεις......!

Υπάρχουν στιγμές που δεν είχα καταλάβει καν πόσο βαθιά χαράχτηκαν στην μνήμη μου....στιγμές που έζησα....στιγμές που δεν σκεφτόμουν.......
Εύχομαι να υπάρξουν κι άλλες, γιατί μπορεί να μην μπορούμε να παγώσουμε τον χρόνο, μπορούμε όμως να δημιουργήσουμε καινούριες μέσα σε αυτόν....

:)

Κι εγώ αμαρτωλός είμαι....

"Ένας μοναχός έπεσε κάποτε σε μεγάλο σφάλμα κι ο Προιστάμενος της σκήτης τον έδιωξε. Όταν το έμαθε ο Αββάς Βενιαμίν, πήρε τα λίγα πράγματα του και σηκώθηκε να φύγει ξωπίσω του.

-Κι εγώ αμαρτωλός είμαι, έλεγε στους αδελφούς που τον εμπόδιζαν."

Ευτυχισμένος.........

Να είσαι με κάποιονς

που σε κάνει

ευτυχισμένο.

Συμπτώσεις...

"Η σύμπτωση είναι ο τρόπος του Θεού να παραμείνει ανώνυμος"

Albert Einstein

Ψυχανάλυση

“Η ψυχανάλυση είναι μια θεραπεία εναντίον της άγνοιας.

Δεν έχει κανένα αποτέλεσμα επάνω στη βλακεία.”

(Jacques Lacan, 1901-1981, Γάλλος ψυχίατρος)

Αγία Χρυσή

Η Αγία Χρυσή γεννήθηκε στο χωριό Σλάτενα (σημερινή Χρυσή) της επαρχίας Αλμωπίας Νομού Πέλλης. Ο πατέρας της ήταν φτωχός και είχε τέσσερις θυγατέρες. Η Χρυσή ήταν ωραία στο σώμα και στην ψυχή.

Κάποτε, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλες γυναίκες στους αγρούς και μάζευε καυσόξυλα, την απήγαγε κάποιος Τούρκος και τη μετέφερε στο σπίτι του. Ο Τούρκος προσπάθησε με κολακείες να την εξισλαμίσει και να την κάνει γυναίκα του. Η Χρυσή όμως αντιστάθηκε και δυναμικά απάντησε: «Εγώ τον Χριστό μόνο γνωρίζω για νυμφίο μου, που δεν θα αρνηθώ και αν ακόμα με κομματιάσεις». Οι γονείς και οι συγγενείς της Χρυσής, με εξαναγκασμό των Τούρκων, την παρακαλούσαν να δεχτεί τον μωαμεθανισμό για να σωθεί. Αλλά η μεγαλόψυχη Χρυσή τους απάντησε ότι: «πατέρα έχω τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, μητέρα την Κυρία Θεοτόκο, αδελφούς δε και αδελφές έχω τους Αγίους και τις Αγίες της Εκκλησίας μας».

Μπροστά λοιπόν στη σταθερότητα της Χρυσής, οι Τούρκοι απάντησαν με φρικτά βασανιστήρια. Τελικά στις 13 Οκτωβρίου 1795 μ.Χ., κατέκοψαν το σώμα της με μαχαίρια και έτσι πανάξια έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου από τον Νυμφίο Χριστό.

Πηγή: εδώ

Χρόνια πολλά στις εορτάζουσες ;)

Που μυαλό τότε..........

Να έχετε όλοι μια υπέροχη Κυριακή, 

γεμάτη χαμόγελαααααα

:)))))))

Η ζωή κερδίζετε........

Η ζωή κερδίζετε με την τόλμη του μεγάλου και το ρίσκο του καινούριου!

Αν αγαπάς!

Να σκέφτεσαι τα δέντρα....

Η γιαγιά συμβουλεύει την εγγονή της:"…Κάθε φορά που θα νιώθεις χαμένη, μπερδεμένη, να σκέφτεσαι τα δέντρα, να θυμάσαι τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουν. Να θυμάσαι ότι ένα δέντρο με πλούσια φυλλώματα και λίγες ρίζες ξεριζώνεται με το πρώτο φύσημα του αέρα, και σ’ ένα δέντρο με πολλές ρίζες και ισχνά φυλλώματα η λέμφος κυλάει με δυσκολία. Ρίζα και φυλλώματα πρέπει ν’ αναπτύσσονται με το ίδιο μέτρο, πρέπει να μένεις μέσα στα πράγματα και πάνω από αυτά, μόνο έτσι θα μπορέσεις να προσφέρεις σκιά και καταφύγιο, μόνο έτσι θα μπορέσεις να γεμίσεις με λουλούδια και καρπούς τη κατάλληλη εποχή.

Κι όταν θ’ ανοιχτούν μπροστά σου τόσοι δρόμοι και δεν θα ξέρεις ποιον να διαλέξεις, μην ακολουθήσεις ένα στη τύχη, αλλά κάθησε και περίμενε. Πάρε βαθιές, γεμάτες εμπιστοσύνη ανάσες, όπως τη μέρα που ήρθες στον κόσμο, χωρίς ν’ αφήσεις τίποτα ν’ αποσπάσει την προσοχή σου. Περίμενε, περίμενε κι άλλο. Μέινε ασάλευτη, σιωπηλή κι άκουσε την καρδιά σου. Κι όταν σου μιλήσει, πήγαινε όπου σε πάει εκείνη…"

“Όπου σε πάει η καρδιά” της Susanna Tamaro

Πηγή: εδώ

Τρόποι για να ζήσεις!

"Υπάρχουν μόνο δύο τρόποι να ζήσεις,

ο πρώτος σαν να πιστεύεις πως τίποτα δεν είναι θαύμα,

ο δεύτερος πιστεύοντας πως καθετί είναι θαύμα"

A.Einstein

Το βρήκα σε μια τυχαία βόλτα στις παλιές αναρτήσεις....

I miss you

Μου λείπεις!

Έχει περάσει τόσος καιρός κι όμως αντί να σε ξεχάσω.......μου λείπεις........

Δεν θέλω να μου λείπεις..........θέλω να σε ξεχάσω........

Δεν αντέχω άλλο την απουσία σου...............φοβάμαι να ρθω κοντά σου..........

Νόμιζα πως μπορώ να το αντέξω..........άλλα είναι κάποιες στιγμές που.......απλώς δεν παλεύονται!

Και το χειρότερο όλων είναι πως δεν κατάλαβα, πότε μου έγινες τόσο απαραίτητος :P

I miss you my friend!

Θυμάσαι να ευχαριστείς.....

"There are a few moments in your life when you are truly and completely happy, and you remember to give thanks. Even as it happens you are nostalgic for the moment, you are tucking it away in your scrapbook."

― David Benioff

(Είναι μερικές στιγμές στην ζωή σου, που είσαι πραγματικά  και απόλυτα ευτυχισμένος, και θυμάσαι να ευχαριστείς. Ακόμα κι αν συμβεί να είσαι νοσταλγικός για κάποιες στιγμές, το κρατάς μακριά από το λεύκωμα σου)

Αγία Χαριτίνη

Ο βίος και η πολιτεία της αγίας Χαριτίνης μας δίνουν την αφορμή να τονίσουμε τα ακόλουθα.

Πρώτον. Ο τρόπος ζωής και συμπεριφοράς της Αγίας επηρέασε θετικά τον κύριό της σε τέτοιο σημείο, ούτως ώστε να του προκαλέση πόνο και θλίψη η σύλληψη μιας δούλης του. Και μη ξεχνάμε ότι αυτό συνέβη σε μια περίοδο που το δουλεμπόριο ανθούσε και οι δούλοι εθεωρούντο πράγματα, τα οποία μπορούσε ο κύριός τους ανά πάσαν στιγμή να τα χρησιμοποιήση όπως θέλει. Μπορούσε ακόμη και να θανατώση τους δούλους του χωρίς να είναι υποχρεωμένος να δώση λόγον σε κανένα. Αλλά και για τους συνδούλους της υπήρξε παράδειγμα προς μίμηση και είναι πολύ φυσικό οι καλοπροαίρετοι να επηρεάσθηκαν θετικά και να άλλαξαν προς το καλύτερο.

Ο όσιος Αντώνιος ο Μέγας ονομάζει ανθρωποιούς τους ανθρώπους εκείνους που μπορούν να ημερέψουν τους απαίδευτους, ούτως ώστε να αγαπήσουν τους παιδευτικούς λόγους, αλλά και όσους είναι σε θέση να θεραπεύσουν και να αλλάξουν τους ακόλαστους και να τους κάνουν να αγαπήσουν την αρετή. Και τους αποκαλεί ανθρωποποιούς, επειδή, όπως τονίζει, αναπλάττουν τους ανθρώπους. «Ανθρωποποιός οφείλειν λέγεσθαι, ο τους απαιδεύτους ημερώσαι δυνάμενος, ίνα λόγων και παιδεύσεως ερασθώσι. Τον αυτόν τρόπον και οι τους ακολάστους τον βίον, επί την ενάρετον και Θεώ αρέσκουσαν πολιτείαν μεταρρυθμίζοντες, ανθρωποποιοί οφείλουσι λέγεσθαι, ως τους ανθρώπους αναπλάττοντες. Πραότης γαρ και εγκράτεια, ευδαιμονία εστί και ελπίς αγαθή ταις ψυχαίς των ανθρώπων» (Φιλοκαλία, εκδ. «Αστήρ», τόμ. Α΄, σελ. 6). Με αυτήν την έννοια και η αγία μάρτυς Χαριτίνη μπορεί να ονομασθή ανθρωποποιός, όπως άλλωστε και όλοι οι Άγιοι, επειδή ως θεραπευμένοι οι ίδιοι από τα πάθη, έχουν την δυνατότητα να θεραπεύουν και να αναγεννούν πνευματικά τους καλοπροαιρέτους και αγωνιζομένους πιστούς.

Δεύτερον. Ο Θεός επιτρέπει τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς για τον καταρτισμό και την σωτηρία των ανθρώπων, αλλά δεν αφήνει να δοκιμασθή κανείς περισσότερο από όσο μπορεί να αντέξη. Επίσης, δεν επιτρέπη στον διάβολο να πειράζη τον άνθωπο ανεξέλεγκτα, αλλά του θέτει όρους, προϋποθέσεις και περιορισμούς.

Όταν ο διάβολος ζήτησε την άδεια να πειράξη τον Ιώβ, ο Θεός του το επέτρεψε, για να φανερωθή η βαθειά πίστη του Ιώβ και να καταστή υπόδειγμα υπομονής και καρτερίας, αλλά υπό προϋποθέσεις. Του τόνισε ρητά και κατηγορηματικά «τήν ψυχήν αυτού διαφύλαξον». Και στην περίπτωση της αγίας μάρτυρος Χαριτίνης ο Θεός επέτρεψε να πειρασθή και να βασανισθή, για να λάμψη «ως χρυσός εν χωνευτηρίω» και να καταστή πρότυπο πίστεως, υπομονής και σωφροσύνης, αλλά μέχρις ενός σημείου. Όταν θέλησε ο διάβολος να βλάψη την ψυχή της, τότε επενέβη και την πήρε αμέσως στα ουράνια σκηνώματα, για να μη διαφθαρή, αλλά να διαφυλαχθή η αγνότητα και η παρθενία της. Το γεγονός αυτό φανερώνει σύν τοις άλλοις και το ότι ο Θεός είναι Εκείνος που κατευθύνει την προσωπική ζωή του κάθε ανθρώπου και φροντίζει επιμελώς για την σωτηρία του χωρίς, ασφαλώς, να παραβιάζη την ελευθερία του, την οποία σέβεται όσο κανείς άλλος.

Με τις πρεσβείες της αγίας μάρτυρος Χαριτίνης, είθε να βιώσουμε και μείς την αυθεντική κατά Χριστόν ζωή, όπως την εκφράζει η Ορθόδοξη Εκκλησία, για να αξιωθούμε να γίνουμε αληθινοί άνθρωποι και ανθρωποποιοί.

Πηγή: εδώ

Χρόνια πολλά Χαριτίνη μου, η αγία σου να σε προστατεύει πάντοτε και να μεσιτεύει στον Κύριο μας για την σωτηρία της ψυχή σου :) Καλό παράδεισο!

Να σε χαιρόμαστε :)))

4 Οκτωβρίου...μια μέρα σημαντική, όχι τόσο για μένα όσο για το αδελφάκι μου

είναι η μέρα που γεννήθηκε

είναι η μέρα που πήρε αποφάσεις ζωής

είναι μια μέρα χαράς

Αδελφάκι χρόνια πολλά, καλά, χρωματιστά και χαρούμενα!

Εύχομαι να βγεις νικήτρια στον αγώνα της ζωής σου :)

Καλό παράδεισο!

Ημερολόγιο

"Ημερολόγιο δεν είναι διόλου όλες οι στιγμές μας,

μήτε η πεμπτουσία της ζωής μας,

αλλά το σημάδι, σχεδόν τυχαίο,

μιας οποιασδήποτε στιγμής, κάθε τόσο,

και όχι πάντα της σπουδαιότερης..." 

Γιώργος Σεφέρης

"Η παλέτα της ζωής μου"

Είπα να γράψω ένα κομμάτι για τα χρώματα, καθώς ποια ότι σκέφτομαι σκάνε πολλά αυτόματα, έτσι συνδυάζω ότι βλέπω και ότι μου ηχεί, στανταρ θα υπάρχει το χρώμα που θα αντιστοιχεί.

Κόκκινο απ όλα τα χρώματα το πιο φλογερό μου δίνει πάθος ένταση το βλέπω όταν καψουρευτώ, θυμίζει τι φλόγα που έχω μέσα μου καιρό και πρέπει να την βγάλω οπωσδήποτε γιατί θα καώ.

Πράσινο, είναι η φύση και ειδικά τα δέντρα, μ' αρέσει να περπατώ στο δάσος ή για κουβέντα, από κάτω να αράζω να μιλώ να γελώ ναι, είναι ένα πράγμα που με κάνει να ηρεμώ.

όπως το Μπλε, και αυτό με κάνει κομπλέ, μου θυμίζει τον ουρανό χωρίς σύννεφα ακόμα και την θάλασσα, παλιά πολλά απογεύματα χάλασα να παρατηρώ τα κύματα τις το νοστάλγησα.

όταν δεν βρίσκω κάτι που ήθελα πολύ να βρω, σημαίνει πως τα πάντα γεμίζουν από Μαύρο, κι όταν για κάθε προσπάθεια έχω άστρο, φεύγει απ'το μυαλό το Μαύρο και έρχεται το Άσπρο.

συνήθως αυτά τα χρώματα πάνε μαζί και η ανάμιξη τους μας δίνει το χρώμα Γκρι, είναι από τα λίγα που τα βλέπω και μου προκαλούνε αηδία, γιατί μου θυμίζει την κοινωνία.

το κάθε τι συνδυάζεται με τα χρώματα καταστάσεις πρόσωπα ήχοι μα και αρώματα

πάρε μια γεύση απ τη παλέτα της ζωής μου από τον πίνακα χρωμάτων της ψυχής μου (x2)

..........

Ναι, είναι η δική μου παλέτα με τα χρώματα, που χρωματίζει λίγο λίγο κάθε μέρα την ζωή μου, μέχρι να γίνει ένας όμορφος πίνακας, γιατί οι καλύτερες αποχρώσεις και συνθέσεις γίνονται μόνο αν χρησιμοποιήσεις τα όνειρα και την φαντασία σου. Σ'αφήνω να το νιώσεις!

..........

Πορτοκαλί, είναι το χρώμα απ την ανατολή μ' αρέσει να γυρίζω σπίτι περπατώντας την αυγή, είναι η απόχρωση του κόκκινου και κίτρινου, αυτό το χρώμα μου θυμίζει το παλιό το σπίτι μου.

και αφού αναφέρθηκα σε αυτό το κίτρινο εννοώ είναι το χρώμα που μου βγάζει το μισός και το κακό, ένα χρώμα που μου θυμίζει τον καπνό μου, δηλαδή τον καρκίνο και τον θάνατο μου.

το επόμενο κάθε πρωί υπάρχει στο ποτήρι μου, σαν χρώμα του ροφήματος που έχω για ξυπνητήρι μου, καλά κατάλαβες μιλώ για το καφετί μου θυμίζει πως πεινάνε άνθρωποι στην Αφρική

υπάρχει ένα άλλο χρώμα που λέγεται χρυσαφί, δηλαδή χρυσάφι ο λόγος που θα

καταστραφεί ο κόσμος, γίνεται πόλεμος για τον πλούτο χαλάνε οικογένειες και φιλίες για τούτο.

φρούτο, γνωστό που ονομάζεται δαμασκηνό έχει το δαμασκηνί αλλιώς Μοβ, το πιο διάσημο του όνομα το συναντώ συχνά στα όνειρα, σε όλες τις αποχρώσεις στα όμορφα χρώματα.

ανήκει, το ασημί είναι αυτό που λείπει, ένα χρώμα σαν το γκρι απλά αυτό γυαλίζει, μου θυμίζει κόσμημα όπως το δαχτυλίδι κι όταν χάνω το κλειδί μου πάντα να έχω αντικλείδι.

το κάθε τι συνδυάζεται με τα χρώματα καταστάσεις πρόσωπα ήχοι μα και αρώματα, πάρε μια γεύση απ την παλέτα της ζωής μου, από τον πίνακα χρωμάτων της ψυχής. (Χ4)

Ένα τραγούδι που το γνώρισα προχθές και μου άρεσε πολύ!!!!!

Καλή σας μέρα....γεμάτη με χρώματα :)))

10 ακραία μέρη του πλανήτη!

Ο πλανήτης διαθέτει πανέμορφες εικόνες, άλλες συνηθισμένες και άλλες παράδοξες, όμως υπάρχουν και ακραία σημεία που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Στη λίστα που ακολουθεί θα δείτε ποια μέρη χρήζουν της προσοχής μας σε αυτό τον τόπο…

1. To πιο θερμό μέρος

Έρημος Lut (Ιράν)

Μεγαλύτερη θερμοκρασία: 71°C

2. Το πιο απομακρυσμένο μέρος από το κέντρο της Γης

Βουνό Chiborazo (Ισημερινός)

Ύψος: 6.310 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας

3. Ο ψηλότερος καταρράκτης

Salto Angel (Βενεζουέλα)

Ύψος: 984 μέτρα

4. Το πιο κρύο κατοικίσιμο μέρος

Oymyakon (Ρωσία)

Χαμηλότερη θερμοκρασία: −71,2°C

5. Το πιο ξηρό μέρος του κόσμου

Ξηρές κοιλάδες McMurdo (Ανταρκτική)

6. Το πιο απομακρυσμένο κατοικίσιμο νησί

Tristan da Cunha (Μεγ. Βρετανία)

Απόσταση: 3.218 χιλιόμετρα από την πιο κοντινή ήπειρο

7. Το μεγαλύτερο βάθος της θάλασσας

Τάφρος των Μαριαννών (Ινδονησία- Ιαπωνία)

Βάθος: 11.035 μέτρα υπό το βυθό

8. Το πιο υγρό μέρος του κόσμου

Mawsynram, Ινδία

11,872 mm βροχόπτωσης το χρόνο

9. Η μεγαλύτερη πιο απότομη πλαγιά 

Βουνό Thor (Καναδάς)

Μήκος πλαγιάς: 1.250 μέτρα

10. Το χαμηλότερο ύψωμα 

Νεκρά Θάλασσα (Ιορδανία)

Ύψος: 422 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας

Πηγή: εδώ

Καλό μήνα!!!!

γεμάτο ακραία πράγματα......!!!!