Ευτυχία. . .

Η ευτυχία δεν πρόκειται να έρθει.

Όλα αυτά τα μικρά, τα ανούσια, τα καθημερινά, αυτές οι μικρές στιγμές είναι που γίνονται ώρες, ημέρες, χρόνια, δεν είναι μια στάση που πρέπει γρήγορα γρήγορα να προσπεράσεις, για να βρεις τη ζωή σου - είναι η ζωή σου. Είναι το τοστάκι που σου ζήτησε, είναι που τυραννάει την αδερφή του, γιατί θέλει να την νιώθει κοντά του, είναι που δεν σε αφήνουν να ξεκουραστείς το μεσημέρι, γιατί τους έλειψες αυτές τις άχαρες ώρες που ξόδεψες στη δουλειά, είναι που τραβούσε το χέρι να σου δείξει κάτι σημαντικό και δεν πήγες να το δεις, γιατί ήξερες ότι δεν είναι σημαντικό. Είναι που σου έμαθε κάποιος ότι μπορείς να μην το κοιτάς συνέχεια στα μάτια όταν σου μιλά, επειδή κάποιος εκείνη την ώρα έβαλε like στην ανάρτησή σου...

Είναι όλος αυτός ο χαμένος χρόνος που μόνο χαμένος δεν είναι, είναι αυτή η ευτυχία που περιμένεις να έρθει, αλλά δεν θα έρθει, γιατί είναι ήδη εδώ. Χρειάζεται ένα παγκάκι, ήλιο, ζεστό μπουφάν κι έναν χυμό για διασκέδαση, που λέει και τ' αγοράκι μου (βάλε και μπόλικη αγάπη, λέω κι εγώ).

Μαμά Γεωργία

(η τοιχογραφία βρίσκεται στην οδό Παπακυριαζή στη Θεσ/νικη και ανήκει στην Demi Tzivopoulou)

Πηγή: εδώ