Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

Η ζωή ξέρει, εμπιστεύσου την.

Το φιλτράκι παίζει ανάμεσα στα χείλη μου περιμένοντας ανυπόμονο τη σειρά του.
Χαρτάκι, καπνός, τα δάκτυλα ακολουθούν τη γνωστή ιεροτελεστία, συνήθεια χρόνων, παρεάκι συντροφιά, και ...που είναι ο αναπτήρας; Ο αναπτήρας βρε παιδιά.
Μια φλόγα, μια μικρή φλόγα ενός αναπτήρα.

Η πρώτη τζούρα ενός τσιγάρου. Αντικαπνιστές όλου του κόσμου ενωθείτε! Όχι, όχι μελόδραμα. Η καύτρα του κι η ζωή που καίγεται σιγά σιγά.
Κάθε άλλο. Ζεστασιά, θαλπωρή, γλυκές σκέψεις και πάμε!

Πόσο δυνατό συναίσθημα αυτή η αγάπη. Ανεξέλεγκτη δυναμική. Σε κάνει άλλον άνθρωπο. Σε κάνει να πιστεύεις σε όλα. Σου δίνει αυτοπεποίθηση. Βγάζει στην επιφάνεια πτυχές του εαυτού σου που κι εσένα τον ίδιο σε ξαφνιάζουν. Σου προσφέρει ενέργεια και τη διάθεση να τη μοιράζεσαι, να τη σκορπίζεις, να εμπιστεύεσαι, να γελάς, να χαίρεσαι.
Μια στιγμή, νομίζω τα έχετε ξανακούσει αυτά. Μα βέβαια, κι όχι μόνο.
Τα έχετε νοιώσει. Όλοι τα 'χουμε νιώσει, σε μεγάλο ή σε μικρότερο βαθμό.

Όμορφα.
Το τσιγαράκι μας έφτασε σχεδόν στα μισά και διαπιστώνεις, παρ όλη τη χαρά σου, πως η μεγάλη σου αγάπη είναι κάπως μονόπλευρη. Πως τα ματάκια αυτά που σου δίνουν τόση έμπνευση στο βάθος τους είναι μελαγχολικά, είναι αλλού. Τη βλέπεις βέβαια την αγάπη τους. Ξέρεις ότι κι αυτά σ αγαπούν. Νιώθεις την εμπιστοσύνη που σου δείχνουν αλλά... Αλλά ανήκουν κάπου.

Και πρέπει να αποφασίσεις ποιο δρόμο θα πρέπει να τους δείξεις. Ακόμη κι αν γνωρίζεις ότι ο δρόμος που θα ακολουθήσουν, και θα βοηθήσεις σε αυτό, είναι λάθος. Γιατί και πάλι θα τους πληγώσει. Και πάλι. Όσο κι αν είναι ιδιαίτερος ο άνθρωπος αυτός, όσο και αν χάνεσαι μέσα στην αγκαλιά του, στην ομορφιά του, οφείλεις να τον αφήσεις να δοκιμάσει ξανά. Να καληνυχτίσεις διακριτικά και να στέκεσαι πίσω του. Όσο κι αν αυτό σε πονάει. Να νιώθει το χέρι στον ώμο του. Και βαλ' τα μετά με τον εαυτό σου.
Να ξέρεις μόνο ότι αυτό που έκανες ήταν το σωστό.
Τελειώνει το τσιγάρο. Τι σχήματα αυτά του καπνού! Και σε τι μπορεί να σε παραπέμψουν... Ο δρόμος, μέχρι το τέλος. Πιστός και ειλικρινής.
Αυτή είναι αγάπη. Και αυτή ξέρει. Η ζωή ξέρει, εμπιστεύσου την.

Πηγή: enfo.gr
Νανού Α.

2 σχόλια:

Σχολίασε κι εσύ. . .ότι νομίζεις πως αξίζει!