Τόσο απλά...

Τριών Ιεραρχών

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’

Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος, 

τοὺς τὴν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας∙ 

τοὺς μελιρρύτους ποταμοὺς τῆς σοφίας, 

τούς τὴν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας∙ 

Βασίλειον τὸν μέγαν, καὶ τὸν Θεολόγον Γρηγόριον, 

σὺν τῷ κλεινῷ Ἰωάννῃ, τῷ τὴν γλώτταν χρυσορρήμονι∙ 

πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, 

συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν∙ 

αὐτοὶ γὰρ τῇ Τριάδι, ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσιν.

Μεταξύ δυο κόσμων

Όταν κολυμπάτε στη θάλασσα ή ωκεανό, στη λίμνη, σας φαίνεται πως ξέρετε τι βρίσκεται κάτω από το νερό. Αλλά στην πραγματικότητα, είναι πολύ δύσκολο να φανταστείτε την ποικιλομορφία και τον πλούτο της φύσης, που είναι κρυμμένη κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Σας παρουσιάζουμε 25 φωτογραφίες, που θα σας βοηθήσουν να δείτε όλη την ομορφιά αυτού του υποβρύχιου κόσμου. Απλά φανταστείτε πως κάνετε μπάνιο στην θάλασσα και δεν ξέρετε την ομορφιά που κρύβεται κάτω από τα πόδια σας.

Αργεντινή

Παπούα Νέα Γουινέα

Νότια Αφρική

Νησί Ντάνκο, Ανταρκτική

Λίμνη των μεδουσών – Παλάου, Ειρηνικός ωκεανός

Ισραήλ

Αίγυπτος

Νέα Καληδονία

Ζανζιβάρη, Τανζανία

Ινδονησία

Μπόρα Μπόρα

Φίτζι

Νότια Αφρική

Νήσοι Ανταμάν, Ινδία

Πράσινη λίμνη, Αυστρία

Παλαουάν, Φιλιππίνες

Φλόριντα, ΗΠΑ

Grotta Azzurra, Ιταλία

Φλόρες, Ινδονησία

Βραζιλία

Ισπανία

Ελβετία

Καραϊβική Θάλασσα, Μεξικό

Σιπαντάν, Μαλαισία

Μάντλεν, Καναδάς

Πηγή΄: εδώ

Ψάχνοντας το Νόημα!

Πάντα πρέπει να υπάρχει ένα νόημα σ'αυτό που κάνουμε.

Να μας δίνει ένα λόγο να συνεχίζουμε να το κάνουμε.

Κι εκεί που νομίζω πως τίποτα απ'όσα κάνω δεν έχουν νόημα, έρχεται ένας άνθρωπος και μου το ανατρέπει.

Υπάρχουν άνθρωποι που με βοηθούν να αγαπώ απ'την αρχή αυτό που επέλεξα.

Και άνθρωποι που με κάνουν να ξεχνώ και να αναρωτιέμαι γιατί συνεχίζω.

Όσο κι αν δεν υπολογίζω την γνώμη των άλλων (και πολλές φορές γίνομαι κακιά γι'αυτό), τις περισσότερες φορές με επηρεάζει η γνώμη τους.

Σε ότι κάνω, πάντα, ψάχνω να βρω κάτι που να μου κινεί το ενδιαφέρον, κάτι που να εξιτάρει το μυαλό μου...ίσως πολλές φορές να γίνομαι εγωίστρια μ'αυτό τον τρόπο, αλλά στην τελική τα δικά μου όνειρα ψάχνω να βρω. Δικαιούμαι να φερθώ εγωιστικά...σωστά;;;

Δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό, αλλά νομίζω πως ότι με κάνει να χαμογελώ, δίνει ένα όμορφο νόημα στην ζωή μου....!

Σαν αυτό που ψάχνω...ή τουλάχιστον του μοιάζει πολύ... :P

Καλό ξημέρωμα :)

Το νόημα της αγάπης

"Νομίζω ότι πρώτα πρέπει να μάθεις να ζεις μόνος.

Να μη φοβάσαι την μοναξιά σου και να αφουγκράζεσαι τη σιωπή σου.

Να μάθεις να μην εξαρτάσαι από την παρουσία των άλλων.

Μετά απ΄αυτό το ταξίδι, αντιλαμβάνεσαι και το νόημα της αγάπης,

που δεν πρέπει να είναι κτητικό, αλλά ανιδιοτελές."

~Jorge Bucay~

Χριστιανική ζωή

Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη,

εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη,

αλλά απαιτεί δυο προϋποθέσεις: Ταπείνωση και Αγάπη!

άγιος Πορφύριος

Τους αγαπώ αυτούς τους λίγους ;)

Καλή εβδομάδα!!

Εμείς οι εκ φύσεως μελαγχολικοί

Εμείς οι σκοτεινοί αισιόδοξοι γοητευόμαστε από το είδος εκείνο του ρομαντισμού που κρύβει μέσα του μια βαριά, περιεκτική μελαγχολία. Μια μελαγχολία σκοτεινή, μυστήρια και εύγλωττη σε όσους έχουν τις κεραίες τους τεντωμένες απέναντι στα πιο μύχια συναισθήματα του ανθρώπου. Σ’ εκείνα που φωλιάζουν συνήθως στο υποσυνείδητο, παίζοντας κρυφτούλι ακόμη και με τον κάτοχό τους.

Το σκοτάδι αντιπροσωπεύει για εμάς το άγνωστο, ανεξερεύνητο και ριψοκίνδυνο κομμάτι της ζωής. Μοιάζει πιο γεμάτο, πιο πολύπλοκο και συνδυάζει πολλές διαφορετικές πτυχές της ανθρώπινης υπόστασης. Σ’ αυτό κρύβονται όλα τα μυστικά της ψυχής, όλα τα ανομολόγητα πάθη μας, όλοι οι φόβοι μα και οι πιο έντονες φιλοδοξίες μας. Κάτω από το πέπλο του σκοταδιού όλα είναι δυνατά. Μπορούν να ερωτοτροπήσουν τα πιο αντιφατικά συναισθήματα, μπορεί η τρέλα να ενωθεί με τη διαύγεια και όλα αυτά μαζί να γεννήσουν την ίδια την έμπνευση.

Το σκοτάδι είναι πολυεπίπεδο. Ενίοτε και παραπλανητικό. Σε κάνει παίκτη, όμως για να το δαμάσεις δε χρειάζεσαι στρατηγική, ούτε μαθηματική λογική. Χρειάζεσαι πάθος κι ένστικτο. Σου προσφέρει πολλές ευκαιρίες να γνωριστείς με τον εαυτό σου σε βάθος, με μοναδικό όρο να είσαι ικανός να αντέξεις όλα όσα θα σου αποκαλυφθούν. Είναι ίντριγκα το να πρέπει να κινηθείς ανάμεσα στις πιο δυνατές συγκινήσεις και στις πιο βίαιες φοβίες σου.

Κάθε φορά που παρασύρεσαι στην σαγηνευτική του δίνη, πέφτεις σ’ έκσταση και φλερτάρεις με την ίδια τη δημιουργία. Κανείς δεν κατάφερε να γεννήσει ιδέες και τέχνη χωρίς να παλέψει πρώτα με τους δαίμονές του. Κανείς δεν εμπνεύστηκε από όσα του δόθηκαν στο πιάτο, καθαρά, ξάστερα, δίχως εκπλήξεις και κάτω κείμενα.

Στο σκοτάδι τρίβεσαι. Μεγαλύνει η ψυχή και το πνεύμα σου, συμφιλιώνεσαι με τον «κακό» σου εαυτό, εκπαιδεύεσαι να τον ελέγχεις υπέρ σου, χωρίς να γίνεται καταστρεπτικός, ούτε για σένα, ούτε για τους γύρω σου. Τα βάζεις με διαβόλους, τζογάρεις με θεούς, μαθαίνεις και από τις νίκες και από τις ήττες σου κι έτσι βγαίνεις πάντα λίγο πιο δυνατός από πριν.

Στο σκοτάδι καλείσαι να κάνεις τα άβατα βατά, τ’ αδύνατα δυνατά. Να νιώσεις τις δυσκολίες στο πετσί σου, χωρίς να σε πάρουν μαζί τους στον πάτο κι έτσι πιο γεμάτος από ποτέ, να βγεις στην επιφάνεια αναγεννημένος.

Οι ιδέες θέλουν έμπνευση, η έμπνευση εμπειρίες και οι εμπειρίες τόλμη. Τι να σου κάνει μια ζωούλα απόλυτα τακτοποιημένη στην επιφάνεια των πραγμάτων όπου όλα κυλούν ήρεμα κι ελεγχόμενα υπό τη σκέπη μιας αποστειρωμένης ασφάλειας; Τι άλλο να ανακαλύψεις στα ήδη φανερά, στα τόσο σαφή, συγκεκριμένα και ξεκάθαρα; Πώς να ισχυριστείς ότι ανήκεις όντως τελικά στους πεισματάρηδες αισιόδοξους της ζωής αν δεν έχεις παλέψει με το σκοτάδι και τους δαίμονές σου;

Η δυναμική του φωτός κάνει θαύματα στα χέρια όσων ξέρουν πώς και πού να τη διοχετεύσουν. Σε όσους την κέρδισαν με το σπαθί τους περνώντας αλώβητοι από την ίδια την κόλαση, γεννώντας από τη φωτιά καινούργια κομμάτια της προσωπικότητάς τους.

Είναι πλάνη να πιστεύει κανείς πως όσοι αγαπούν το σκοτάδι είναι παραιτημένοι απ’ τη ζωή και το φως. Μόνο όσοι δε φοβούνται το σκοτάδι τους είναι σε θέση να δημιουργήσουν και ν’ αγαπήσουν στ’ αλήθεια τη ζωή. Δεν μπορείς να εκτιμήσεις, ούτε καν να δεις το φως, αν δεν υπάρχει σκοτάδι. Παραιτημένος είναι ο επαναπαυμένος, αυτός που εθελοτυφλεί απέναντι σε όσα τον στοιχειώνουν και το παίζει και καλά χαρούμενος, ενώ στην ουσία είναι απλώς ρηχός ή φοβιτσιάρης.

Εμείς οι σκοτεινοί αισιόδοξοι είμαστε δισυπόστατοι, η ίδια μας η ουσία είναι ο έρωτας του σκοταδιού με το φως. Παραδέχομαι πως όλα αυτά μας κάνουν ενίοτε αρκετά κυκλοθυμικούς χωρίς όμως να μας λυγίζουν.

Μας εμπνέει το μαύρο, πιστεύουμε στο λευκό και λειτουργούμε στο κόκκινο. Συνήθως περιπλανιόμαστε κι εκεί κι εδώ, ζούμε παράλληλα σε διάφορους κόσμους κι έτσι μας βγαίνει τ’ όνομα εύκολα και ίσως όχι άδικα. Αλλοπρόσαλλοι, αγγελοκρουσμένοι, εκκεντρικοί, αφηρημένοι, στον κόσμο τους, τρελοί καλλιτέχνες, συναισθηματικά ανώριμοι, γραφικοί, αντικοινωνικοί και η λίστα των επιθέτων για εμάς δεν έχει τέλος.

Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που γοητεύονται απ’ όλα αυτά γι’ αυτό κι επιδιώκουν να μας γνωρίσουν κι ας μην είμαστε εύκολοι άνθρωποι στο σύνολό μας. Εσάς, να ξέρετε, σας αγαπάμε λιγάκι παραπάνω γιατί είστε πρόθυμοι να μας καταλάβετε.

Γράφει η Έλλη Πράντζου

Πηγή: Εδώ

Πολίτικη Κουζίνα (2003)

"Εσύ να θυμάσαι, όπου και να βρίσκεσαι να κοιτάζεις τα άστρα!

Γιατί εκεί στον ουρανό είναι πράγματα που βλέπουμε,

και είναι και πράγματα που δεν βλέπουμε.

Εσύ να μιλάς για τα πράγματα που δεν βλέπουν οι άλλοι,

γιατί στον άνθρωπο αρέσει ν'ακούει ιστορίες, για τα πράγματα που δεν βλέπει.

Είναι όπως με το φαΐ. Σε μέλει εσένα άμα δεν βλέπεις το αλάτι;

Άμα το φαΐ σου είναι νόστιμο; Δε σε μέλει.

Εκεί όμως είναι η ουσία...στο αλάτι!"

"Ο παππούς έλεγε πως η λέξη γαστρονόμος, κρύβει μέσα της την λέξη αστρονόμος!

Έτσι τα πρώτα μαθήματα αστρονομίας, τα πήρα μέσω των μπαχαρικών.

Τώρα εγώ θα σε λέω. Κι εσύ εμ θα ζωγραφίζεις, εμ θα σκέφτεσαι και θα με λες. Ταμάμ;

-Πιπέρι είναι καυτό και καίει 

-Ήλιος

-Ήλιος, στην μέση είναι ο ήλιος. Και τι βλέπει ο ήλιος;

-Τα βλέπει όλα

-Τα βλέπει όλα γι'αυτό και το πιπέρι μπαίνει παντού. Σ'όλα τα φαγιά

Μετά είναι ο Ερμής, ζεστός κι αυτός.

Κι ύστερα η Αφροδίτη

-Κανέλα

-Η Αφροδίτη ήταν η πιο όμορφη γυναίκα 

γι'αυτό και η κανέλα είναι και πικρή και γλυκιά

Όπως όλες οι γυναίκες!

Μετά είναι η γη, εδώ που είμαστε. Και τι υπάρχει στη γη;

-Υπάρχει η κυρία Ζωή

-Στη γη υπάρχει η Ζωή, άλλο η Ζωή, άλλο η κυρία Ζωή.....

Τι χρειάζεται η Ζωή;

-Να τρώμε

-Και τι θέλει το φαΐ για να νοστιμέψει;

-Αλάτι

-Αλάτι! Και η ζωή μας για να νοστιμέψει θέλει αλάτι!

Το φαί και η Ζωή, θέλουνε αλάτι!"

Έβλεπα γι άλλη μια φορά αυτή την υπέροχη ταινία....!
Παραπάνω είναι οι σκηνές που μου αρέσουν πολύ...!
Σας αφήνω μ'αυτή την υπέροχη μελωδία...καλό ξημέρωμα!

Το δικό σου παραμύθι

"Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι γιατί χανόμαστε"

Οι επιλογές μας, μας κάνουν αυτό που είμαστε....

Μόνοι μας χτίζουμε το μέλλον μας....

Ας φτιάξουμε λοιπόν μια διαδρομή μαγική....

Το ταξίδι μας, ας γίνει αξέχαστο!

Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι....

....και φρόντισε το τέλος του να αξίζει!!!

Κάθε ναι ή όχι μέσα στην μέρα σου,

σου αφήνει διαφορετικές μνήμες!

Όταν κάτι σε κάνει να χαμογελάς,

φρόντισε να το επαναλαμβάνεις όσο πιο συχνά μπορείς!

Κι όταν κάτι σε πληγώνει,

προσπάθησε να βρεις το μάθημα που σου χαρίζει!

Δώσε ευκαιρίες στους γύρω σου.

να μπούνε στην ρουτίνα σου και να βάλουν την δική τους πινελιά!

Κι εσύ προσπάθησε να βοηθάς όσο μπορείς

Δώσε στους άλλους, αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι ;)

Καλό ξημέρωμα!

Χάρισε μια αγκαλιά!!!

Η αγκαλιά 

μας δίνει ενέργεια

μας γλυκαίνει

μας μαλακώνει

μας κάνει καλύτερες

Πηγή: Feminine Boudoir

. . .

Καλημέρεςςς

Εξαιρέσεις

Χασομερήσαμε πολύ με τους κανόνες,

καιρός να ζήσουμε τις εξαιρέσεις!

B. Ευθυμιόπουλος

Άγιοι Αθανάσιος ο Μέγας και Κύριλλος Πατριάρχες Αλεξανδρείας

Ο Μέγας Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 μ.Χ. από φτωχούς αλλά ενάρετους γονείς, γεγονός που του στέρησε τη δυνατότητα για ανώτερες σπουδές. Όμως ο πανάγαθος Θεός τον προίκισε με πλούσια πνευματικά προσόντα. Λαμβάνει τη στοιχειώδη εκπαίδευση και στη συνέχεια μελετά μόνος του για να φθάσει σε υψηλότατα επίπεδα γνώσης και σοφίας.

Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του προς την Εκκλησία. 25 ετών χειροτονείται διάκονος από τον πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον οποίο ακολουθεί στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ., στη Νίκαια της Βιθυνίας. Αναδεικνύεται πρωτεργάτης στην καταδίκη της αιρετικής διδασκαλίας του Αρείου.

Το 328 μ.Χ. και σε ηλικία 33 ετών εκλέγεται πανηγυρικά πατριάρχης Αλεξανδρείας. Από τη θέση αυτή αντιμετωπίζει ένα φοβερό πόλεμο εκ μέρους των αιρετικών οπαδών του Αρείου. Όμως ο άγιος, χάρη στην μεγάλη πνευματικότητά του και τη ζέουσα πίστη στο Θεό, κατορθώνει να βγει νικητής απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες ακόμη και από τις πέντε εξορίες που του επιβλήθηκαν, καθώς ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Β΄ ήταν οπαδός του Αρειανισμού. Εκοιμήθη εν ειρήνη το 373 μ.Χ.

Ο Άγιος Κύριλλος έζησε επί βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ. από εύπορους γονείς της ελληνικής κοινωνίας της πόλεως. Ανεψιός του αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεοφίλου ο Κύριλλος, έλαβε μεγάλη θεολογική μόρφωση, ώστε έγινε κατόπιν διάδοχος του θείου του, στον αρχιεπισκοπικό θρόνο Αλεξανδρείας.

Όταν έγινε η Γ' Οικουμενική Σύνοδος το 431 μ.Χ. στην Έφεσο, ο Κύριλλος υπήρξε πρόεδρος αυτής και συνετέλεσε να γκρεμιστούν οι κακοδοξίες του δυσεβούς Νεστορίου, για το πρόσωπο της υπεραγιάς Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.

Με πολλά πνευματικά κατορθώματα στο ενεργητικό του, ο Κύριλλος παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του στον Κύριο την 27η Ιουνίου του 444 μ.Χ., αφού πατριάρχευσε για 32 περίπου χρόνια. Δικαίως ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης τον προσονόμασε «σφραγίδα των Πατέρων».

Η Εκκλησία θέλησε να αδελφώσει την μνήμη των δύο Μεγάλων Πατέρων αυτής και Αρχιεπισκόπων Αλεξανδρείας, του Μεγάλου Αθανασίου, πρωταγωνιστή κατά του Αρειανισμού, και του Αγίου Κυρίλλου, πρωταγωνιστή κατά του Νεστοριανισμού και όρισε το συνεορτασμό τους στις 18 Ιανουαρίου.

Πηγή: εδώ

Χρονια πολλα

Μαργαριτάρια

https://www.youtube.com/watch?v=sduYNx92_go

"Αυτό αγαπώ στην μουσική...Μια από τις πιο μπανάλ σκηνές παίρνει ξαφνικά τέτοιο νόημα. Όλες αυτές οι κοινοτυπίες ξαφνικά γίνονται πανέμορφα αστραφτερά μαργαριτάρια....από τη μουσική"

Νιώσε ελεύθερος

Η ελευθερία δεν κερδίζεται, 

αν δεν ελευθερώσουμε το εσωτερικό μας 

απ᾿ τα μπερδέματα και τα πάθη.

- Γέροντας Πορφύριος

Όσιος Ιωάννης ο Καλυβίτης

Έζησε στα μέσα του 5ου μ.Χ. αιώνα (κατ' άλλους γεννήθηκε στην Κων/πολη στίς αρχές του 5ου μ.Χ. αιώνα) και ήταν γιος του Εύτροπίου, συγκλητικού στο αξίωμα, και της Θεοδώρας. ο Ιωάννης δεν θέλησε ν' ακολουθήσει το δρόμο των δύο μεγαλυτέρων αδελφών του, πού κατέλαβαν λαμπρά αξιώματα. Άλλα προτιμούσε να αφιερωθεί στην υπηρεσία της πίστης. Επειδή όμως οι γονείς του επέμεναν, έφυγε από το πατρικό του σπίτι και πήγε στην μονή των Ακοιμήτων όπου έγινε μοναχός. Αργότερα, όταν πληροφορήθηκε τη μεγάλη πίκρα της μητέρας του επειδή ο πατέρας του διήγε κοσμική ζωή, αποφάσισε με την συγκατάθεση του ηγουμένου της μονής να επιστρέψει στους γονείς του. Παρουσιάσθηκε στους γονείς του ως ένας άγνωστος μοναχός. Αυτοί δεν τον γνώρισαν. Άλλ' ήταν τόση μεγάλη ή ευγένεια της φυσιογνωμίας και των λόγων του, που τον παρακάλεσαν να έρχεται καθημερινά στο σπίτι. Δέχθηκε με τη συμφωνία να του κατασκευάσουν μια καλύβα στο βάθος του περιβολιού της πατρικής του οικίας. Εκεί ο Ιωάννης έστησε την κατοικία του, και μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε, με τη χάρη του Θεού, να φέρει στο σωστό δρόμο τους γονείς του. Την ήμερα όμως πού αποκάλυψε πώς ήταν γιος τους, ο Θεός παρέλαβε τη μακάρια ψυχή του.

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)

(Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε)

Ἐκ βρέφους τόν Κύριον, ἐπιποθήσας θερμῶς, 

τόν κόσμον κατέλιπες, καί τά ἐν κόσμῳ τερπνά, 

καί ἤσκησας ἄριστα· ἔπηξας τήν καλύβην, 

πρό πυλῶν σῶν γονέων· ἔθραυσας τῶν δαιμόνων, 

τάς ἐνέδρας παμμάκαρ· διό σε Ἰωάννη ὁ Χριστός, ἀξίως ἐδόξασεν.

Ισορροπία

Η ζωή μας είναι μια ισορροπία ανάμεσα στα πρέπει και τα θέλω μας!

Είναι ωραίο όταν βλέπεις ανθρώπους που έχουν καταφέρει να ισορροπούν...

Οι περισσότεροι είμαστε μια στα πάνω και μια στα κάτω μας!

Μερικές φορές οι πτώσεις είναι απαραίτητες...μας θυμίζουν από που και γιατί ξεκινήσαμε...

Άλλες φορές πάλι έχουμε ανέβει τόσο ψηλά, που πάλι χάνουμε την ισορροπία και πέφτουμε...

Αν και είναι τόσο δύσκολο όχι να πετύχουμε, αλλά να διατηρήσουμε την ισορροπία μας

Εύχομαι να μην χάσουμε ποτέ την θέληση για να το κάνουμε :)

Επειδή μας αξίζει να είμαστε ισορροπημένοι άνθρωποι ;)

Την καλημέρα μου!

*εμπνευσμένο από την εικόνα που βρήκα τυχαία μόλις ;)

Δεν θέλω να μεγαλώσω

Δεν είμαι πια τόσο σίγουρη ότι θέλω να μεγαλώσω.

Το να μεγαλώνεις δεν είναι το πρόβλημα...

....το να ξεχνάς είναι.

Θα γίνεις ένας υπέροχος μεγάλος!

Μικρός πρίγκιπας

Ρίσκο

Οἱ «μικρές» καί οἱ «μεγάλες» ἁμαρτίες

( † Μητροπ. Αντωνίου Μπλούμ) 

Ιδού και ένα τρίτο σημείο που αφορά στην αμαρτία: δεν πρέπει να μας παραπλανά η ιδέα ότι υπάρχουν βαριά και ελαφριά αμαρτήματα. Ασφαλώς και δεν πρέπει να τα βάζουμε όλα στο ίδιο σακί. Όμως ακόμη και μία συγγνωστή αμαρ­τία, αν διαπράττεται με τη θέλησή μας, εν πλήρει συνειδήσει, και έχει προμελετηθεί με κυνισμό, είναι δυνατόν να παρασύρει την ψυχή στον θάνατο.

Στη διάρκεια του πολέμου ήμουν γιατρός. Μια νύχτα μεταφέρουν από το μέτωπο στον τομέα ευθύνης μας έναν αξιωματικό βαριά πληγωμένο, διάτρητο παντού από τις ριπές ενός μυδραλιοβό­λου. Θα μπορούσαμε να καθίσουμε με σταυρω­μένα χέρια και να περιμένουμε το αναπόφευκτο.Κι όμως σ' αυτον τον άνθρωπο δεν είχε πειραχτεί κανένα από τα ζωτικά του όργα­να.

Τελικά τον εγχειρήσαμε, τον περιθάλψαμε και επέζησε. Την ίδια εκείνη νύχτα, με κάλεσαν για έναν άλλο νεαρό στρατιώτη που είχε εμπλακεί σε φασαρία μ’ ένα συμφαντάρο του.

‘Ήταν κι οι δύο νηφάλιοι όταν ξεκίνησε ο καυγάς και σε κάποια στιγμή ο ένας τράβηξε μαχαίρι και χτύπησε τον άλλο στον λαιμό, με αποτέλεσμα να του κόψει μία κεντρική αρτηρία. Όταν τον μεταφέραμε στο στρατιωτικό νοσοκομείο, βρισκόταν στα πρόθυ­ρα του θανάτου, είδαμε και πάθαμε να τον επαναφέρουμε στη ζωή… Ένα βαρύ αμάρτημα είναι σαν το μυδραλιοβόλο που προκαλεί θάνατο. Ένα ελαφρύ αμάρτημα είναι σαν το μαχαίρι. Σε σύγκριση μ’ ένα βαρύ μυδραλιοβόλο, τί είναι ένα μαχαίρι; Κι όμως, να που και αυτό μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο ενός ανθρώπου…

Κάθε φορά που δεχόμαστε με νωχέλεια και αδιαφορία τις αμαρτωλές εκείνες παρορμήσεις, τις ροπές και τις τάσεις που μας έλκουν προς την αμαρτία, τη μικρή συγγνωστή αμαρτία, νιώθου­με αδύναμοι να αντισταθούμε και αρχίζουμε να την καλοπιάνουμε, μέχρι αυτή να εγκατασταθεί μέσα μας για τα καλά. Συγκριτικά, ένα βαρύ αμάρτημα μερικές φορές είναι λιγότερο θανάσι­μο . Ένας φονιάς που με καρδιά συντετριμμένη από τη μετάνοια και με φρίκη για την πράξη του εκτίει την ποινή του στη φυλακή, μετατρέποντας τον καιρό της κάθειρξής του σε καιρό θεραπείας, είναι ενδεχομένως σε καλύτερη κατάσταση από χιλιάδες άλλους ανθρώπους που συσσωρεύουν πλήθος μικρών αμαρτιών χωρίς να παρατηρούν ως ποιό βαθμό αυτές τους φθείρουν, τους αφαιρούν κάθε δύναμη αντοχής, κάθε αίσθηση ευθύνης και αξιοπιστίας. Υπ’ αυτή την έννοια θα μπο­ρούσαμε να πούμε ότι, ανεξάρτητα από τον τρό­πο που διασχίζουμε το ποτάμι της αμαρτίας, ανεξάρτητα από το μέσο που χρησιμοποιούμε για να το διασχίσουμε -πάνω σε βάρκα, από γέφυρα η κολυμπώντας- έχουμε προσχωρήσει στις τάξεις του εχθρού, έχουμε απεμπολήσει τον αληθινό προορισμό μας, έχουμε με ακρίβεια προδώσει τους εαυτούς μας, καθώς πάψαμε να είμαστε ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Αυτές είναι οι διαφορετικές προσεγγίσεις που οδηγούν στην αμαρτία.

Καλό ξημέρωμα!

Απορία

είναι κι κάποιες σχέσεις των ανθρώπων για τις οποίες δεν υπάρχει κάποιος ορισμός.

κάποιες σχέσεις που δεν είναι ''όλα'' αλλά ούτε και ''τίποτα''.

δεν είναι ''μαζί'' αλλά δεν είναι κι ''χώρια''.

δεν υφίστανται κανονικά, αλλά εσύ ξέρεις πως υπάρχουν.

αυτό λοιπόν, που γνωρίζεις κάποιον και κάποια στιγμή παίρνει το δρόμο του κι εσύ τον δικό σου,

και δεν έχετε επικοινωνία πια, γιατί απλά δε γίνεται, αλλά ότι σου συμβαίνει το θυμάσαι μόνο και μόνο γιατί ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα του το πεις, 

και περνάνε οι μέρες, και βγάζεις τετράδιο και κρατάς σημειώσεις για να μη ξεχάσεις τίποτα, πώς το λένε?

Πηγή: Μικρές θεωρίες

Να βρεις ανθρώπους....

Να βρεις ανθρώπους που σε σέβονται και σε εκτιμούν πραγματικά γι’ αυτό που είσαι.


Να βρεις ανθρώπους που σου κάνουν χώρο στη ζωή τους και δε σε βάζουν να στριμωχτείς.


Να βρεις ανθρώπους που δεν προσπαθούν να σε αλλάξουν για να μοιάσεις σε αυτό που εκείνοι έχουν ονειρευτεί.


Να βρεις ανθρώπους που σε κοιτάνε λες και είσαι κάτι το μαγικό.


Να βρεις ανθρώπους που δεν κουτσομπολεύουν, που δε θέλουν το κακό κανενός, που δε χαίρονται με τα προβλήματα των άλλων.


Να βρεις ανθρώπους που στις σχέσεις τους έχουν μόνο σκηνή και ποτέ παρασκήνιο.


Να βρεις ανθρώπους διάφανους. Που λένε αυτό που νιώθουν και που νιώθουν αυτό ακριβώς που λένε.


Να βρεις ανθρώπους που προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη σου και τα καταφέρνουν.


Να βρεις ανθρώπους που προσπαθούν ακόμα να κάνουν τον κόσμο και τον εαυτό τους καλύτερο.


Να βρεις ανθρώπους που δε σταματάνε να ονειρεύονται και δε συμβιβάζονται με το άσχημο και το άδικο.



Να βρεις ανθρώπους που δεν τους αρέσει να κρίνουν και να λογοκρίνουν του άλλους.


Να βρεις ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να παραμένεις σιωπηλός, χωρίς να νιώθει κανείς αμηχανία.


Να βρεις ανθρώπους που επιμένουν να βλέπουν πάντα το καλό στους άλλους. Πάντα. Ακόμα και αν θα έπρεπε να ξέρουν πια καλύτερα.


Να βρεις ανθρώπους που ποτέ δε θα σε πληγώσουν επίτηδες.


Να βρεις ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις πως βρίσκεσαι σπίτι σου.


Να βρεις ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις μέσα σου ζέστη.


Να βρεις ανθρώπους όμορφους. Από μέσα.


Αν δεν τους έχεις βρει, συνέχισε να ψάχνεις.


Βρίσκονται ανάμεσά μας. Ναι. Είμαι σίγουρη.


Και, όταν τους βρεις, να κάνεις τα πάντα για να τους κρατήσεις στη ζωή σου και για να είναι ευτυχισμένοι.

Και να μην τους αφήσεις ποτέ να νιώσουν μόνοι. (Ξέρεις, οι άνθρωποι που περιγράφω νιώθουν εύκολα μόνοι).

Να τους θαυμάζεις- γιατί το αξίζουν.

Όχι, όμως, μόνο αυτό. Από σκέτο θαυμασμό δεν ευτύχησε ποτέ κανείς. Όταν τους βρεις, να τους αγαπάς και να τους το δείχνεις κάθε στιγμή.

Να τους το δείχνεις, γιατί δεν το θεωρούν δεδομένο, γιατί δεν το ξέρουν. Να τους το λες αλλά, κυρίως, να τους το δείχνεις.


Και πάντα να θυμάσαι τι έχουν περάσει οι άνθρωποι αυτοί: Οι άνθρωποι αυτοί είναι μειονότητα. Και είναι δύσκολο να ζεις πάντα ως μειονότητα.

Πηγή: Αναπνοές.gr

Απόδειξη

Χρόνια πολλά!!!

Μικράκι μου χρόνια σου πολλά!!!!

Σου εύχομαι να έχεις πάντοτε μέσα σου αυτή την τρέλα!

Να μη φοβάσαι να δοκιμάσεις καινούρια πράγματα!

Να προχωράς όταν κάτι τελειώνει ;)

Να γελάς με την ψυχή σου!

Να μας φέρνεις πάντα την χαρά στο σπίτι :P

Να φροντίζεις τον εαυτό σου!

Να ακούς λιγάκι κι εμάς, λιγάκι όμως!

Ιωάννα μου, Χρόνια πολλάααααα, καλάααα και χρωματιστάαααα!!!

Καλή Φώτιση!

Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε,

η τής Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις,

τού γάρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι,

αγαπητόν σε Υιόν ονομάζουσα,

καί τό Πνεύμα εν είδει περιστεράς,

εβεβαίου τού λόγου τό ασφαλές.

Ο επιφανείς Χριστέ ο Θεός,

καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.

Χρόνια πολλά!!!

Αγάπησε!

Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν..

Αγαπάμε γιατί έτσι νοιώθουμε..

Leo Buscallia..!!

Καλή σου μέρα :)