Τριών Ιεραρχών

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’

Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος, 

τοὺς τὴν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας∙ 

τοὺς μελιρρύτους ποταμοὺς τῆς σοφίας, 

τούς τὴν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας∙ 

Βασίλειον τὸν μέγαν, καὶ τὸν Θεολόγον Γρηγόριον, 

σὺν τῷ κλεινῷ Ἰωάννῃ, τῷ τὴν γλώτταν χρυσορρήμονι∙ 

πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, 

συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν∙ 

αὐτοὶ γὰρ τῇ Τριάδι, ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσιν.