Ο Παπαδιαμάντης, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο ποιητής Νίκος Καρούζος, "προσπάθησε να υπάρξει, όχι να γράψει", και ο ίδιος παρότι έζησε μέσα στη δίνη των γλωσσικών αντιπαραθέσεων των "καθαρευουσιάνων" και των "μαλλιαρών", δεν θέλησε να ταυτίστει με καμιά γλωσσική παράταξη. Οι γλώσσες δεν επιβάλλονται, έλεγε. Εξελίσσονται αβίαστα καθώς χρησιμοποιούνται και λαλιούνται κατά τις ανάγκες του λαού, "που τις παίζει έτσι όπως θα έπαιζε το λαγούτο και το κανονάκι του, για να εκφράσει με ήχους τα ανέκφραστα λόγια". Η στάση λοιπόν του Παπαδιαμάντη στο γλωσσικό ήταν έλλειψη στάσης και στράτευσης, ενώ επέκρινε κάθε μονομέρεια και οίκτιρε τον ελληνικό λαό για τη σύγχυση που του έχουν προκαλέσει οι πνευματικοί ηγέτες του: "Ο λαός ετούτος είναι ο πλέον άτυχος των λαών του κόσμου, επειδή οι οδηγοί του σκέφτονται έτσι άστοχα αρκετές φορές. Κρίμα! Και επειδή εις την ελληνικήν γλώσσαν άλλως νοούμεν, άλλως ομιλούμεν και άλλως γράφομεν".
Η Μετανάστρια
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Μεγάλη μορφή ο Παπαδιαμάντης...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, δεν πήρε μέρος στην γλωσσική διαμάχη, η οποία είχε βέβαια και άλλες πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις αλλά ο ίδιος, αντικειμενικά, δούλεψε πάνω στην καθαρεύουσα με αυστηρό μάλιστα τόνο.
Είχε δίκιο σαν έλεγε για την ...τριπλή μας γλωσσική συμπεριφορά. Αλλιώς να γράφεις και αλλιώς να μιλάς. Άσε το ...αλλιώς να σκέφτεσαι.
Πολύ όμορφη αναφορά σου.
Καλή συνέχεια.
Καλή συνέχεια και σε σένα Γιάννη, να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
ΔιαγραφήΟι τελευταίες 3 γραμμές κρύβουν τόση σοφία μέσα τους! Και στο θέμα της γλώσσας αλλά και γενικότερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο και αυτό το θέμα, Ωραιοζήλη μου!
ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά κ' πολλές ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Καλώς το συριανάκι μου...σσσσσμουτς πολλά και σ'ευχαριστώ για την βόλτα σου ;)
Διαγραφή