Ο σύγχρονος άνθρωπος κάθε μέρα σκέπτεται τι να κάνει, τι υποχρεώσεις έχει.
Πιάνουμε χαρτί και μολύβι και υπολογίζουμε τι χρωστάμε και πού, και κανονίζουμε τα οικονομικά μας και την οικογενειακή μας ζωή.
Υπάρχει και Κάποιος που αυτές τις μέρες σταυρώνεται για εμάς, αλλά τον έχουμε ξεχάσει.
Αυτός, ζητάει από εμάς απλά πράγματα, αφοσίωση και αγάπη σε Αυτόν και καθαρή καρδιά.
Να είμαστε κοντά του τώρα που υποφέρει περίπου με τον ίδιο τρόπο που θα στεκόμασταν σε ένα φίλο που έχει πρόβλημα.
Αλήθεια ποιος απο εμάς θα δεχόταν για φίλο κάποιον που τον θέλει κοντά του μόνο στα γλέντια κσι στις χαρές και στις θλίψεις δεν κάνει ούτε ένα τηλέφωνο?
Κανείς σίγουρα... Γι αυτό το λόγο ας θυμηθούμε έστω και τώρα, μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα κάποιες βασικές υποχρεώσεις μας.
Πέρα από τη νηστεία, που είναι αυτονόητη τέτοιες μέρες, υπάρχουν άλλα πράγματα καθόλου αυτονόητα όπως η συγχώρηση στους εχθρούς, η φιλανθρωπία, η ταπεινοφροσύνη, πράγματα που τα έχουμε ξεχάσει.
Και φυσικά η θεία κοινωνία, η οποία πρέπει να γίνεται αξίως.
Δηλαδή μόνο μετά απο αυστηρή αυτοκριτική για το πώς ζήσαμε στη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε.
Ας αναλογιστούμε κάναμε τίποτε από όσα οφείλουμε?
Αν όχι ας σπεύσουμε έστω και τώρα.
Ουδείς γαρ γνωρίζει τι τέξεται η επιούσα...
Κανείς μας δεν ξέρει αν αυτό το Πάσχα θα είναι το τελευταίο του η όχι.
Οσο ζούμε ας προλάβουμε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολίασε κι εσύ. . .ότι νομίζεις πως αξίζει!