Υπάρχουν στιγμές. . .

“Υπάρχουν στιγμές όπου κάποιος αισθάνεται  απαλλαγμένος από τα όριά του και  τις ανθρώπινες ατέλειες. Σε μια τέτοια στιγμή  μπορεί να δει κανείς, σε μια πολύ μικρή γωνιά ενός μικρού πλανήτη, κοιτάζοντας με θαυμασμό την ψυχρή και παρά ταύτα βαθιά και συγκινητική ομορφιά , αυτό που είναι αιώνιο, αυτό που είναι άπιαστο. Η ζωή και ο θάνατος συγχωνεύονται και δεν υπάρχει καμία εξέλιξη ούτε προορισμός, υπάρχει μόνο το ΕΙΝΑΙ”.

Albert Einstein 

Προσευχή και υπομονή!

Μην θλίβεσαι αν δεν παίρνεις αμέσως απ' τον Θεό ό,τι ζητάς γιατί θέλει να σ' ευργετήσει περισσότερο με το να υπομείνεις καρτερικά στην προσευχή. Τι ανώτερο υπάρχει αλήθεια, από το να συναναστρέφεσαι τον Θεό και να συνομιλείς μαζί Του;

Πως έχουν αλλάξει τα πράγματα. . .

Φ ι λ ί α

Να είσαι ευγενικός με όλους, αλλά φίλος με λίγους

και να δοκιμάσεις καλά αυτούς τους λίγους

πριν τους δείξεις την εμπιστοσύνη σου.

Η αλήθινή φιλία είναι ένα φυτό, με αργή ανάπτυξη.

Πρέπει να αντέξει και να υπερνικήσει τις αντιξοότητες,

πριν αποκτήσει το δικαίωμα να λέγεται φιλία. . .!

Όλα δια της ευχής

Ρωτούσαν το Γέροντα Αυξέντιο το Γρηγοριάτη, ο οποίος ήταν μια οσιακή μορφή:

-          Τι να κάνουμε με τους λογισμούς;

-          Την ευχή (δηλ. «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλόν»).

-          Πώς να διώξω την κενοδοξία πάτερ Αυξέντιε;

-          Με την ευχή!

-          Με ποιο τρόπο, πάτερ, να βγάλω την εμπάθεια και την αναισθησία από την ψυχή μου;

-     Την ευχή να λες, το Κύριε Ιησού Χριστέ, να είναι στην καρδιά σου πάντοτε. Ό, τι και αν τον ρωτούσαν, από την «ευχή» άρχιζε και στην «ευχή» τελείωνε.

Μηνυματάκι

Ο Θεός μας αγαπά. . .

Η πιο χαμένη απ’ όλες τις μέρες είναι εκείνη που δεν καταφέραμε

να χαμογελάσουμε σ’ έναν άνθρωπο. Χαμογέλα, ο Θεός σ’ αγαπάει!

Άγιος Γεώργιος

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!! Σε όλους τους εορτάζοντες. . .Εύχομαι ο άγιος Γεώργιος να είναι πάντα βοηθός και προστάτης στον αγώνα σας. . . !

Κυριακή του Θωμά

Ο Απόστολος Θωμάς απουσίαζε όταν ο Χριστός, μετά την Ανάστασή Του, επισκέφθηκε τους Μαθητές Του στο υπερώον όπου ήταν συνηγμένοι. Όταν πληροφορήθηκε τα σχετικά με την επίσκεψη του Χριστού, ζήτησε να Τον δη και να ψηλαφίση τις πληγές του Σταυρού στα χέρια και την πλευρά Του. Ο Χριστός όταν επισκέφθηκε και πάλι τους Μαθητές Του μετά από οκτώ ημέρες, κάλεσε τον Απόστολο Θωμά να ψηλαφήση τα σημάδια των πληγών στο Σώμα Του. Τότε ο Απόστολος Θωμάς Τον ανεγνώρισε και Τον ομολόγησε Κύριο και Θεό του. Τον ανεγνώρισε από τις πληγές του Σταυρού, οι οποίες αποτελούν σημάδι της αγάπης Του, αλλά και της δυνάμεώς Του. Την ομολογία του Θωμά οι άγιοι Πατέρες την ονομάζουν σωτήριο. Και πραγματικά οδηγεί στην σωτηρία όλους εκείνους που την απευθύνουν στον Χριστό εκζητώντας ταπεινά το έλεός Του.
Το γεγονός ότι ο Απόστολος Θωμάς αρχικά απουσίαζε κατά την εμφάνιση του Χριστού στους Μαθητές Του, φαίνεται ότι ήταν οικονομία Θεού, για να γίνη πιστευτό το θαύμα της Αναστάσεως και να διαλυθή κάθε είδους αμφιβολία.
Ο Απόστολος Θωμάς, μετά την Πεντηκοστή, κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους, τους Πέρσες, τους Μήδους και τους Ινδούς και είχε μαρτυρικό τέλος.

Ένας άγγελος στη γη

Ζωοδόχος Πηγή

Ήταν γύρω στα 450μχ, όταν ένας βυζαντινός στρατιώτης, Λέοντας στο όνομα, έκοβε βόλτες σ΄ ένα δασάκι στα μέρη της βασιλεύουσας, όταν ξάφνου βλέπει μπροστά του έναν τυφλό άνθρωπο να του ζητάει λίγο νερό για να σβήσει τη δίψα του. Ο Λέοντας προθυμοποιήθηκε να του βρει και να του φέρει νερό. Έψαξε λοιπόν, στο δάσος για να βρει νερό αλλά μάταια και έτσι, επέστρεφε λυπημένος. 

Τότε όμως, άκουσε μια γυναικεία φωνή να του λέει: «Ου χρεών σε, Λέων, αγωνιάν, το γαρ ύδωρ εγγύς», δηλαδή, «Δεν χρειάζεται Λέων να αγωνιάς, να άγχεσαι, να στεναχωριέσαι, το νερό είναι δίπλα σου». Και πάλι ακούει τη φωνή την άγνωστη να τον προστάζει: «Λέων βασιλιά, πάρε απ΄ το νερό αυτό και δώσε να πιει να ξεδιψάσει ο τυφλός άνθρωπος και κάτι ακόμα, άλειψε μ΄ αυτό τα μάτια του και αμέσως θα καταλάβεις ποια είμαι εγώ που σου μιλώ». 

Έτσι πράγματι έπραξε ο Λέοντας και παρευθύς ο τυφλός ανέβλεψε. Αλλά ταυτόχρονα άνοιξαν και τα μάτια του Λέοντα ο οποίος τώρα, κατάλαβε πως εκείνη η φωνή που του μιλούσε ήταν της Παναγίας που έκανε αυτό το θαύμα και του μίλησε και πως επίσης, σ΄ Εκείνην τη Μεγαλόχαρη, οφείλεται και το μεγάλο θαύμα της θεραπείας του τυφλού. 

Ακόμη, θαύμα αξιοθαύμαστο ήταν και η εύρεση της πηγής του σωτήριου αυτού νερού. Αλλά θαύμα ήταν και η επαλήθευση της προσφώνησης από την Παναγία, του Λέοντα , ως βασιλιά. Διότι πράγματι ο Λέων, το 486μ.Χ, ανέβηκε στον θρόνο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας ως Λέων ο Α΄ ο Θράξ, ο επονομαζόμενος και Μακέλλης(457-474), και τον οποίο η Αγία Εκκλησία μας ως Άγιο τον τιμά στις 20 του Ιανουρίου. Αμέτρητα τα θαυμάσια σου Παναγία μας.

Ο Λέων, ως αυτοκράτορας πλέον, θα αναγείρει επί της θαυματουργής πηγής, θαυμάσιο Ναό αφιερωμένο στην Παναγία τη Ζωοδόχου Πηγή για να θυμίζει τις δωρεές της Θεοτόκου προς εκείνον αλλά και όλες τις μεγάλες ευεργεσίες της προς το γένος των ανθρώπων. 

Στην θαυματουργή πηγή αυτού του ιερού Ναού, βρήκε τη γιατρειά και ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ο Α΄, ο Λέοντας ο ΣΤ΄ ο Σοφός, η γυναίκα του, Αγία βασίλισσα Θεοφανώ, ο Ρωμανός Α΄ ο Λεκαπηνός και η γυναίκα του, ο Πατριάρχης Στέφανος (886-912), ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ιωάννης(964-966), αλλά και πλήθος ακόμη, άρχοντες και απλοί άνθρωποι εκεί γιατρεύτηκαν. Μέχρι και νεκρό ανέστησε το αγιασμένο νερό της Ζωοδόχου Πηγής.

Το Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, γκρέμισαν οι Τούρκοι για να φτιάξουν με τα υλικά του το τέμενος του Σουλτάνου Βαγιαζήτ. Οι χριστιανοί στη θέση αυτή έχτισαν ένα παρεκκλήσι και αργότερα ένα πιο μεγάλο Ναό(1835). 

Αυτού του ιερού Ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής, τα εγκαίνια εορτάζει η Εκκλησία μας την Παρασκευή της Διακαινησίμου (Λαμπροβδομάδα).

Ο Ναός αυτός έμεινε γνωστός στην ιστορία ως το αγίασμα του «Μπαλουκλί». «Μπαλούκ» στα τουρκικά σημαίνει ψάρι και η παράδοση μας λέει πως εκεί δίπλα στο αγίασμα, στις 23 Μαΐου 1453 ένας καλόγερος τηγάνιζε ψάρια, όταν κάποιος του έφερε την είδηση πως πήραν την Πόλη οι Τούρκοι. Ο καλόγερος απάντησε πως μόνο αν τα ψάρια που τηγάνιζε έφευγαν απ΄ το τηγάνι και έπεφταν μέσα στο αγίασμα θα πίστευε ότι έγινε κάτι τέτοιο. Και πραγματικά τα ψάρια ζωντάνεψαν και έπεσαν μέσα στην πηγή του αγιάσματος. Μέχρι σήμερα δε, μέσα στην δεξαμενή της Ζωοδόχου Πηγής διατηρούνται επτά ψάρια και μάλιστα σαν να είναι μισοτηγανισμένα απ΄ την μια πλευρά.

Πέρα όμως από θρύλους και παραδόσεις, η Παναγία μητέρα του Χριστού και μητέρα πάντων των χριστιανών, παραμένει για όλους μας η Πηγή της Ζωής, καθότι Εκείνη έφερε τη Ζωή, το Χριστό στον κόσμο, ελπίδα και προστασία μας, «καταφυγή τε σκέπη και αγαλλίαμα». 

Τσαγκάρη Παναγιώτη Θεολόγου

Για όλους οι θησαυροί

Ένας φτωχός άνθρωπος ζούσε κάθε μέρα με το παράπονο στην καρδιά και συχνά έλεγε: «Γιατί, Θεέ  μου, όλα τα πλούτη σε όλους τους άλλους και όλη τη φτώχεια σε μένα;».

Κάποια ημέρα είδε στον ύπνο του έναν άγγελο που του έδειχνε και τα δικά του τα πλούτη: «Τα μάτια σου είναι ένας θησαυρός. Τα χέρια σου και τα πόδια σου είναι ένας θησαυρός. Σκέψου πόσοι άλλοι άνθρωποι δεν έχουν μάτια, πόδια, χέρια. . .». Ξύπνησε ο φτωχός γογγυστής και κατάλαβε το λάθος του.

Σε όλους έδωσε ο Θεός χαρίσματα και πλούτη.

Μηνυματάκι

Σε κάθε μας προσπάθεια ας επιδιώκουμε:

Όχι το περισσότερο, αλλά το καλύτερο

Όχι το εντυπωσιακότερο, αλλά το ποιοτικώς ανώτερο

Όχι το βάθρο του δασκάλου, αλλά την ταπεινή θέση του διακόνου.

Χαμογέλα!

Το χαμόγελο των χειλιών προετοιμάζει το χαμόγελο της ψυχής.

Μπορεί κάποιες φορές να χρειάζεται ηρωισμός για ένα χαμόγελο,

αλλά οι κερδισμένοι είναι σίγουρα δυο.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

«Τὴ Aγία καὶ Mεγάλη Κυριακὴ τοῦ Πάσχα, αὐτὴν τὴν ζωηφόρον Ἀνάστασιν ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου, καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».

Μεγάλο Σάββατο

«Ώσπερ πελεκάν
τετρωμένος την πλευράν Σου, Λόγε,
Σους θανόντας παίδας εζώωσας,
Επιστάξας ζωτικούς αυτοίς κρουνούς».
(Εγκώμια, Στάσις Β, Ήχος πλ. α΄)

Ποια αγάπη πιο μεγάλη από εκείνη

που χάρισες στην τρισάθλια ψυχή μου

στο  Σταυρό Σου επάνω;

Σαν την μάνα πελεκάνα, που τρυπά

με το ράμφος την δική της πλευρά,

για να δώσει ζωή απ' το αίμα, στα μικρά νεογνά της,

ήρθες τώρα κι Εσύ την δική Σου πλευρά να τρυπήσεις

και το αίμα αγάπης που στάζει να ποτίσει

ποθείς τα νεκρά μας τα χείλη, την νεκρή μας καρδιά

και ζωή ξανά ν' αναβλήσει

απ' τους θείους κρουνούς της Αγάπης,

για να φέρει και πάλι την χαμένη ΧΑΡΑ.

Μεγάλη Παρασκευή

Μεγάλη Πέμπτη

«Τὴ Aγία καὶ Mεγάλη Πέμπτη, οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι θεῖοι Πατέρες, ἀλληλοδιαδόχως ἔκ τε τῶν θείων Ἀποστόλων, καὶ τῶν ἱερῶν Εὐαγγελίων, παραδεδώκασιν ἡμῖν τέσσαρά τινα ἑορτάζειν, τὸν ἱερὸν Νιπτήρα, τὸν μυστικὸν Δεῖπνον (δηλαδὴ τὴν παράδοσιν τῶν καθ' ἡμᾶς φρικτῶν Μυστηρίων), τὴν ὑπερφυὰ Προσευχήν, καὶ τὴν Προδοσίαν αὐτήν». 

Απολυτίκιον. Ήχος πλ. δ΄

«Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτήρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο, καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνη χρησάμενον, φεῦγε ἀκόρεστον ψυχὴν τὴν Διδασκάλω τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοί».

Μετάφρασις
«Την ώρα που οι δοξασμένοι μαθητές, στο μυστικό Δείπνο, καθώς τους έπλενε ο Κύριος τα πόδια, φωτίζονταν, ο ασεβής Ιούδας, άρρωστος από φιλαργυρία, βυθιζόταν στο πνευματικό σκοτάδι. Παραδίδει σε παράνομους κριτές. Εσένα το Δίκαιο Κριτή. Κοίτα καλά τον Ιούδα. Εσύ που αγαπάς πολύ τα χρήματα (και σκέψου), πως γι’ αυτά έφτασε στο κατάντημα να απαγχονισθεί. Απόφευγε την απληστία της ψυχής του Ιούδα που τόλμησε τέτοια φοβερά έργα (να κάνει) κατά του Διδασκάλου του. Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που είσαι προς όλους αγαθός».

Μεγάλη Τετάρτη-Τροπάριο της Κασσιανής

 

 " Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, . .  μύρα σοι προ του ενταφιασμού σου κομίζει"

Είναι γνωστό πως το βράδυ της Μ.Τρίτης (όρθρος Μ. Τετάρτης) ψάλλεται το τροπάριο της Κασσιανής. Είναι το περίφημο δοξαστκό των αποστίχων. Πρόκειται για ποιητικό αριστούργημα. Η Κασσιανή ή Κασσία είναι μία οσία μοναχή του Βυζαντίου, προικισμένη με καταπληκτικό ποιητικό ταλέντο. Αντί για τη βασιλική αλουργίδα προτίμησε το ταπεινό σχήμα της μοναχής και έγραψε πολλούς ύμνους. Και ο ωραιότερος ύμνος της είναι ο σημερινός, γνωστός ως το τροπάριο της Κασσιανής.