«Ώσπερ πελεκάν
τετρωμένος την πλευράν Σου, Λόγε,
Σους θανόντας παίδας εζώωσας,
Επιστάξας ζωτικούς αυτοίς κρουνούς».
(Εγκώμια, Στάσις Β, Ήχος πλ. α΄)
τετρωμένος την πλευράν Σου, Λόγε,
Σους θανόντας παίδας εζώωσας,
Επιστάξας ζωτικούς αυτοίς κρουνούς».
(Εγκώμια, Στάσις Β, Ήχος πλ. α΄)
Ποια αγάπη πιο μεγάλη από εκείνη
που χάρισες στην τρισάθλια ψυχή μου
στο Σταυρό Σου επάνω;
Σαν την μάνα πελεκάνα, που τρυπά
με το ράμφος την δική της πλευρά,
για να δώσει ζωή απ' το αίμα, στα μικρά νεογνά της,
ήρθες τώρα κι Εσύ την δική Σου πλευρά να τρυπήσεις
και το αίμα αγάπης που στάζει να ποτίσει
ποθείς τα νεκρά μας τα χείλη, την νεκρή μας καρδιά
και ζωή ξανά ν' αναβλήσει
απ' τους θείους κρουνούς της Αγάπης,
για να φέρει και πάλι την χαμένη ΧΑΡΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολίασε κι εσύ. . .ότι νομίζεις πως αξίζει!