Τι να κάνουμε, ώστε να αποκτήσουμε μέσα μας τη χαρά;

 

Η χαρά έρχεται όταν είμαστε αμέριμνοι, όταν δηλαδή δεν έχουμε μέσα μας άγχος και αγωνία για κάτι.

Αμεριμνησία δε σημαίνει να μην κάνουμε τίποτε. Μερικές φορές πέφτουμε στην παγίδα να νομίζουμε ότι αν εγκαταλείψουμε τους στόχους και τις επιδιώξεις μας, θα είμαστε πιο αμέριμνοι και άρα πιο χαρούμενοι. Η αλήθεια όμως είναι ότι δε χρειάζεται να πληρώσουμε ένα τόσο ακριβό τίμημα για τη χαρά: Είναι αρκετό να είμαστε εσωτερικά αμέριμνοι, να επιμελούμαστε δηλαδή κάθε μέρα ό,τι έχουμε μπροστά μας, χωρίς όμως να μας απασχολεί το αύριο, χωρίς να μας απασχολούν πράγματα που είναι πέραν του δικού μας ελέγχου.

Αν αποκτήσουμε αυτή την κατάσταση, τότε το σώμα και το μυαλό μας θα μεριμνά και θα φροντίζει, η ψυχή μας όμως θα είναι - την ίδια ώρα – ήρεμη, ξεκούραστη και χαρούμενη.

Υπάρχει βέβαια και μια άλλη χαρά, βαθύτερη και πιο ουσιαστική: Είναι η χαρά που έρχεται όταν ξεχνάμε τον εαυτό μας για χάρη κάποιου άλλου, όταν δινόμαστε χωρίς να μας κρατά πίσω, ούτε η βαριεστιμάρα μας ούτε η φιλαυτία μας. Αυτή είναι μια φωτεινή χαρά, γεμάτη ηρεμία και περιπέτεια ταυτόχρονα, που μας μεταμορφώνει ως ανθρώπους και μας ανοίγει νέους ορίζοντες.