"Όση ώρα κανόνιζαν αυτές τις λεπτομέριες, η παραμάνα φώναζε συνέχεια την Ιουλιέτα κι εκείνη μπαινόβγαινε διαρκώς, κι έδειχνε να ζηλεύει τον Ρωμαίο που θα τον αποχωριζόταν, όπως ένα κοριτσάκι που αφήνει το πουλάκι του να πετάξει για λίγο από το χέρι αλλά μετά το ξανατραβάει κοντά του από τη μεταξένια του κλωστή, γιατί φοβάται μήπως εκείνο φύγει. Αλλά και ο Ρωμαίος έδειχνε το ίδιο απρόθυμος να την αποχωριστεί. Γιατί για τους ερωτευμένους η πιο γλυκιά μουσική είναι ο ήχος της φωνής των αγαπημένων τους τη νύχτα. Τελικά χωρίστηκαν, αφού ευχήθηκαν ο ένας στον άλλο ύπνο γλυκό και ξεκούραστο για κείνη τη νύχτα."
Ιστορίες από τον Σαίξπηρ
Charles & Mary Lamb
Μιας και έχω άρκετο χρόνο τελευταία είπα να χαθώ στις σελίδες καινούριων, ίσως και παλιών βιβλίων...οπότε σύχνα πυκνά θα μοιράζομαι εδώ κομμάτια που μ'αρέσουν!
Καλημέρα :)
Και επέλεξες κάτι πολύ τρυφερό (και μελαγχολικό) μα γεμάτο αγάπη είναι η αλήθεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα, κούκλα μου!
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
Ναι μ'αρέσει πολύ αυτή η σκηνή...
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα....σσσσσσσσσμουτςςςς πολλά πολλά!
τι ρομαντικό κομμάτι...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό ΣΒ!
Αγαπημένο κομμάτι το συγκεκριμένο...
ΔιαγραφήΚαλό σαββατοκύριακο και σε ΄σένα Λίτσα!