Η μεγάλη του γένους σχολή!

Πατριαρχική μεγάλη του γένους σχολή
550 χρόνια

Τῆς σοφίας ἡ μοῦσα ὀρθὴ
σὰν ψαλμοῦ ἀξεπέραστος βόγγος
προσταγὴ παραμένει καὶ φθόγγος
στὴ Μεγάλη τοῦ Γένους Σχολή.

Ἀπ’ τὸ Κάστρο ριχμένος γιὰ ν’ ἄρχει
τῆς Μεγάλης Μονῆς ὁ ἀχὸς
ἀποβαίνει παιδείας βωμὸς
μ’ ὁρισμὸ καὶ εὐχὴ Πατριάρχη.

Ἑπικὴ ἀναβάθρα ζωστή
σ’ αὐλιτῶν τὰ χείλη σὰ ζώπυρο
καὶ σπονδὴ π’ ἀστράφτει στὸ λιόπυρο
μὲ τὴ δόγα ἀεὶ θρυλική..

Στὴν ὑψίκομη γῆ μιὰ ὠδὴ
ἀνασαίνει γεμάτη παλμὸ
μὲ παιδιῶν τονισμένη ρυθμὸ
κι’ ἀπὸ θεία τῆς νιότης ὁρμή.

Τὴν κρατοῦν ὑψηλὰ οἱ παιᾶνες
τῶν μυστῶν καὶ ἡ μέθη τοῦ λόγου
φλογισμέν’ ἀπὸ θρύλους τοῦ χώρου
ἀγκαλὰ μὲ τὶς θεῖες καμπάνες.

Τῆς παιδείας ἡ λύρα τρανὴ
στὸ δικόρυφο πάμμουσο λόφο
διαλύει τῆς μοίρας τὸ γνόφο
τὴ στεφάνη κρατώντας χλωρή.

Σὰν ἑστία μουσῶν γεραρὰ
ἀπὸ δάδα πυρφόρ’ ἀναμμένη
τραγουδᾶ ἐσαεὶ πυρωμένη
μὲ τὴ φλόγα χρυσῆ στὴ θρακιά.

Στῶν μαιάνδρων τὴ λεύτερη ὄψη
κυλισμένη τοῦ πάλαι ἡ Γνώση
συντροφιὰ μὲ τοῦ λόγου τὴ βρώση
ὑμνωδεῖ τὴν παλίμψηστη κόψη.

Δὲν ξεχνοῦν τὰ παιδιὰ μέσ’ στὴ δίνη
πὼς ἡ μνήμη τιμᾶ τὴ ζωὴ
μὰ καὶ κείνους ποὺ δώσαν πνοὴ
στὴν κλεινὴ κι ἀκριβὴ Ρ ω μ η ο σ ύ ν η.

Στοὺς πεντέμισυ ἄθλων αἰῶνες
ὑμνωδοῦν οἱ Μεγάλοι – Σχολῖτες
καὶ μαζὶ κι οἱ παλιοὶ ρασενδύτες
τῶν ὀνείρων τὶς ἔκτακτες ὧρες.

Λιτανεία πνευμάτων στὴν Πόλη
τοῦ παρόντος μαζὶ καὶ τοῦ χθὲς
στὴ Σχολὴ προχωροῦν μ’ ἀρμαθιές
λουλουδιῶν στὴ θερμή τους ἀγκάλη

Τὴν ἐλπίδα μᾶς ψάλλ’ ἐσαεὶ
μ’ ἀναμμένο στὸν κόρφο ΦΑΝΑΡΙ
κι ἔτσι μένει γιὰ πάντα καμάρι
ἡ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΣΧΟΛΗ

Στίχοι και μέλος Μητροπολίτης Πέργης Ευάγγελος