Κοίταξε τη θάλασσα...

Άφησε το βλέμμα σου να λικνιστεί στα γαλανά νερά της και θα νιώσεις να σου φανερώνει κάποια από τα μυστικά της, που είναι και του ανθρώπινου βίου μυστικά....

Όταν -παραδομένη στη γαλήνη- αφήνει του ήλιου το φως να αγγίζει τα βύθη της και κάθε δρόμο ανοιχτό σ' όποιο σκαρί σχίζει τα πλάτη της, τότε χαρίζει καλό το ταξίδι στον ταξιδιώτη της και του ψιθυρίζει απαλά: Αν θέλεις το φως του Ήλιου του μεγάλου, του Χριστού, να φωτίζει και να ζεσταίνει την καρδιά σου, κι ακόμη, αν επιθυμείς να γίνεσαι ευεργετικός σ' όσους βρίσκονται κοντά σου, φύλαγε την ειρήνη σου. "Κι αν φύγει...κυνήγησε την...και τρέχε, έως να την φθάσεις και να την πιάσεις, και πιάνοντας την βαλ' την στην καρδιά σου"! 

Πολλοί τότε άνθρωποι θα ειρηνεύσουν και θα χαίρονται κοντά σου.

Κοίταξε τη θάλασσα....

Τώρα η αντάρα του ανέμου τη φουρτουνιάζει....

Τα μανιασμένα κύματα της, δίνοντας το ένα στο άλλο, σαν σκυτάλη, την άγρια ορμή τους απειλούν να καλύψουν τη στεριά...

Όμως σε μια μόνο στιγμή -λες Κάποιος να τα διέταξε και με το αόρατο χέρι Του να χάραξε όριο που δεν τολμούν να ξεπεράσουν- γυρίζουν και φεύγουν και χάνονται. Πίσω τους αφήνουν πιο όμορφα τα βότσαλα του γιαλού και μαζί ό,τι αταίριαστο στα καθαρά νερά τους.

Όταν συναντάς τρικυμία μην το ξεχνάς: Τα κύματα της ζωής, όσο μελανά κι αν υψώνονται, έχουν όριο. Το θέτει η σοφή αγάπη του Θεού, μετρώντας πόση θλίψη αντέχει και πόση χρειάζεται η ψυχή, για να καθαρισθεί, να λειανθεί, ν' αντανακλά αιώνια το Φως Του.

Κοίταξε τη θάλασσα ...μη φοβηθείς το ταξίδι σου...

Στοχάσου τα μυστικά της και ....ακολούθησε πιστά τις οδηγίες κάποιου καλού Καπετάνιου. Ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια με θαλασσοταραχή μεγάλη κι έφθασε απ' τους πρώτους στο λιμάνι του Ουρανού. Η αγία πείρα του σοφά συμβουλεύει:

"Στο καραβάκι της ψυχής σου

κατάρτι να γίνει ο Σταυρός,

άγκυρα η πίστη,

σχοινί η ελπίδα,

κουπί η προσευχή,

πηδάλιο οι ορθοί λογισμοί...

Κυβερνήτης ο πατέρας όλων"

...και δικός σου Πατέρας....ο Άγιος Θεός.

Πηγή: Προς τη ΝΙΚΗ

Τεύχος 761