Λεπτομέρειες ασήμαντες που κάνουν πιο οδυνηρές τις αναμνήσεις
και τα χρόνια μας, βαλσαμωμένα πουλιά, μας κοιτάζουν τώρα με μάτια ξένα –
αλλά κι εγώ ποιός ήμουν; ένας πρίγκηπας του τίποτα
ένας τρελός για επαναστάσεις κι άλλα πράγματα χαμένα
και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα
κι έτρεχα να τη σώσω.
Κι όταν ένα παιδί κοιτάει μ’ έκσταση το δειλινό, είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον.
Τάσος Λειβαδίτης
ομορφα τα δειλινα καλη μου! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι Κική μου...καλό σου απόγευμα :)
ΔιαγραφήΜελαγχολικό και απαισιόδοξο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω κι εύχομαι να είσαι καλά :)
Δόξα τον Θεό Αριστέα μου!
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ :)
Ονειρεμένος Λειβαδίτης, τυχεροί οι αναγνώστες του... Τα φιλιά μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω την αλήθεια δεν μου αρέσει ιδιαίτερα....ορισμένα αποσπάσματα του μου κινούν το ενδιαφέρον!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα :)