Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία ~ "Σκηνές από το παρελθόν"

Η Αριστέα μας πρότεινε να γράψουμε μια 

"Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία"

Αρκεί να ξετυλίγεται με φόντο 

ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο,

δίπλα σε μια φάτνη,

σε ένα γιορτινό τραπέζι,

γεμάτο ή άδειο

ή στο δρόμο, 

δυο χέρια που προσπαθούν να ζεσταθούν

και μια ψυχή να αντέξει τα Χριστούγεννα του δρόμου.

Βάλε τη φαντασία σου ξανά να δουλέψει,

ξύσε το μολύβι σου, ή το μυαλουδάκι σου

και δώσε μας μια ζεστή ιστορία, μια γιορτινή ιστορία

μια ιστορία γεμάτη ανθρωπιά, 

μέσα στην καρδιά της πιο όμορφης γιορτής του χρόνου.

   "Ήταν βράδυ θυμάμαι, πάνε χρόνια από τότε. Ο καιρός ήταν αρκετά κρύος και το σπίτι είχε αρχίσει να στολίζετε με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια του.
   Είχαμε μαζευτεί όλοι στο σαλόνι, ο μπαμπάς είχε φέρει το δέντρο και η μαμά έψαχνε τα στολίδια. Εμείς χορεύαμε στο ρυθμό της μουσικής και βοηθούσαμε όσο μπορούσαμε στην συναρμολόγηση. Σε λίγα λεπτά το δέντρο μας είχε στηθεί. Πήρε την θέση του πάνω στο τραπεζάκι στην άκρη του σαλονιού κι έπειτα είχαν σειρά τα λαμπάκια. Η μαμά ανέλαβε το στήσιμο τους προσεκτικά, ώστε να τοποθετηθούν γύρω γύρω σε όλο το δέντρο. Μετά βάλαμε τις γιρλάντες και τις μπάλες.
   Θυμάμαι πως η αγαπημένη μου μπάλα ήταν ξύλινη και είχε πλεγμένα κλαδάκια γύρω γύρω που σχημάτιζαν κάτι σαν μπάλα μ'ένα όμορφο φιόγκο επάνω! Την έβαζα πάντα ψηλά σε καλό σημείο να φαίνεται όμορφη!!
   Όλο το απόγευμα γελούσαμε και φτιάχναμε γιορτινή ατμόσφαιρα σε όλο το σπίτι. Βάζαμε προσεκτικά την φάτνη κάτω από το δέντρο. Και στο τέλος κάποιος αναλάμβανε να βάλει το αστέρι στην κορυφή!
   Όταν πια είχαμε εξαντληθεί η μαμά μας πήγαινε για ύπνο κι αφού μας είχε σκεπάσει μας έβαζε μια κασέτα που είχε πολύ ωραίες μουσικές και έλεγε μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία.

   Νομίζω ξεκινούσε κάπως έτσι....

Πες μας την ιστορία για τον μικρό Χριστό,

την μάνα Πάναγια, το βρέφος το μικρό.

Πες μας για τ' αγγελούδια, που ψάλλουν στο Χριστό,

το δόξα εν υψίστοις, μ' ένα γλυκό σκοπό.

Μια παγωμένη νύχτα, που ο βοριάς φυσούσε

κι η γη όλη μιλούσε για κάποιο βασιλιά.

Σε 'κείνη την ραχούλα, που βλέπετε παιδιά μου, 

γεννήθηκε ο Χριστός μας, εκείνη την βραδιά.

Πάμε γλυκιά μανούλα, μην χάνουμε καιρό

να πάμε στον Χριστό μας, να τον ειδώ κι εγώ.

Αχ να 'μουν αγγελούδι, 'κείνο το βραδινό,

να ψάλλω στο Χριστό μας ένα γλυκό σκοπό.

...δεν θυμάμαι όμως πως τελείωνε μιας και ο ύπνος με είχε ήδη πάρει :))

   Είναι από τις αγαπημένες μου αναμνήσεις αυτή η κασέτα. Ακόμη κι αν την έχω χάσει η ανάμνηση της πάντα σχηματίζει ένα χαμόγελο στα χείλη μου :)

   Τα Χριστούγεννα πάντα θα μου φέρνουν την ελπίδα για κάτι καλύτερο και πιο όμορφο. Με την γέννηση Του όλα είναι δυνατά. Με την βοήθεια Του, όλα μπορούν να συμβούν!"

*Μια απόπειρα για ένα ακόμη παιχνίδι με λέξεις....αν και δεν τα πάω τόσο καλά με αυτές ;)

Καλό ξημέρωμα!