Ο ένας μοναχός, αμέσως τον άρπαξε και προσπάθησε να τον αφήσει δίπλα στην όχθη.
Αλλά ο σκορπιός τον τσίμπησε. Καθώς συνέχισε να πλένει την κούπα του, ο σκορπιός και πάλι έπεσε στο νερό.
Ο μοναχός και πάλι τον έσωσε, ενώ ο σκορπιός και πάλι τον τσίμπησε.
Ο άλλος μοναχός τον ρώτησε: «Aδελφέ μου, γιατί συνεχίζεις να τον βοηθάς, δεν ξέρεις πως είναι στην φύση του σκορπιού να τσιμπάει;»
«Είναι όμως στην δική μου φύση να βοηθάω» απάντησε ο μοναχός.
Πηγή: ΑΓΙΑ ΜΕΤΕΩΡΑ
Υπέροχη η ιστοριούλα σου καλή μου και διδακτική!Η βοήθεια όταν υπάρχει έμφυτη στην ψυχή μας, δε χρειάζεται καν εξήγηση!Όταν όμως λείπει τότε δε μπορούμε να την καταλάβουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρούμενο Σαββατοκύριακο να περάσεις!:)))
Είναι στη φύση των ανθρώπων να βοηθάνε...απλά κάποιοι έχουν καλλιεργήσει περισσότερο την αρετή αυτή... Να είσαι πάντα καλα και να βοηθας:)
ΔιαγραφήΣυγκλονιστικη ιστοριουλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι καλα που την μοιραστηκες μαζι μας !
Καλο Σαββατοκυριακο να εχεις!
Πολύ όμορφη η ιστορία σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
:) Καλή συνεχεια!
Διαγραφή