Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Λόγια σοφά για τα γηρατειά και την ζωή!

 
Αν θες να παραμείνεις νέος, πρέπει να συναναστραφείς νέους ανθρώπους. Αν θες να γεράσεις, προσπάθησε να τους μιμηθείς.

Μη φοβάσαι να γεράσεις. Είναι πολλοί εκείνοι που ποτέ δεν είχαν αυτό το προνόμιο.

Μην ανησυχείς για το πώς θα αποφύγεις τον πειρασμό. Όσο μεγαλώνεις θα σ' αποφεύγει αυτός.

Ο ηλικιωμένος άνθρωπος που τον αγαπούν είναι σαν χειμώνας με λουλούδια.

Μονάχα να 'ξεραν οι νέοι. Μονάχα να μπορούσαν οι γέροι.

Δεν σταματάμε να παίζουμε επειδή γερνάμε. Γερνάμε επειδή σταματάμε να παίζουμε!

Οσοι αγαπούν βαθειά ποτέ δεν γερνούν. Μπορεί να πεθαίνουν απο γηρατειά, αλλά πεθαίνουν νέοι.

Υπάρχει κάτι πιο λυπηρό από το να γερνάς – το να παραμένεις παιδί (να συμπεριφέρεσαι σαν μωρός).

Μερικοί άνθρωποι το μόνο που κάνουν είναι να γερνούν.

Οσο ζεις συνέχισε να μαθαίνεις πως να ζεις.

Ακολούθησε αυτό που αγαπάς.Μην καταδεχτείς να ρωτήσεις τι αναζητούν «εκείνοι» εκεί έξω. Ρώτα τι έχεις μέσα σου. Ακολούθησε όχι τα συμφέροντά σου, που αλλάζουν, αλλά αυτό που είσαι κι αυτό που αγαπάς, που ούτε θα αλλάξει, ούτε πρέπει να αλλάξει.

Τίποτα σπουδαίο δεν έγινε ποτέ χωρίς ενθουσιασμό.

Μόλις εμπιστευτείς τον εαυτό σου, θα ξέρεις πώς να ζήσεις.

Η ζωή είναι γεμάτη με συγκεκριμένες υποχρεώσεις και ευθύνες, αλλά καμία δεν είναι τόσο βασική, πρωταρχική ή σημαντική, όσο η ευθύνη που έχουμε απέναντι στον εαυτό μας.

Τίποτα σπουδαίο δε γίνεται ξαφνικά, όπως δεν γίνεται ένα τσαμπί σταφύλια ή ένα σύκο. Αν μου πεις ότι λαχταράς ένα σύκο, σου απαντώ ότι χρειάζεται χρόνος. Άφησέ το να ανθίσει, μετά να καρποφορήσει, μετά να ωριμάσει.

Πολλοί κυνηγούν την ευτυχία όπως ένας αφηρημένος άνθρωπος που ψάχνει το καπέλο του, ενώ το έχει στο χέρι του ή στο κεφάλι του.

Παρ' όλες τις περιπλανήσεις, η ευτυχία βρίσκεται πάντα σε μια περιορισμένη περιοχή και ανάμεσα σε αντικείμενα που είναι σχεδόν μπροστά μας.

Να είσαι ειλικρινής στις σκέψεις σου, καθαρός στα αισθήματα σου. Δεν θα χρειαστεί να κυνηγήσεις την ευτυχία. Θα σε κυνηγήσει εκείνη.

Η χαρά δε βρίσκεται στα πράγματα, βρίσκεται μέσα μας.

Τα καλά λόγια μπορεί να είναι σύντομα και εύκολο να ειπωθούν, αλλά ο απόηχος τους πραγματικά δεν τελειώνει ποτέ.

Η τρυφερότητα και η καλοσύνη δεν είναι σημάδια αδυναμίας και απελπισίας, αλλά δείγματα δύναμης και αποφασιστικότητας.

Πάντα να δείχνεις λίγο μεγαλύτερη καλοσύνη απ' ότι είναι απαραίτητο.

Αν δεν έχεις νιώσει συχνά τη χαρά του να κάνεις μια καλή πράξη, έχεις παραμελήσει πολλά και περισσότερο απ' όλα τον εαυτό σου.

Εκείνοι που φέρνουν το φως του ήλιου στις ζωές των άλλων δεν μπορούν να το κρατήσουν μακριά από τους ίδιους.

Πιστεύω ότι θα περάσω από τη ζωή μόνο μια φορά. Αν επομένως, υπάρχει κάποια καλοσύνη που μπορώ να προσφέρω ή κάποιο καλό που μπορώ να κάνω σε οποιονδήποτε συνάνθρωπο, ας το κάνω τώρα κι ας μην το αναβάλλω ή το παραμελήσω, καθώς δε θα ξαναπεράσω από δω.

Γιατί λέμε βίαια τα νερά ενός ποταμού κι όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;

Κάθε φορά που αναρωτιέσαι για τον σωστό δρόμο, να παίρνεις τον πιο ανηφορικό. Μόνο η ανηφόρα οδηγεί στην κορυφή.

Μάθε ν' ακούς συνομιλητή σου. Δεν μαθαίνεις τίποτα ακούγοντας μόνο τον εαυτό σου.

Κάποιοι απλά μεγαλώνουν ενώ άλλοι ωριμάζουν.

Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Συμβιβασμός από φόβο

Δεν έχεις ανάγκη τον καταθλιπτικό συμβιβασμό για να "σώσεις" μια σχέση. Μονάχα η αλήθεια και η αγάπη σώζουν όντως καταστάσεις ζωής. Συμβιβαζόμαστε όταν επιλέγουμε το φόβο κι αυτό, πράγματι είναι μειωτικό. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο συμβιβασμό και στην παραχώρηση. Το πρώτο ενέχει υπολογισμό και δειλία, ενώ το δεύτερο γενναιότητα και αρχοντιά. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο "απωθώ" και στο "συγχωρώ". Το ένα κλωσάει τον εφιάλτη και την εκδικητικότητα, το άλλο προσφέρει τη φρεσκάδα της νέας ευκαιρίας. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να με καταπατούν και στο να θυσιάζομαι. Το πρώτο είναι σκλαβιά, υποτέλεια, το δεύτερο γενναιότητα αγάπης και, κυρίως, ελευθερία. Μ' αρέσει πάντα η κουβέντα την Ντόρις Λέσιγνκ που γράφει: "Αν θες να καταλάβεις ποιος είναι ο άλλος, γίνε πρώτα εκείνο που σου ζητά".
Ο παλιάτσος και η Άνιμα
Μάρω Βαμβουνάκη

Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Θαυμαστά έργα ανθρώπων ανά τον κόσμο!

Οι δυνατότητες αλλά και άγνωστες ικανότητες των ανθρώπων μάς εκπλήσσουν ανά τους αιώνες, ειδικά μέσα από σπουδαία μνημεία που κατασευάστηκαν από ανθρώπινο χέρι και δεν παύουν να προκαλούν εντύπωση. Θέλετε η τοποθεσία των κτισμάτων σε απόκρημνα σημεία, θέλετε η δυσκολία της κατασκευής ή ο όγκος της δομής, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που εντυπωσιάζουν.

1. Montserrat Monastery, Καταλωνία, Ισπανία


2. Mont Saint Michel, Γαλλία


3. Al Khazneh ή “The Treasury” – Πέτρα, Ιορδανία


4. Cliff Palace, Mesa Verde National Park, Κολοράντο


5. Potala Palace, Chengguan, Θιβέτ


6. Leshan Giant Buddha, China


7. Angkor Wat, Καμπότζη


8. Bet Giyorgis Church – Lalibela, Αιθιοπία


9. Chandi Bori Well Abhaneri, Ινδία


10. Αλάμπρα – Γρανάδα, Ισπανία


11. Bagan Temples, Μιανμάρ


12. Πυραμίδες Αζτέκων – Teotihuacan, Μεξικό


13. Wooden Churches – Kizhi, Ρωσία


14. Suspended Temple – Mt. Hengshan, Κίνα


15. Shibam Mud Houses – Mini Manhattan, Υεμένη


16. Cave Monastery, Γεωργία


17. Village of Monsanto, Πορτογαλία


18. Ακρόπολη, Ελλάδα


Πηγή: perierga

Υ.Γ. Συγγνώμη για την απουσία μου, βρίσκομαι σε ταξίδια και η πρόσβαση στο ίντερνες είναι λιγάκι δύσκολη....με την πρώτη ευκαιρία όμως θα περάσω απ' τα σπιτάκια σας....να τα πούμε. Βλέπετε με το κινητό δεν μπορώ να κάνω και πολλά....Καλή σας μέρα :)


Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Αγάπη συγχωριτική!

Η μεγαλύτερη αγάπη, η θερμότερη ευσπλαχνία, είναι μόνο η συγχωρητική. Εκείνη που αγκαλιάζει τον άλλον ολόκληρο, όχι μονάχα με τα προσόντα του και τις επιτυχίες του, αλλά και με τις αδυναμίες και τα λάθη του. Όχι μονάχα για όσα μας κολακεύουν εμάς κοντά του, αλλά και για όσα μας κάνουν να ντρεπόμαστε. Τότε δηλαδή που μας έχει μεγαλύτερη ανάγκη.
Ο παλιάτσος και η Άνιμα
Μάρω Βαμβουνάκη

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Αγία Ωραιοζήλη!


Σήμερα είναι η ονομαστική μου εορτή...
Μια σύντομη περίληψη του βίου της αγίας μου ακολουθεί παρακάτω....

"Η Αγία Ωραιοζήλη έζησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. Είχε πατρίδα το Βυζάντιο και οι γονείς της ήταν Έλληνες ειδωλολάτρες. Στην αρχή ήταν και αυτή ειδωλολάτρισσα, κατόπιν όμως έγινε χριστιανή από το κήρυγμα του Αποστόλου Ανδρέα. Επειδή η Ωραιοζήλη ήταν μορφωμένη γυναίκα, μπόρεσε και έμαθε σωστά όλες τις αλήθειες του Ευαγγελίου, έτσι ώστε να τις διδάσκει και σ' άλλες γυναίκες και κατόρθωσε να ελκύσει πολλές απ' αυτές στον Χριστό.

Όταν επί αυτοκράτορα Δομιτιανού κινήθηκε διωγμός κατά των Χριστιανών, η Αγία Ωραιοζήλη συνελήφθη και επειδή έμεινε πιστή στην αγάπη του Χριστού, αποκεφαλίστηκε και κατατάχθηκε στο σεμνό χορό των Μαρτύρων. Το δε νεκρό της σώμα το έριξαν στη φωτιά."

Όπως μου έλεγε και μια φίλη μου...."Εορτή αγίου, μίμησις αγίου"
Εύχομαι όλοι να μοιάσουμε όσο μπορούμε στην αγία...!


Κι ένα μικρό δωράκι (κέρασμα) σε όλα τα φιλαράκια που με παρακολουθούν....
...για να στολίσετε το ιστολογιό σας!!!
Σας ευχαριστώ για την παρέα σας!

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Με λεβεντιά να πηγαίνετε στον Θεό!


"Να ζητάτε από τον Θεό αφού εσείς έχετε εξαντλήσει το ανθρωπίνως δυνατό για την υπόθεση σας. Με λεβεντιά να πηγαίνετε στον Θεό, όχι σαν κλαψιάριδες ζήτουλες".
γ.Παΐσιος

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

Απαράδεκτη Αδικία

Κάποτε ένας άρχοντας καλός και αγαθός, ελεήμων και εύσπλαχνος, θέλησε να κάνει έναν μοναχικό περίπατο στο γειτονικό δάσος.
Στον δρόμο που πήγαινε, συνάντησε έναν ζητιάνο με αξιολύπητη εμφάνιση, ο οποίος του ζήτησε ελεημοσύνη.
Τον ευσπλαχνίστηκε και, γενναιόδωρος καθώς ήταν, άδειασε τις τσέπες του στα χέρια του. Είχε πάνω του 168 λίρες. Του έδωσε τις 166 και κράτησε μόνο τις δύο!
Ο ζητιάνος έκθαμβός μπροστά σ’ αυτή τη γενναιοδωρία, τον χιλιοευχαρίστησε , πρόσεξε όμως και τις δύο λίρες που κράτησε ο άρχοντας.
Μετά από αυτό, ο ελεήμων άνθρωπος συνέχισε τον δρόμο του προς το δάσος.
Ο ζητιάνος, όμως, ο οποίος ήταν μεταμφιεσμένος ληστής, χώθηκε στο δάσος και από άλλον δρόμο του βγήκε μπροστά κι εκεί στην ερημιά χτύπησε και σκότωσε τον ευεργέτη του και του πήρε και τις δύο λίρες που είχε κρατήσει!!!
Αγανακτεί κανείς μπροστά σ’ αυτή την αχαριστία και απληστία. Κι όμως, χωρίς να το καταλαβαίνουμε , μπαίνουμε στην θέση αυτού του αχάριστου και άπληστου ληστού!
Ο Πανάγαθος Θεός μας χαρίζει 168 ώρες ζωής την εβδομάδα για να τις αξιοποιήσουμε όπως θέλουμε, και κρατάει για Εκείνον μόνον δύο ώρες, τις ώρες που πρέπει να συμμετέχουμε στην Θεία Λατρεία της Κυριακής, στην Θεία Λειτουργία. Κι αυτό, πάλι για μας.
Για να μας ξεκουράσει ψυχικά, να μας θρέψει με το Πανάγιον Σώμα και Αίμα Του, για να ανανεώσει τις δυνάμεις μας με το ουράνιο οξυγόνο της Χάριτος .
Του τις αφαιρούμε ληστρικά κι αυτές με διάφορες προφάσεις.
Έτσι αδικούμε τον Πανευεργέτη μας και Σωτήρα μας Χριστό, αλλά κυρίως την ψυχή μας, που την αφήνουμε νηστική από την θεία Χάρι και εξαντλημένη.

Από το βιβλίο: «ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ουράνια μηνύματα, Θαυμαστά γεγονότα»
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Στιγμές :)

Οι στιγμές που αξίζουν δεν είναι εκείνες που πέρασες καλά..
αλλά εκείνες που όσα χρόνια κι αν περάσουν,
θα βρίσκονται πάντα στις αναμνήσεις σου..

Γι'αυτό να ζείτε στιγμές που αξίζουν να τις θυμάστε αιώνια....!

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Η αλήθεια της ψυχής μου...

Μια απ' τις πιο γόνιμες στιγμές της ζωής μου, όταν οι γύρω μου καταλαβαίνουν την αλήθεια της ψυχής μου, και απομυθοποιούν το ψέμμα που φαντάζονται για μένα. 
Είναι κάτι που πονά, μα επειδή είναι αληθινό, κρύβει μέσα του και μια μυστική παρηγοριά κι ανακούφιση. 
Νιώθεις πόνο που ξεσκεπάστηκε το ψεύτικο προφίλ σου, μα και χαρά διότι πλέον προσεγγίζεις την αλήθεια σου.
Και η χαρά σου είναι ακόμα πιο μεγάλη όταν διαπιστώσεις ότι οι φίλοι σου συνεχίζουν να σ' αγαπούν, παρόλο που δεν είσαι άγιος, όπως σε νόμιζαν...
Νιώθουμε τότε όλοι μας τη χαρά που ένιωθαν οι άνθρωποι κοντά στο Χριστό: αμαρτωλοί, αλλά κι αληθινοί. 
Βρώμικοι, μα δίπλα στο καθαρό Φως Του. 
Ακατάστατοι, μα δίπλα στην Ειρήνη Του.
Εμπαθείς, αλλά μέσα στην αγάπη Του.
Μη φοβάσαι να εκτεθείς και να πέσεις στα μάτια των άλλων. Είναι η πιο αληθινή κίνηση που μας ανεβάζει πολύ στα μάτια του Θεού και των παιδιών Του.
Μη τρομάξεις κάποιον που ξεσκεπάζει την αλήθεια της ψυχής του, όσο κι αν τρομάζεις. Ίσως δεν το ξανακάνει ποτέ, και συνεχίσει το θέατρο του φοβισμένου και σφιγμένου αγίου. Εξαιτίας σου.
π.Ανδρέας Κονάνος

Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Ο προφήτης Ηλίας, ο μέγιστος των Προφητών.

Για τον προφήτη Ηλία έχουν γραφεί στην Παλαιά Διαθήκη πολλές σελίδες, που όλες είναι μεστές πολλής και βαθειάς θεολογίας. Το Καρμήλιον όρος, πάνω στο οποίο ο Προφήτης προσέφερε κατά θαυμαστό τρόπο τη θυσία του, όταν από τον ουρανό κατήλθε φωτιά και κατέκαψε τα σφάγια(1), το όρος Σινά, επί του οποίου είχε θεοπτεία ο μέγας Προφήτης(2), και το όρος Θαβώρ, πάνω στο οποίο εμφανίσθηκε μαζί με τον Κύριό μας ο Προφήτης(3), είναι οι τρεις μεγάλες κορυφές ορέων, που αναφέρονται στη δόξα τη δική του.

Ο προφήτης Ηλίας, αγαπητοί μου, είναι μία μεγάλη μορφή, μια πολύ μεγάλη μορφή της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ο μέγιστος των Προφητών είναι ανώτερος κι απ' αυτόν τον προφήτη Ησαΐα τον μεγαλοφωνότατο. Και ενώ δεν έγραψε ο προφήτης Ηλίας ούτε μία λέξη, υπήρξε ο ίδιος μία μεγάλη προφητεία. Αυτό του το έργο, ο τρόπος με τον οποίο έζησε, ο τρόπος με τον οποίο έφυγε από την παρούσα ζωή αλλά και η εμφάνισή του στη Μεταμόρφωση του Χριστού δείχνουν ότι η μορφή αυτή είναι παμμέγιστη, είναι πελώρια!
Βοήθεια μας!
Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες!!!

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Η ζωή εκρήγνυται στο απροσδόκητο

Και ο υψηλόβαθμος κρατικός υπάλληλος Καρένιν του Τολστόι είναι ένας εξαιρετικά επιτυχημένος κρατικός λειτουργός. Με κύρος, με υπόληψη, με γνωριμίες, με βραβεία. Τέτοιες επιτυχίες στον κρατικό μηχανισμό, όπως και τον κοινωνικό μηχανισμό, προϋποθέτουν απογαλακτισμό απ' τον λαχταριστό κόρφο της ζωής. Διότι η ζωή δεν εκτιμά ούτε τα κράτη, ούτε τους μηχανισμούς, ούτε τα "νομίσματα του κήνσου", είναι ακρατής και αμήχανη. Η κοσμική τάξη δεν τη χωρά και οι μηχανορραφίες της επιτυχίας την πλήττουν. Η ζωή εκρήγνυται στο απροσδόκητο, ανατέλλει  στο εκπληκτικό, αληθεύει στην αθωότητα, υπολογίζει στο θαύμα. Αντίθετα, οι μηχανισμοί λατρεύουν τη σιγουριά και μανιωδώς καταδιώκουν εχθρούς, κι ακόμα κι αν δε βρίσκουν εχθρούς, τους κατασκευάζουν. Όλοι είναι ύποπτοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. 
Ο παλιάτσος και η Άνιμα
Μάρω Βαμβουνάκη

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Έργο τέχνης

Ο καλλιτέχνης Francois Abelanet δημιούργησε ένα εντυπωσιακό έργο τέχνης στην πόλη της Λυών, στην πλατεία Μπελκούρ, κερδίζοντας το θαυμασμό όσων το είδαν. Εφαρμόζοντας την τρισδιάστατη τεχνική, ο Francois αποτυπώνει τη φαντασία του πάνω στο οδόστρωμα και εκπλήσσει. Το έργο, μήκους άνω των 4.000 τετραγωνικών μέτρων, δείχνει μια σειρά από σουρεαλιστικούς κόσμους, με ψηλά κτήρια, τεράστια αστικά τοπία, τόσο μεγάλα μάλιστα που οι θεατές μπορούν να μπουν άνετα μέσα σε αυτά.


«Οι κάτοικοι μπαίνουν σε έναν άλλο κόσμο, ενώ όσοι βλέπουν από μακριά το έργο έχουν το πλεονέκτημα της ακόμα μεγαλύτερης έκπληξης. Επιθυμώ να καταφέρω να μπω στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες με αυτό το έργο που είναι το μεγαλύτερο 3D στο κομμάτι της street art», λέει ο καλλιτέχνης. Όσο για το αποτέλεσμα; Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους…




Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Θαύμα αγίας Μαρίνας!

Το ιερό λείψανο της Αγίας Μαρίνας στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου
Πολλές φορές στην ζωή μας, σαν συνειδητοί Χριστιανοί, επικαλούμεθα τον Θεό και τούς Αγίους Του.

Αυτό λοιπόν έκανε και μια οικογένεια από την Κύπρο, γνωστή από τις τηλεοπτικές εκκλήσεις της πριν δύο χρόνια, για την εξεύρεση δότη προκειμένου να βρεθεί μόσχευμα για εγχείρηση στο μικρό παιδί τους, τον Ανδρέα που έπασχε από λευχαιμία.

Μόσχευμα βρέθηκε και οι γονείς ετοιμάσθηκαν για να ταξιδεύσουν στις ΗΠΑ, όπου θα γινόταν η λεπτή χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης μυελού.

Όλοι θυμόμαστε τότε την αγωνία της οικογένειας του Βάσου Βασιλείου από τη Λεμεσό και τις καθημερινές εκκλήσεις τους στον Χριστό μας για να σώσει το παιδί τους.

Πριν λοιπόν ξεκινήσουν για την εγχείρηση οι γονείς άκουσαν για τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας και πήραν την πρωτοβουλία να τηλεφωνήσουν στο μοναστήρι τής Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο και να ζητήσουν την ευλογία Της.

Στο τηλέφωνο ο ηγούμενος της Μονής αρχιμανδρίτης Κυπριανός υποσχέθηκε πως θα προσευχηθεί στην Αγία και ευχήθηκε στους γονείς να έχει το παιδί την Αγία Μαρίνα στο χειρουργείο για βοήθεια. Πράγματι με την ευχή του ηγουμένου Κυπριανού στις αποσκευές τους και με ακράδαντη την πίστη για τη βοήθεια της Αγίας Μαρίνας οι δύο γονείς και ο μικρός Ανδρέας μετέβησαν στις ΗΠΑ.

Μετά τις καθιερωμένες προκαταρκτικές εξετάσεις προετοιμασίας ο μικρός Ανδρέας εισήλθε για την πραγματικά πολύ σοβαρή και λεπτή εγχείρηση.

Λίγη ώρα πριν το χειρουργείο παρουσιάστηκε στον ιατρό που θα χειρουργούσε τον μικρό Ανδρέα μία γυναίκα.

Είπε πως είναι γιατρός και παρακάλεσε να παρακολουθήσει την εγχείρηση, επειδή ήταν προσωπική ιατρός του μικρού Ανδρέα. Η συζήτηση της γυναίκας με τον χειρούργο έδειχνε πως κατείχε την ιατρική επιστήμη και δεν άφηνε καμιά αμφιβολία στο χειρούργο να σκεφτεί πως δεν είναι ιατρός.

Εκείνος πάντως της είπε πως δεν επιτρέπεται να βρίσκεται στο χειρουργείο ξένος ιατρός και πως αποτελούσε πρακτική της ιατρικής του ομάδας να μην μετέχουν άλλοι στις λεπτές αυτές εγχειρήσεις.

Η επιμονή όμως της γυναίκας έκαμψε την αρχική αδιαλλαξία του χειρούργου.

Της ζήτησε να αφήσει τα στοιχεία της στη γραμματεία και να εισέλθει στη συνέχεια στο χειρουργείο μαζί του.

Έτσι και έγινε.
Η άγνωστη ιατρός εισήλθε στο χειρουργείο και όχι απλώς παρακολουθούσε αλλά συμμετείχε ενεργά στην εγχείρηση του μικρού Ανδρέα. Αρκετές φορές μάλιστα έδωσε τις κατευθύνσεις για το πώς έπρεπε να προχωρήσει η επέμβαση.

Όλα πήγαν καλά και ο γιατρός αφού την ευχαρίστησε εξήλθε του χειρουργείου.
Το ζεύγος Βασιλείου έτρεξε να πληροφορηθεί για το πώς πήγε η εγχείρηση.

«Όλα πήγαν πολύ καλά» τους είπε. Και πρόσθεσε:
«Δεν μπορώ όμως να καταλάβω πως είχατε μια τέτοια γιατρό για το παιδί σας και ήλθατε σε μένα;»

Οι γονείς έκπληκτοι του απάντησαν ότι δεν είχαν φέρει κάποια γιατρό και δεν γνωρίζουν κάτι σχετικό. Ο χειρούργος όμως επέμενε και τους είπε πως όταν εξήλθε από το χειρουργείο η γιατρός του μικρού Ανδρέα, παρέμεινε για λίγο μέσα με την υπόλοιπη ιατρική ομάδα.
Ως εκ τούτου κάπου εκεί γύρω έπρεπε να είναι και τους προέτρεψε να τη συναντήσουν.
Μάταια όμως έψαχναν να τη βρουν. Η γιατρός είχε εξαφανισθεί...

Σκέφθηκαν πως θα έφυγε και πήγαν μετά την προτροπή του χειρούργου στη γραμματεία να ζητήσουν τα στοιχεία της προκειμένου να την ευχαριστήσουν. Πίστευαν πως ίσως κάποια γιατρός από την Ελλάδα, ή την Κύπρο ευαισθητοποιήθηκε και ταξίδευσε στις ΗΠΑ για να συμβάλλει στην λεπτή χειρουργική επέμβαση.

Με έκπληξη διαπίστωσαν πως η άγνωστη γυναίκα ιατρός είχε υπογράψει με το όνομα Μαρίνα από την Άνδρο (Marina from Andros).

Δεν πίστευαν αυτό που έβλεπαν.
Στέκονταν επί αρκετή ώρα αμήχανοι μπροστά στο θαύμα της Αγίας Μαρίνας.
Τα δάκρυα ευγνωμοσύνης και χαράς πλημμύρισαν τα μάτια τους.

Θυμήθηκαν αυτό που τους είχε πει ο σεβαστός γέροντας και ηγούμενος της ομώνυμης Ιεράς Μονής.
" Πηγαίνετε στην Αμερική και εύχομαι η Αγία Μαρίνα να είναι μέσα στο χειρουργείο "
Την απερίγραπτη χαρά τους για την επιτυχή έκβαση της εγχείρησης και την επαναφορά της υγείας του μικρού Ανδρέα τη μετέφεραν στα ΜΜΕ μιλώντας για το αληθινό θαύμα.

Από τότε έβαλαν ως τάμα να βρίσκονται πάντοτε οικογενειακώς στην Άνδρο την ημέρα της μνήμης της Αγίας Μαρίνας.

Έτσι και πράττουν, ενώ όπως ανέφερε μοναχός της Μονής με τον οποίο συνομιλήσαμε δύο φορές, στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, η οικογένεια Βασιλείου μεταβαίνει τακτικά από τη Λεμεσό κάθε καλοκαίρι στην Άνδρο για να ευχαριστήσει την Αγία Μαρίνα, που έσωσε τον μικρό Ανδρέα.

Ουδέποτε λοιπόν απουσίασαν τα θαύματα των Αγίων από τη ζωή τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και είθε ο Πανάγαθος Θεός, ό Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, να μας ενισχύει την πίστη μας με τα θαύματα των Αγίων μας.

Ευχαριστούμε θερμώς την κ. Κυριακοπούλου Σπυριδούλα, συνταξιούχο ιατρό, που είχε την ευγενή καλοσύνη να μας ενημερώσει για το ανωτέρω θαύμα. Θερμές ευχαριστίες στον ηγούμενο της Ιεράς Μονής και στην αδελφότητα για τις διευκρινίσεις και τις απαντήσεις στα ερωτήματα που τους θέσαμε.
Πηγή: Πηγή ζωής
Χρόνια πολλά στις εορτάζουσες!!!

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Η ευτυχία...μέσα από την δυστυχία!


Η ζωή θα σου φέρει πολλές δυστυχίες,
αλλά ίσα ίσα μ'αυτές είναι που θα γίνεις ευτυχισμένος!
Φίοντορ Ντοστογιεφσκι

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Σκέψεις από μια φωτογραφία...

Πόσο χαίρεται κανείς βλέποντας αυτή την φωτογραφία... Στο Άγιον Όρος μέσα, μακρυά από ο,τιδήποτε άλλο,μέσα στο υπέροχο δάσος στο περιβόλι Της, κοντά στον γέροντα.Και τι δεν θα δίναμε για να μπορούσαμε έστω λίγα λεπτά να καθίσουμε δίπλα στον "παππούλη" που η γεμάτη αγάπη καρδιά του με τη δύναμη του Χριστού βοήθησε αμέτρητες ψυχές...
Σε αυτό τον κορμό δέντρου να καθόμασταν. Να τον παρακαλούσαμε να εύχεται για μας, για τους γύρω μας, για όλους... Να μας σκεπάζει με την ομπρέλα της προσευχής του και μεις να μη φοβάμαστε τίποτα.
Αν μπορούσαμε να τον ακούγαμε να μας μιλά... Τι άραγε θα μας συμβούλευε; Τα λόγια του σίγουρα θα άγγιζαν και τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής μας. Θα ήταν βάλσαμο για μας. Ό,τι μας έλεγε θα το θυμόμασταν για πάντα.

Οι άγιοι είναι απλοί. Σου μιλάνε απλά. Σου μιλάνε λίγο . Ή και καθόλου. Πολλές φορές αρκεί και ένα βλέμμα τους. Τα μάτια αυτά που έχυσαν ποτάμια δάκρυα για χάρη του πλησίον είναι γεμάτα Θεία Χάρη. Γεμάτα αγάπη... Για σένα,για μένα,για όλους.

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Τα καλύτερα θα 'ρθουν

Το video είναι δανεισμένο από τον χρήστη demy fws

Όταν η ψυχή σου τα πάντα γυρεύει,
κι είναι σαν την άνοιξη που όλους μαγεύει
άσε την....σ' ένα ταξίδι μαγικό.

Νιώσε για λίγο την φλόγα που καίει,
γίνε η αγάπη που πάντα σου λέει
είμαι εδώ, τώρα μπορείς όπως κι εγώ.

Ταξίδι....με των παιδιών μου τις φωνές.
Αγάπη....χαρίζουν όλες οι καρδιές.
Σαν φίλοι....που μεγαλώνουμε μαζί.

Αξίζει τ' όνειρο πάντα να ζει!

Ελπίδα....και τα καλύτερα θα 'ρθούν.
Με πίστη....σε όλα αυτά που σ' οδηγούν.
Όνειρα....σε προκαλούν πάντα να ζεις.

Ζήσε τα....είναι ο νόμος της ζωής!

Όταν τα ναι και τα όχι, ερίζουν.
Όταν τα πρέπει και τα θέλω, ελπίζουν.
Σε όνειρα.. ..σαν τα μικρά, μικρά παιδιά.

Όταν στην ζωή σου κάτι έχεις
όταν λες, πως τότε δεν αντέχεις
γέλασε....υπάρχει δεύτερη ματιά.

Ταξίδι....με των παιδιών μου τις φωνές.
Αγάπη....χαρίζουν όλες οι καρδιές.
Σαν φίλοι....που μεγαλώνουμε μαζί.

Αξίζει τ' όνειρο πάντα να ζει!

Ελπίδα....και τα καλύτερα θα 'ρθούν.
Με πίστη....σε όλα αυτά που σ' οδηγούν.
Όνειρα....σε προκαλούν πάντα να ζεις.

Ζήσε τα....είναι ο νόμος της ζωής!


Αφιερωμένο σε όλους εσάς.....και μην ξεχνάτε
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ!!!

Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Θέλω να ζήσω με Σένα!

Δεν θέλω, δεν επιθυμώ να ζήσω πολύ. Θέλω να ζήσω με Σένα. Το πολύ, το ζωντανό και ατέλειωτο είσαι Εσύ.
Έλα και κάμε το θέλημά Σου σέ μένα.
Έλα όπως θέλεις και όταν κρίνης.
Έλα σαν αύρα, σαν ευλογία, αν το νομίζης σωστό.
Έλα σαν κεραυνός δοκιμασίας και κατάσκαψέ μου το είναι, αν νομίζης ότι έτσι πρέπει. Ξέρω ότι αυτό που θα ακολουθήση την επίσκεψή Σου, μ' οποιοδήποτε τρόπο κι αν έλθης, θα είναι αυτό το βαθύτατο που επιθυμώ και δεν μπορώ να το εκφράσω, και δεν μπορώ να το βρώ πουθενά, έξω από Σένα. Γι' αυτό Εσένα ζητώ και περιμένω.
Έχω απογοητευθή από τον εαυτό μου. Μόνο Εσύ μένεις. Και έρχομαι προς Σε τον ιατρό, το φωτισμό και τον αγιασμό των ψυχών και των σωμάτων. Έρχομαι άρρωστος, όπως είμαι, και εγκαταλείπω σε Σένα τη ζωή μου άπασα και την ελπίδα.
π. Βασίλειος Ιβηρίτης ( Γοντικάκης)

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Σύντομα βιογραφικά στοιχεία του Γέροντα Παϊσίου

Ο γέροντας Παΐσιος υπήρξε μια από τις πιο φωτισμένες άγιες μορφές της Εκκλησίας μας, των τελευταίων δεκαετιών. Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, που βρίσκεται στη Μικρά Ασία, στις 25 Ιουλίου του 1924 και προτού γίνει μοναχός ονομαζόταν Αρσένιος. Οι γονείς του, Πρόδρομος και Ευλαμπία Ενζεπίδη, ήταν πολύ ευσεβείς, ενώ ο Αρσένιος είχε άλλα 9 αδέλφια. Ο Αρσένιος από τη βρεφική κιόλας ηλικία, δέχτηκε την ευλογία από το Θεό να βαπτισθεί από έναν Άγιο που ζούσε στην περιοχή του, τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη. Ο Άγιος Αρσένιος προβλέποντας τον μελλοντικό αγιασμένο βίο του παιδιού, ζήτησε από την νονά του να το βαφτίσει Αρσένιο λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ήθελε να αφήσει και αυτός καλόγερο στο πόδι του, δηλαδή που να έχει το όνομά του. Έναν μήνα σχεδόν μετά τη βάπτιση του Αρσενίου η οικογένεια του ακολούθησε το δρόμο της προσφυγιάς για την Ελλάδα, όπου και τελικά εγκαταστάθηκε στη Κόνιτσα. Ο μικρός Αρσένιος ζούσε έχοντας μεγάλη αγάπη στο Χριστό και την Παναγία μας και είχε πολύ μεγάλο πόθο να γίνει μοναχός. Πολύ του άρεσε να πηγαίνει στο δάσος όπου, κρατώντας έναν ξύλινο σταυρό, που είχε φτιάξει μόνος του, προσευχόταν. Σε ηλικία 21 ετών κατατάσσεται στο στρατό, όπου διακρίνεται για το ήθος και τη γενναιότητα του. Πάντα ζητούσε να πηγαίνει στην πρώτη γραμμή και στις πιο επικίνδυνες θέσεις, προτιμώντας έτσι να βρίσκεται εκείνος σε κίνδυνο και όχι κάποιος άλλος. Πάρα πολλές φορές κινδύνευσε να σκοτωθεί ο ίδιος, για να γλυτώσει κάποιος άλλος συστρατιώτης του. Αφού τελείωσε το στρατό πήγε στο Άγιο Όρος γιατί είχε αποφασίσει να μονάσει εκεί.
Το 1954 γίνεται μοναχός με το όνομα Αβέρκιος και έπειτα Παΐσιος, όπου και μόνασε στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου και κατόπιν στην Ιερά Μονή Φιλοθέου. Ως μοναχός είχε υποδειγματική υπακοή ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει τους αδελφούς του μοναχούς όποτε και όπως μπορούσε. Από το έτος 1958 έως το 1964 ο Παΐσιος βρίσκεται εκτός του Αγίου Όρους, στην περιοχή της Κόνιτσας αρχικά για να στηρίξει χιλιάδες ψυχές, και να τις βοηθήσει να ξεφύγουν από την πλάνη των αιρετικών, ενώ αργότερα πηγαίνει στο ερημικό και δύσβατο Σινά στο κελί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης. Το 1964 επιστρέφει στο Άγιο Όρος. Εκεί μόνασε δίπλα σε χαρισματούχους γέροντες όπως ο παπά-Τύχωνας ο οποίος πολλές φορές έβλεπε την ώρα της Θείας Λειτουργίας, όπως ο ίδιος ομολογούσε, τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ να δοξολογούν το Θεό. Ο γέροντας πια Παΐσιος το 1979 μόνασε σε ένα κελάκι μόνος του στην περιοχή «Παναγούδα». Σιγά σιγά αρχίζει να γίνεται γνωστή η αγία μορφή του σε όλο και περισσότερους προσκυνητές. Όλη την ημέρα, από την ανατολή μέχρι την δύση, συμβουλεύει, παρηγορεί, διώχνει κάθε στενοχώρια, γεμίζει τις ψυχές με πίστη, ελπίδα και αγάπη για τον Θεό, ενώ τις νύχτες διαβάζει επιστολές που κατά δεκάδες του έστελναν καθημερινά και προσεύχεται στον Θεό επί ώρες για τους ανθρώπους που του ζητούν βοήθεια.

Σε όλη αυτήν την καθημερινή κούραση του γέροντος Παϊσίου έρχονται να προστεθούν και τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν από το 1966. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του οι πόνοι από τις διάφορες αρρώστιες και κυρίως από τον καρκίνο που του είχε διαγνωσθεί λίγα χρόνια πριν, γίνονταν όλο και περισσότεροι. Παρ' όλ' αυτά όμως αυτός ήταν ήρεμος και υπέμενε χωρίς να διαμαρτύρεται καθόλου. Αντιθέτως συνέχιζε να προσεύχεται για όλους.Οι τελευταίες του ημέρες ήταν οδυνηρές, γεμάτες αφόρητους πόνους, που ξεπερνούσε χάρη στην βαθιά πίστη και αγάπη του στο Θεό. Στις 12 Ιουλίου 1994 ο γέροντας Παΐσιος παρέδωσε την όσια ψυχή του ήρεμα και ταπεινά στον Κύριο, τον Οποίο τόσο αγάπησε και υπηρέτησε από τη νεαρή του ηλικία.
Το κελάκι του πατρός Παϊσίου

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Έλλειψη Αγάπης και Νοήματος

Για να το κάνουμε πιο καθημερινό αυτό, θα έλεγα πως κατά τη γνώμη μου δύο είναι εντέλει οι αιτίες μιας κατάθλιψης, δύο οι ελλείψεις που τη φυτεύουν, την καλλιεργούν και ποτίζουν σταγόνα σταγόνα το μαύρο άνθος της: η έλλειψη Αγάπης και η έλλειψη Νοήματος. Όχι τα γεγονότα που πρόχειρα πιστεύουμε πως μας γκρεμίζουν, μας τσακίζουν, μας αδειάζουν. Τα γεγονότα είναι σαν τον άνεμο, τον θυελλώδη άνεμο έστω. Αλλιώς του αντιστέκεται μια πυραμίδα, αλλιώς ένα καλαμένιο καλυβάκι.

Ο παλιάτσος και η Άνιμα
Μάρω Βαμβουνάκη

Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

Μην κρίνεις με την πρώτη ματιά!

Να θυμάσαι όταν εμπιστεύεσαι πλήρως
και χωρίς καμία αμφιβολία ένα άτομο
τότε θα έχεις να λαμβάνεις
ένα αποτέλεσμα από τα δύο παρακάτω:
ή ένα άτομο για μια ζωή..
ή ένα μάθημα για μια ζωή...
Πηγή: εδώ

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

August Rush ~ Η μελωδία της ευτυχίας (2007)

Πρόκειται για μια ταινία σχετικά με την μουσική....
....όπου ο μικρός μας ήρωας Έβαν, έχει κληρονομήσει ένα έμφυτο ταλέντο στην  μουσική....
....που του δίνει νόημα στην ζωή του....
....καταλήγοντας να διευθύνει μια ολόκληρη χορωδία σ' ένα δικό του κονσέρτο!

"Η μουσική είναι τριγύρω μας.
Το μόνο που πρέπει να κάνεις, είναι ν' ακούς"

Σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.....είναι φανταστική!
Σεβαχ μου σ'ευχαριστώ!

Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Αγία Κυριακή

Η Αγία Κυριακή ήταν κόρη του Δωροθέου και της Ευσεβίας. Αυτοί ήταν άτεκνοι και παρακαλούσαν το Θεό να τους δώσει παιδί. Πράγματι, ο Θεός ευδόκησε, και το χριστιανικό αυτό ζευγάρι, απέκτησε παιδί. Γεννήθηκε ημέρα Κυριακή, γι' αυτό και της έδωσαν το όνομα Κυριακή. Κατά το διωγμό του Διοκλητιανού, το έτος 282 μ.Χ., οι γονείς της συνελήφθησαν και μετά από ανάκριση βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν από το δούκα Ιούστο. Η δε Κυριακή παραπέμφθηκε στον Καίσαρα Μαξιμιανό, και από εκεί στον άρχοντα Βιθυνίας Ιλαριανό, ο οποίος της υπενθύμισε ότι η ομορφιά της είναι για απολαύσεις και όχι για βασανιστήρια. Τότε η παρθένος κόρη του απάντησε: «Ούτε στη νεότητα μου, ούτε στην ομορφιά μου δίνω την παραμικρή προσοχή. Και τα λαμπρότερα από τα επίγεια πράγματα είναι προσωρινά, όπως τα άνθη και κούφια, όπως οι σκιές. Σήμερα, έπαρχε, είμαι όμορφη, αύριο μια άσχημη γριά. Να κάνω, λοιπόν, κέντρο της ζωής μου την ομορφιά μου; Την αξία της, όμως, τη γνώρισα στις ρυτίδες, που την περιμένουν και στον τάφο που την καλεί. Νόμισες, λοιπόν, ότι θα κάνω την τερατώδη ανοησία, να χάσω την αιώνια λαμπρότητα για να μείνω λίγο περισσότερο στη γη; Γι' αυτό στο ξαναλέω, έπαρχε: είμαι και θα είμαι στη ζωή και στο θάνατο χριστιανή». Εξοργισμένος ο Ιλαριανός, σκληρά τη βασάνισε και διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Αλλά πριν πέσει η σπάθη, προσευχόμενη παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο.
Πηγή: εδώ
Πηγή: εδώ
Χρόνια πολλά Κυριακή μου....!!!
και σε όλους τους εορτάζοντες...!

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Ήρωες της καθημερινότητας

Ήρωας δεν είναι εκείνος που δε φοβάται, που δεν πικραίνεται. Είναι, εκείνος που φοβάται και πικραίνεται το ίδιο με τον καθένα μας, ίσως και περισσότερο - γιατί όσο γεναιότερος τόσο πιο ευαίσθητος-, αλλά ο φόβος δεν μεταλλάσσει τις αποφάσεις της καθαρής του καρδιάς, δεν επηρεάζει τις επιλογές του ωριμότερου νου του. Ο Αντρέι Ταρκοφσκι γράφει πως δυνατός είναι εκείνος που λυγίζει. Πως διασώζεται όποιος μπορεί να γέρνει έτσι όπως λυγίζουν τα δέντρα στις θύελλες.
Ο παλιάτσος και η Άνιμα
Μάρω Βαμβουνάκη