Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Κλείνω τα μάτια....

Είναι όλα πάλι τόσο μπερδεμένα
και δεν μπορώ να βρω πού έχω φταίξει,
με τρώνε στόματ' ανοιχτά και πεινασμένα,
σα να με σφίγγει μια θηλιά που έχω πλέξει.

Απ' το πρωί τα νιώθω όλα να στραβώνουν
και λέω πως δε μπορεί, πως κάτι θα ισιώσει,
δε γίνετ' όλα στο μυαλό μου να μαλώνουν,
θα με παιδέψει, αλλά κάπου θα τελειώσει.

Κλείνω τα μάτια και η θάλασσα είναι άδεια,
τα καλοκαίρια μόνο ήξερα να ζω.
Τόσα φιλιά, τόσα νησιά, τόσα καράβια,
πού είναι τώρα που τα θέλω να πιαστώ.

Πέρασ' η μέρα και δεν ξέρω πού έχω φτάσει,
σα να με ρίξανε αλλού, σε ξένο τόπο,
δεν ξέρω τ' είναι αλλά θέλω να περάσει,
δεν ξέρω τί, δεν ξέρω πώς, βρες έναν τρόπο.

Κλείνω τα μάτια και η θάλασσα είναι άδεια,
τα καλοκαίρια μόνο ήξερα να ζω.
Τόσα φιλιά, τόσα νησιά, τόσα καράβια,
πού είναι τώρα που τα θέλω να πιαστώ.

Το άκουσα τυχαία χθες στο ράδιο....και με εξέφρασε απόλυτα!!
Σας το αφιερώνω...!
Καλή Κυριακή :)

12 σχόλια:

  1. καλημέρα πρωινή μου φίλη καλη κυριακή με όμορφο άκουσμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σιγα σιγα μπαινει η Ανοιξη.
    Το μπερδεμενο κουβαρι δινει μια δειλη ακρουλα.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άντε καιρός να την βρούμε :)))
      Καλό ξημέρωμα αγριομελάκι μου :)))

      Διαγραφή
  3. Άργησα να τον ανακαλύψω τον Πασχαλίδη.. υπέροχος βέβαια!
    Φιλιά πολλά κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ τελευταία άρχισα να τον ακούω...! Ωραία τα τραγούδια του!
      Καλό ξημέρωμα Αριστέα μου :) :)))

      Διαγραφή
  4. από τα πολύ αγαπημένα μου....καλησπέρα Ωραιοζήλη μου και μια όμορφη εβδομάδα εύχομαι:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να σαι καλά Χρυσούλα μου....και να περνάς όμορφα :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχολίασε κι εσύ. . .ότι νομίζεις πως αξίζει!