Παρεμβατική ιατρική!

Από τη θέση που είμαστε, χωρίς να ταξιδέψουμε κανένα ταξίδι, μπορούμε να φτάσουμε όπου θέλουμε. Μπορούμε να διασφαλίσουμε τις ζωές αυτών που αγαπάμε.

Από μακριά, από πολύ μακριά, μπορούμε να εξασφαλίσουμε την ισχυρότερη προστασία για το παιδί μας στην Αγγλία. Στην Αμερική. Στην εντατική. Εκεί που εμείς, όσο κι αν θέλουμε, δεν μπορούμε να φτάσουμε.

Η προσευχή καταργεί τον φόβο, γιατί καταργεί ό,τι θεωρείται αδύνατο. Ας είμαι μίλια μακριά, αν προσεύχομαι, καταργώ την απόσταση: Προσεύχομαι εδώ και ακυρώνω τις σφαίρες εκεί, στο πεδίο της μάχης.

Φωνάζω, Κύριε ελέησον, στο σπίτι μου μέσα και ελεώ αυτούς που είναι έξω, που δεν ξέρω τι κάνουν, που δεν ξέρω πού βρίσκονται και πότε θα γυρίσουν.

Αυτούς που δεν μπορούμε εμείς όσο κι αν θέλουμε να βοηθήσουμε.

Αυτούς, όταν γονατίζουμε τους βρίσκουν οι άγγελοι και τους σκεπάζουν.

Η προσευχή είναι παρεμβατική ιατρική.

Αν προσεύχομαι, τα πάντα γιατρεύονται. Άλλοτε αργά κι άλλοτε γρήγορα.

Τα πάντα εξομαλύνονται, ισορροπούν, μεταβάλλονται.

Κλαίω για τον εχθρό μου και γίνεται αδελφός μου.

Γονατίζω για το ληστή και γίνεται μαθητής.

Ικετεύω για τον απάνθρωπο και γίνεται άνθρωπος και γίνεται άγιος.

Μπαίνει στον παράδεισο και τραβάει και μένα μαζί του.

Ας είναι βουνά τα εμπόδια. Αν προσεύχομαι, τα βουνά πειθαρχούν, παραμερίζουν. Ισοπεδώνονται τα βουνά κι ανοίγονται δρόμοι εκεί που δεν φανταζόμαστε. Ανοίγονται πύλες εξόδου εκεί που εμείς βλέπουμε μόνο τοίχο.