Ο γέροντας Αιμιλιανός μιλούσε για την «συνδέουσα απόσταση».
Να κρατούμε δηλαδή μία απόσταση στην σχέση μας με τον άλλο η οποία όμως ενεργεί ευεργετικά.
Δεν είναι ψυχρότητα, αλλά σεβασμός.
Διότι όντως είναι πολύ επικίνδυνο η οικειότητα να γίνει εξοικείωση, και να χαθεί ο σεβασμός αναπτύσσοντας μία αδιάκριτη παρρησία μεταξύ μας.
Το αποτέλεσμα είναι τελικά η ρήξη. Γιατί τελικά για να διατηρηθεί η ενότητα θα πρέπει να μην παύσει η διάκριση (διακριτικότητα).
Κάθε σχέση έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες ανάλογα με την φύση της και τα πρόσωπα που την απαρτίζουν.
Όμως κάθε σχέση πρέπει να θεμελιώνεται στην ελευθερία, στον σεβασμό και στην αγάπη, αλλιώς δεν θα τείνει προς την πνευματική τελείωσή μας.
Όπως μου είχε πει και ένας σοφός γέροντας: «Πάτερ, με όλους να τα έχεις καλά, με κανέναν πολύ καλά», και όντως έχει απόλυτο δίκαιο...
αρχιμ.Παύλος Παπαδόπουλος
Πηγή: Με παρρησία
Συμφωνώ απόλυτα. Σε όλες τις σχέσεις, ανεξάρτητα του πόσο δικός σου άνθρωπος είναι κάποιος, πρέπει να υπάρχει ένα φρένο, μια απόσταση. Αυτό θα βοηθήσει αρχικά τα δύο άτομα να εξελίσσονται ομαλά και δημιουργικά, και έπειτα δε θα συγχωνευθούν οι δύο προσωπικότητες σε μία άμορφη και αδιαχώριστη μάζα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ωραιοζηλη μου!!! Φιλάκια πολλά πολλά!!!!
Ωραίο ακούγεται, γιατί όμως έχω την εντύπωση ότι είναι πολύ δύσκολο στην πράξη, όταν ο άλλος είναι πολύ δικός σου άνθρωπος;;;
ΔιαγραφήΦιλάκια Αναστασάκι μου....καλό μεσημέρι ❤
Ένα απλό παράδειγμα που μπορώ να σου πω είναι το εξής. Είχα μία φίλη τόσο κολλητή, παραπάνω και από αδερφή μου. Της έλεγα τα πάντα, κάθε σκέψη μου, κάθε μου κίνηση, κάθε στιγμή της ζωής μου με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Κάποια στιγμή φυσικά χώρισαν οι δρόμοι μας γιατί ήταν τρομακτικό το πόσο κοντά ήμασταν. Το χειρότερο όμως ήταν πως για παραπάνω από ένα χρόνο καρδιοχτυπούσα μήπως πάει και αποκαλύψει σε κοινούς γνωστούς τα μυστικά μου και τις σκέψεις μου κι ήταν πολύ ψυχοφθόρο αυτό.
ΔιαγραφήΜέσα από όλα αυτά, κατάλαβα πως δεν πρέπει να λέμε τα πάντα, ούτε να είμαστε όλη μέρα αυτοκόλλητοι (να μην έχει κάποιος δηλαδή τον προσωπικό του χρόνο) όσο δικός μας κι αν είναι, θα έρθει η στιγμή που θα έχουμε γίνει τόσο ίδιοι που δε θα μπορούμε να το διαχειριστούμε και θα απομακρυνθούμε, αναπόφευκτα. ;-)
Εγώ πάλι έχω καταλάβει πως οι δρόμοι χωρίζουν έτσι κι αλλιώς, οπότε καλό είναι να μην δίνεις τον εαυτό σου, γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τον χρειαστείς ;)
ΔιαγραφήΜε στενοχωρεί όταν χαλάνε φιλίες, ειδικά τόσο στενές :(
Φιλάκι γλυκό ❤
σοφό - σωστό - κατανοητό και πράξη στη ζωή μας
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα γλυκιά μου
Καλό απόγευμα Κική μου :)
ΔιαγραφήΌμως κάθε σχέση πρέπει να θεμελιώνεται στην ελευθερία, στον σεβασμό και στην αγάπη, αλλιώς δεν θα τείνει προς την πνευματική τελείωσή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω απολυτα με αυτό... οι σχέσεις ειναι το αλφα και το ωμεγα στην ζωή.. να περνας ομορφα .. καλο σου βρδυ .φιλακιαααα
Ακριβώς!
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα Ρούλα μου!
Πραγματικά σε κάθε σχέση πρέπει να μας απασχολεί
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πόσο μπορούμε να πλησιάσουμε τον άλλο.
Αργά τα βήματα και διστακτικά γιατί είναι εύκολο να υπερβεί κάποιος τη λεπτή γραμμή των συνόρων, που ο απέναντί μας
θέλει να κρατήσει για την ιδιωτικότητά του.
Αχ αυτά τα σύνορα, τόσο δυσδιάκριτα μερικές φορές...
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα Φλώρα μου :)
από το σεβασμό της Κικής έρχομαι σε σεβασμό πέφτω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα ξεκινούν από τον αυτοσεβασμό έγραψα στην Κική μας.
Το ίδιο ισχύει κι εδώ.
Ωραία η οικειότητα αλλά αν χαθούν τα όρια του σεβασμού τότε χάθηκαν όλα.
καλημέρα χαρά μου :)))
Είναι αυτό που λένε ότι παραγνωριστήκαμε ;)
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα Αριστέα μου!