Η πρώτη εντολή του Θεού στον άνθρωπο

 

Η νηστεία είναι η πρώτη εντολή του Θεού που δόθηκε στον άνθρωπο αμέσως μετά την δημιουργία. Έτσι την εφήρμοσαν όλοι οι προφήτες και οι δίκαιοι της Π.Δ οι οποίοι όπως λέγει ο Μ. Βασίλειος ανεδείχθησαν φίλοι της νηστείας. Την υψίστη σημασία της νηστείας φανερώνει ο Ιησούς Χριστός ο Οποίος πρίν αρχίσει το κοσμοσωτήριο και λυτρωτικό Του έργο "ενήστευσε ημέρας και νύκτας τεσσαράκοντα".
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρώτος άνθρωπος ο Αδάμ "μη νηστεύσας απώλεσεν εαυτόν και όλο το ανθρώπινο γένος".
Αντιθέτως ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μας έδειξε την οδόν της σωτηρίας για όλο το γένος των ανθρώπων, αρχίζοντας το έργο Του με νηστεία. Σήμερα λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι όποιος τηρεί τη νηστεία μιμείται κατά κάποιον τρόπον το Χριστό. Η νηστεία δεν νοείται αυτονομημένη (δίαιτα) αλλά έχει συνδεθεί με όλο τον πνευματικό αγώνα του πιστού κυρίως δε με την προσευχή. (Ματθ.17,21). Γι αυτό για το πώς κάποιος θα νηστεύει είναι κάτι που θα το καθορίσει με τον πνευματικό του. 

Η νηστειά των Χριστουγέννων αρχίζει την 15η Νοεμβρίου και λήγει την 24η Δεκεμβρίου. Η εορτή της κατα σάρκα γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη Δεσποτική εορτή του χριστιανικού εορτολογίου.

«Επίσης οφείλουμε να μην τηρούμε μόνο την τάξη της νηστείας που αφορά τις τροφές, αλλά να απέχουμε και από κάθε αμαρτία, έτσι ώστε, όπως νηστεύουμε ως προς την κοιλιά, να νηστεύουμε και ως προς τη γλώσσα, αποφεύγοντας την καταλαλιά, το ψέμα, την αργολογία, τη λοιδορία, την οργή και γενικά κάθε αμαρτία που διαπράττουμε μέσω της γλώσσας.
Επίσης χρειάζεται να νηστεύουμε ως προς τα μάτια. Να μη βλέπουμε μάταια πράγματα. Να μην αποκτούμε παρρησία διά μέσου των ματιών. Να μην περιεργαζόμαστε κάποιον με αναίδεια. Ακόμη θα πρέπει να εμποδίζουμε τα χέρια και τα πόδια από κάθε πονηρό πράγμα.
Με αυτό τον τρόπο νηστεύοντας μια νηστεία ευπρόσδεκτη στον Θεό, αποφεύγοντας κάθε είδους κακία που ενεργείται διά μέσου της καθεμιάς από τις αισθήσεις μας, θα πλησιάζουμε, όπως είπαμε, την άγια ήμερα της αναστάσεως αναγεννημένοι, καθαροί και άξιοι της μεταλήψεως των άγιων μυστηρίων».

ΔΩΡΟΘΕΟΣ ΓΑΖΗΣ