Ο άντρας λάτρευε τη γυναίκα και της το έδειχνε με κάθε ευκαιρία…
Η γυναίκα του ήταν όμορφη, ευαίσθητη αλλά φιλάσθενη. Ο άνδρας χρειάστηκε να φύγει στον πόλεμο, όπου πέρασε πολλές δυσκολίες και παρ’ ολίγο να χάσει και την ζωή του.
Προσευχόταν καθημερινά να τον αφήσει ο Θεός να ζήσει για να γυρίσει ξανά στην πολυαγαπημένη του γυναίκα.
Όλη του η σκέψη ήταν να την σφίξει στην αγκαλιά του κι αυτό του έδινε κουράγιο να αντέξει την πείνα, το κρύο και τους τραυματισμούς.
Όταν τελείωσε ο πόλεμος, γεμάτος χαρά ξεκίνησε για το σπίτι του. Στο δρόμο όμως συνάντησε ένα οικογενειακό φίλο που τον συλληπήθηκε για την συμφορά που τους βρήκε.
«Ποιά συμφορά;» ρώτησε αυτός όλος ανησυχία.
«Δεν το έμαθες; Η γυναίκα σου έπαθε μία μολυσματική ασθένεια και έχει παραμορφωθεί το πρόσωπό της».
Ο άνδρας κάθισε στη μέση του δρόμου και έκλαψε πικρά. Όταν έφτασε στο σπίτι του αργότερα το απόγευμα, η γυναίκα του κατάλαβε πως ο αγαπημένος της είχε χάσει το φως του ...
Νόμιζε πως είχε τυφλωθεί στον πόλεμο σε κάποια μάχη.. Τον αγκαλίασε όμως με την ίδια αγάπη και έζησαν ευτυχισμένοι για 15 χρόνια.
Μετά η γυναίκα πέθανε και ο άνδρας αφού της έκλεισε τα μάτια, άνοιξε τα δικά του ! ! !
Γιά 15 ολόκληρα χρόνια υποκρίθηκε τον τυφλό για να μην την πληγώσει ...
Η γυναίκα του ήταν όμορφη, ευαίσθητη αλλά φιλάσθενη. Ο άνδρας χρειάστηκε να φύγει στον πόλεμο, όπου πέρασε πολλές δυσκολίες και παρ’ ολίγο να χάσει και την ζωή του.
Προσευχόταν καθημερινά να τον αφήσει ο Θεός να ζήσει για να γυρίσει ξανά στην πολυαγαπημένη του γυναίκα.
Όλη του η σκέψη ήταν να την σφίξει στην αγκαλιά του κι αυτό του έδινε κουράγιο να αντέξει την πείνα, το κρύο και τους τραυματισμούς.
Όταν τελείωσε ο πόλεμος, γεμάτος χαρά ξεκίνησε για το σπίτι του. Στο δρόμο όμως συνάντησε ένα οικογενειακό φίλο που τον συλληπήθηκε για την συμφορά που τους βρήκε.
«Ποιά συμφορά;» ρώτησε αυτός όλος ανησυχία.
«Δεν το έμαθες; Η γυναίκα σου έπαθε μία μολυσματική ασθένεια και έχει παραμορφωθεί το πρόσωπό της».
Ο άνδρας κάθισε στη μέση του δρόμου και έκλαψε πικρά. Όταν έφτασε στο σπίτι του αργότερα το απόγευμα, η γυναίκα του κατάλαβε πως ο αγαπημένος της είχε χάσει το φως του ...
Νόμιζε πως είχε τυφλωθεί στον πόλεμο σε κάποια μάχη.. Τον αγκαλίασε όμως με την ίδια αγάπη και έζησαν ευτυχισμένοι για 15 χρόνια.
Μετά η γυναίκα πέθανε και ο άνδρας αφού της έκλεισε τα μάτια, άνοιξε τα δικά του ! ! !
Γιά 15 ολόκληρα χρόνια υποκρίθηκε τον τυφλό για να μην την πληγώσει ...
Καλημέρα...το είχα ξαναδιαβάσει παλιότερα..και τότε και τώρα συγκινούμε και ανατριχιάζω στο σημείο,"έκλεισε τα δικά της, άνοιξε τα δικά του" μάτια.."Γιά 15 ολόκληρα χρόνια υποκρίθηκε τον τυφλό για να μην την πληγώσει ..." Η σημερινή μας ανάρτηση είναι σχεδόν η ίδια, ούτε συνεννοημένες να ήμασταν :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγάπη μπορεί να κάνει τα πάντα...να το θυμάσαι! Καλό βράδυ :-)
ΔιαγραφήΣυγκινητική ιστορία...τεράστιο το μέγεθος της αγάπης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
Καλό βράδυ Αριστέα μου ;-)
ΔιαγραφήΣυγκινητική ιστορία αγάπης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν αγαπάμε κάποιον δεν πρέπει να μας απασχολεί η εξωτερική του εμφάνιση, αλλά πιο πολύ η εσωτερική του!Ομολογώ πως δεν την είχα διαβάσει!Είχα διαβάσει όμως παλιότερα κάποια παρόμοια μ΄ ένα τυφλό κορίτσι!Και στις δυο περιπτώσεις πάντως διακρίνω κάποιον εγωϊσμό!
Χαρούμενη καλημέρα καλή μου!:)
Χαίρε Σοφία μου... Να σαι πάντα καλά και να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν αληθινά... :-)
Διαγραφήαυτές τις μέρες οι συγκινητικές ιστορίες εδώ μέσα μου έχουν κάνει ζημιά...!! Πολύ τρυφερή ιστορία... καλό μεσημέρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ Μαρία μου...δες το απ την θετική πλευρά η αγάπη πάντα ενισχύει :-)
Διαγραφή