Ήρωας δεν είναι εκείνος που δε φοβάται, που δεν πικραίνεται. Είναι, εκείνος που φοβάται και πικραίνεται το ίδιο με τον καθένα μας, ίσως και περισσότερο - γιατί όσο γεναιότερος τόσο πιο ευαίσθητος-, αλλά ο φόβος δεν μεταλλάσσει τις αποφάσεις της καθαρής του καρδιάς, δεν επηρεάζει τις επιλογές του ωριμότερου νου του. Ο Αντρέι Ταρκοφσκι γράφει πως δυνατός είναι εκείνος που λυγίζει. Πως διασώζεται όποιος μπορεί να γέρνει έτσι όπως λυγίζουν τα δέντρα στις θύελλες.
Ο παλιάτσος και η Άνιμα
Μάρω Βαμβουνάκη
Μάρω Βαμβουνάκη
Μες στο μπερδεμα ειναι ολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να ψαξουμε και τι να βρουμε.
Παλευουμε μπουνιες με συνειδητο
και υποσυνειδητο καθημερινα.
Πελαγωσα...δεν παει αλλο.
Συνέχισε να παλεύεις και να είσαι σίγουρη πως το τέλος αξίζει!!!
ΔιαγραφήΚαλόν αγώνα :)
Συμπτωματικά τελείως σήμερα διάβασα για τον Ταρκόφσκι! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστή η Βαμβουνάκη ξανά... και πάντα...
Έλειψα τόσες μέρες και έχασα πολλά... Πάω να τα διαβάσω επί τόπου όλα :))
Φιλάκια πολλάαααα καλό μου :*
Θα περιμένω τις απόψεις σου....!
ΔιαγραφήΚαλώς μας ήρθες ξανά!!!!
ωραία ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε....καλή σου μέρα Δελφινάκι μου :)))
ΔιαγραφήΜου θύμισε την ιστορία με την ιτιά και τη βελανιδιά. Η μία λυγίζει κι επανέρχεται η άλλη σπάει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο όμορφα γράφει η Βαμβουνάκη.
Φιλάκια! :)))
Γεγονός...πρέπει να ξέρουμε πότε πρέπει να είμαστε Ιτιά και πότε Βελανιδιά!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα :)))