Όταν ξεκινάς (τη ζωή σου), είσαι σαν το λιβανάκι στο κουτί, το οποίο έχει μέσα του όλη την ευωδία. Έχει μέσα του όλους τους χυμούς συμπυκνωμένους κι όλα τα αρώματα
κι όλη την ομορφιά που θα ευωδιάσει την πλάση.
Αλλά αυτό το λιβανάκι από μόνο του δε θα ευωδιάσει ποτέ. Πρέπει να μπει πάνω σ' ένα κάρβουνο. Και μάλιστα κάρβουνο αναμμένο. Και μάλιστα πολύ αναμμένο για να κρατήσει
και πιο πολύ η ευωδία.
απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Αγάπη για πάντα", εδκ. Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα
Τι όμορφο απόσπασμα! Πόσο κουράγιο δίνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
Ωραίο κείμενο.. καλό σ/κ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφος λόγος! :)
Πάω να διαβάσω ό,τι έχασα τελευταία !
Φιλάκια!
Να 'στε πάντοτε καλά :)
ΑπάντησηΔιαγραφή