"Ο άντρας μου ήταν ο άντρας της ζωής μου, δεν ήταν άλλος, ήμουν εγώ. Ήμασταν ένα, δεν μοιραζόμασταν κάτι. Δεν μετρούσε λοιπόν. Εκτός από τον αγαπημένο μου σύζυγο χρειαζόμουν και φίλους. Πως να γίνει; Είναι φυσική ανάγκη οι φίλοι, οι σύντροφοι από παλιά που σε ξέρουν πάντα. Τους χρειαζόμουν και τους έψαχνα από παιδί, είχα αρκετούς φίλους νέα, αλλά χάνονταν.... Αραίωσαν δηλαδή όταν άρχισε να φαίνεται το σύνδρομο που σας έλεγα, η τύχη του Μίδα, που τον οδήγησε σε ασιτία, σε ξηρασία. Θυμάστε το μύθο; Είχε γεμίσει από χρυσάφι, ενώ δεν μπορούσε να πιάσει ένα ποτήρι νερό να σβήσει την δίψα του. Γίνονταν και το νερό και το ψωμί χρυσάφι, φτηνό, άχρηστο χρυσάφι άμα διψάς και πεινάς. Έμαθα να καταπίνω τις επιτυχίες μου, την ικανοποιήση, υπήρξαν σας λέω φορές που τα έκρυβα επιμελώς κάτι τέτοια, όλο και πιο συχνά τα έκρυβα για να μην μείνω εντελώς χωρίς παρέα. Για να μην στενοχωρήσω κάποιους. Είναι φιλία αυτό;"
Σιωπάς για να ακούγεσαι
Μάρω Βαμβουνάκη
ήρθα να πω και εδώ μια καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Νικόλα μου.... καλό απόγευμα :)
Διαγραφήδεν το πολυκαταλαβα το σημερινο κειμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα!!!!!!
υ.γ.Χρονια πολλα στον Αντρεα και την Αντριανα!
Το γενικό νόημα της ιστορίας είναι πως οι φίλοι φαίνονται κυρίως στις χαρές!
ΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα :)
Όμορφο το κειμενό σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Καλό σου βράδυ :)
ΔιαγραφήΠολύ καλό κείμενο, Ωραιοζήλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τελικά πολύ λεπτές οι ισορροπίες. Και κάθε είδους σχέση θέλει ΠΟΛΥ δουλειά. Και κατανόηση. Και υπομονή.
Είναι δύσκολο να βρεις αληθινούς φίλους....αξίζει όμως η αναζήτηση γιατί είναι πραγματικός θησαυρός!
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα Σεβάχ μου :)
Πόσο ωραία η γραφη της κας Βαμβουνάκη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει ένα τρόπο να με μαγεύει κάθε φορά που την διαβάζω!
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα :)
λιγες ειναι οι αληθινες φιλιες σημερα. και επι τον πλιστον στην εποχη μας στης σχεσεις κυριαρχει το προσωπικο σημφερον.
ΑπάντησηΔιαγραφήσιγουρα θελει δουλεια και απο της δυο πλευρες σε ολες της σχεσεις..
στα ευκολα σε θυμουνται και στα δυσκολα την κοπανανε, μεχρι να 'ρθουν και αυτοι στην ιδια θεση να δουν τι ωραια ειναι.
κοσμος τι να πεις....
δεν ειναι ετσιι οι σωστες- πραγματικες φιλιες ομως.
καλο ξημερωμα!
Βασικα το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με την κυρία της ιστορίας....δεν μπορεί να μοιραστεί την χαρά της γιατί δεν έχει πραγματικούς φίλους που να χαίρονται γι αυτήν!
ΔιαγραφήΔυστυχως αυτο γινεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι (απαντώ μονολεκτικά στην ερώτηση στο τέλος).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου!
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ ;)