Μεγάλη Τρίτη ~Η παραβολή των δέκα παρθένων & Η παραβολή των ταλάντων~

Τότε ο κύριος τους είπε για τη βασιλεία των ουρανών, την παραβολή με τις δέκα κοπέλες που πήραν τα λυχνάρια τους και βγήκαν για να προϋπαντήσουν το γαμπρό που ερχόταν.

Οι πέντε απ’ αυτές ήταν μυαλωμένες, οι άλλες πέντε ήταν επιπόλαιες. Αυτές οι ασυλλόγιστες, αφού πήραν τα λυχνάρια τους, ξέχασαν να πάρουν μαζί τους και λάδι, οι γνωστικές όμως πήραν.

«Επειδή αργούσε να έρθει ο γαμπρός, νύσταξαν όλες και κοιμήθηκαν. Κατά τα μεσάνυχτα όμως ακούστηκε δυνατή φωνή να λέει: Να, έρχεται ο γαμπρός. Βγείτε να τον προϋπαντήσετε.»

Τότε σηκώθηκαν όλες οι κοπέλες και τακτοποίησαν τα λυχνάρια. Οι άμυαλες είπαν στις μυαλωμένες: Δώστε μας από το λάδι σας, γιατί θα σβήσουν τα λυχνάρια μας.

Αλλά οι φρόνιμες αποκρίθηκαν: Δεν μπορούμε να σας δώσουμε, γιατί μπορεί να μη φτάσει και για μας το λάδι, πηγαίνετε ν’ αγοράσετε.

Ενώ όμως εκείνες πήγαιναν ν’ αγοράσουν, έφτασε ο γαμπρός και οι κοπέλες που ήταν έτοιμες μπήκαν μαζί του στο γάμο και έκλεισε η πόρτα.

Ύστερα από λίγο έφτασαν και οι άλλες και έλεγαν: Κύριε, άνοιξε μας.

Αυτός όμως αποκρίθηκε και είπε: Αλήθεια δε σας γνωρίζω.

«Προσέχουμε λοιπόν, και φροντίζουμε να είμαστε πάντα έτοιμοι. Δε μπορούμε να ξέρουμε την ημέρα ούτε την ώρα, που θα έρθει ο Υιός του ανθρώπου.»

"Είπε ο Κύριος αυτή την παραβολή. Κάποιος άνθρωπος που ήταν έτοιμος για ταξίδι κάλεσε τους δούλους του και τους παράδωσε την περιουσία του. Και σ' άλλον μεν έδωσε πέντε τάλαντα σ' άλλον δύο και σ' άλλον ένα σύμφωνα με τη δύναμη του καθενός και αμέσως αναχώρησε. Εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα πήγε και δούλεψε και μ' αυτά κέρδισε και άλλα πέντε. Έτσι έκανε και αυτός που πήρε τα δύο και κέρδισε άλλα δύο. Εκείνος όμως που πήρε το ένα, πήγε και έσκαψε στη γη και έθαψε το χρήμα του κυρίου του. Ύστερα από πολύ χρονικό διάστημα φτάνει ο κύριος των δούλων και λογαριάζεται μαζί τους. Και αφού ήλθε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα, έφερε και άλλα πέντε και λέγει στον κύριο· πέντε τάλαντα μου παράδωσες, να, εγώ κέρδισα και άλλα πέντε.

Του είπε ο κύριος του· μπράβο καλέ μου δούλε και πιστέ· ήσουν πιστός στα λίγα, εγώ θα σε εγκαταστήσω στα πολλά. Έμπα λοιπόν στη χαρά του κυρίου σου. Ήλθε και εκείνος που είχε πάρει τα δύο τάλαντα, και είπε. Κύριε, δύο τάλαντα μου παράδωσες· να που εγώ κέρδισα άλλα δύο τάλαντα. Τότε ο κύριος του είπε· Μπράβο δούλε καλέ και πιστέ. Φάνηκες πιστός στα λίγα, εγώ θα σε εγκαταστήσω πολλά. Τότε ήλθε και εκείνος που είχε πάρει το ένα τάλαντο, και είπε: Κύριε, ήξερα που είσαι ένας σκληρός άνθρωπος, θερίζεις εκεί που δεν έσπειρες και μαζεύεις από κει που δεν σκόρπισες. Επειδή φοβήθηκα, πήγα και έκρυψα το τάλαντο σου στη γη, να, λοιπόν, παρ’ το γιατί είναι δικό σου. Και ο κύριος του αποκρίθηκε: δούλε πονηρέ και οκνηρέ, ήξερες πως θερίζω από κει που δεν έσπειρα και μαζεύω απ' εκεί που δε σκόρπισα. Έπρεπε λοιπόν να βάλεις τα λεφτά σου στους τραπεζίτες και εγώ, όταν θα επέστρεφα θα τα έπαιρνα πίσω με τόκο. Πάρτε απ' αυτόν το τάλαντο και δώστε το σε κείνον, που έχει τα δέκα τάλαντα.

Γιατί στον καθένα που έχει, θα δοθούν και άλλα και θα περισσέψουν. Από κείνον όμως που δεν έχει, θα του αφαιρεθεί και κείνο που έχει. Πάρτε και ρίξτε αυτόν τον άθλιο δούλο έξω στο σκοτάδι, εκεί που ακούγεται το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. Και λέγοντας αυτά τόνιζε· όποιος έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει."

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Μεγάλη Δευτέρα ~Ιωσήφ ο Πάγκαλος & Άκαρπη Συκή~

Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του.

Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έρριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστευσε και φυλάκισε τον Ιωσήφ.

Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή. Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή τη διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ' αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.

Αυτός λοιπόν αποτελεί προεικόνηση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός Υιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.

Επίσης, σήμερα μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράσθηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως. Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών. Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.

Πηγή: εδώ

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Λίγα λόγια για την Μεγάλη Εβδομάδα!

Η Μεγάλη Εβδομάδα αρχίζει από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ, όπου τελείται η Ακολουθία του Νυμφίου, και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο και είναι αφιερωμένη στα Άγια Πάθη του Ιησού Χριστού. Ονομάζεται Μεγάλη από την ανάμνηση των γεγονότων που διαδραματίζονται καθ΄ εκάστη των ημερών αυτής τα οποία και θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά για τη χριστιανική θρησκεία.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, σύμφωνα με το τηρούμενο Μηναίο ή Μηνολόγιο, καθεμιά απ' τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας είναι αφιερωμένη και σε κάποιο ή κάποια επιμέρους περιστατικά των Παθών.

Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του ΙΩΣΗΦ, του επονομαζόμενου "Παγκάλου" του γιου του ΙΑΚΩΒ, που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη και στην άκαρπη συκιά, που την καταράστηκε ο Χριστός και ξεράθηκε μ' ένα του λόγο.

Η Μεγάλη Τρίτη είναι αφιερωμένη στην παραβολή των Δέκα Παρθένων. Η παραβολή αυτή συμβολίζει την πίστη και την προνοητικότητα. Ψάλλεται το τροπάριο που έγραψε η μοναχή Κασσιανή.

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας που μετανόησε, πίστεψε στο Χριστό και άλειψε τα πόδια του με μύρο.

Η Μεγάλη Πέμπτη είναι αφιερωμένη στο Μυστικό Δείπνο, στην προσευχή στην Γεσθημανή, στην προδοσία του Ιούδα, στη σύλληψη του Ιησού, στην ανάκριση από τον Άννα, στην Άρνηση του Πέτρου και στην καταδίκη του Χριστού από τον Καϊάφα.

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι αφιερωμένη στα Άγια Πάθη και στη Σταύρωση. Γίνεται η περιφορά του ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ.

Το Μεγάλο Σάββατο είναι αφιερωμένο στην Ταφή του Χριστού και στην Εις Άδου Κάθοδο.

Ἀπόστολος Κυριακής ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ Προς Φιλιππησίους Επιστολή Παύλου (δ΄4-9)

Ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε.

Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς. Μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ' ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε· ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ' ὑμῶν.

Ἀπόδοση στη νεοελληνική:

Ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ, πάντοτε! Ἐπαναλαμβάνω, χαίρετε!

Ἡ ἐπιείκειά σας ἂς γίνῃ γνωστὴ εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Ὁ Κύριος εἶναι πλησίον. Μὴ μεριμνᾶτε γιὰ τίποτε, ἀλλὰ γιὰ κάθε τι ἂς γίνωνται γνωστὰ τὰ αἰτήματά σας εἰς τὸν Θεὸν διὰ προσευχῆς καὶ δεήσεως μὲ εὐχαριστίαν. Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ποὺ ξεπερνᾶ κάθε σκέψιν, θὰ φρουρήσῃ τὶς καρδιές σας καὶ τὶς σκέψεις σας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Τέλος, ἀδελφοί, ὅσα εἶναι ἀληθινά, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἀγνά, ὅσα ἀγαπητά, ὅσα ἔχουν καλὴν φήμην, οἱαδήποτε ἀρετὴ ἢ οἱοσδήποτε ἔπαινος, αὐτὰ νὰ σκέπτεσθε. Αὐτὰ ποὺ ἐμάθατε καὶ παραλάβατε καὶ ἀκούσατε καὶ εἴδατε σ’ ἐμέ, αὐτὰ νὰ κάνετε καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης θὰ εἶναι μαζί σας.

Χρόνια πολλά μανούλα μου :)

Η ανάσταση του Λαζάρου

Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω. Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν. ια΄,44)

Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».

Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ

Χαρακτηριστικό της μετέπειτας ζωής του Λαζάρου λέγει η παράδοση, ήταν ότι δεν γέλασε ποτέ παρά μια φορά μόνο όταν είδε κάποιο να κλέβει μια γλάστρα και είπε την εξής φράση: Το ένα χώμα κλέβει το άλλο.

Η Ανάσταση του Λαζάρου επέτεινε το μίσος των Εβραίων που μόλις την έμαθαν ζήτησαν να σκοτώσουν τον Λάζαρο και το Χριστό.

Αυτή τη μέρα δεν γίνονται μνημόσυνα με κόλλυβα, σε ανάγκη μόνο απλό Τρισάγιο.

Πηγή: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Για να χαρείς την Ανάσταση!

• Ακολούθησε το Χριστό στην πορεία του προς τον Γολγοθά. Έπαθε «υπέρ ημών» και «αντί ημών». Οι ακολουθίες της Μ. Εβδομάδος βοηθούν σ’ αυτήν την ανάταση.
• Καθάρισε την ψυχή σου με το λουτρό της ι. εξομολογήσεως. Πάντα υπάρχουν σκόνες. . .
• Πάρε μέρος και συ στο Μέγα Δείπνο – τη Θεία Ευχαριστία.
• Δώσε συγγνώμη. Ζήτησε συγγνώμη. Όλοι κάποτε φταίμε. . .
• Κράτησε τις νηστείες της Εκκλησίας μας, με τις οδηγίες του πνευματικού σου. Αλλιώς δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά στις μέρες.
• Σκέψου αυτούς που βρίσκονται σε μεγάλη στέρηση. Η αγάπη είναι πάντα εφευρετική και αποτελεσματική.
• Γνώρισε βαθύτερα τη δύναμη της Αναστάσεως του Κυρίου μας, με τη μελέτη των σχετικών βιβλίων.
• Ζήσε και συ το πανηγύρι της χαράς της Εκκλησίας μας.

Α Λ Η Θ Ι Ν Ο

"Ό,τι αληθινό αξιωθήκαμε να μας ακουμπήσει με τη χάρη του και γνήσια μας συγκίνησε κάποτε μας συγκινεί για πάντα. Έρωτες αληθινοί, χάρτινοι ήρωες αληθινοί, μελωδίες και φωνές αληθινές που πέρασαν από το αυτί μας, φωτογραφίες, εικόνες πραγματικότητας και εικόνες από κινηματογραφικές ταινίες πιο αληθινές από την πραγματικότητα, στίχοι, φίλοι χαμένοι, αγαπημένοι νεκροί, όλα θα περνούν πάντα από κοντά μας και δε θα περνούν. Θα αποθηκεύονται, ακόμη και εν αγνοία μας, εντός μας, σ' ένα προσωπικό υπόγειο μυστηρίων και θαυμάτων.

Είναι σοφία να φτιάχνει και να συντηρεί κανείς τέτοια υπόγεια. Αν και από μόνα τους έχουν τόση δύναμη που, θες δεν θες, τα θυμάσαι δεν τα θυμάσαι, τα συνειδητοποιείς ή όχι, τέτοια υπόγεια συντηρούνται. Γιατί είναι η σκιά μας. Κι αν λέγεται πως μια μουσική από τις παύσεις και τις σιωπές της ακούγεται, έτσι και μια ζωγραφιά, η ζωγραφιά του επίγειου ταξιδιού μας, από τις σκιές της φωτίζεται."

Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης

Μάρω Βαμβουνάκη

Εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι

Ήταν πρωί, περίπου 8:30, όταν ένας ηλικιωμένος περίπου 80 χρονών, με ράμματα στον αντίχειρά του, έφτασε στο νοσοκομείο. Είπε ότι ήταν βιαστικός, και ότι είχε ένα άλλο ραντεβού στις 9:00.

Η νοσοκόμα που τον ανέλαβε τον έβαλε να καθίσει κάπου, γνωρίζοντας ότι θα έπαιρνε πάνω από μια ώρα για να τον δει κάποιος γιατρός. Τον είδε να κοιτάει επίμονα το ρολόι του και επειδή δεν ήταν και πολύ απασχολημένη αποφάσισε να δει τη πληγή του. Αφού το εξέτασε προσεκτικά, είδε ότι η πληγή στον αντίχειρα είχε επουλωθεί και έτσι μίλησε με τους γιατρούς για να αφαιρέσουν τα ράμματα.

Ενώ του φρόντιζε τα ράμματα, τον ρώτησε αν είχε άλλο ραντεβού με γιατρό σήμερα. Ο ηλικιωμένος είπε πως δεν είχε ραντεβού με γιατρό αλλά έπρεπε να πάει στο γηροκομείο για να φάει πρωινό με τη σύζυγό του. Η νοσοκόμα τον ρώτησε πως πήγαινε από θέμα υγείας η σύζυγός του.

Ο ηλικιωμένος απάντησε ότι η γυναίκα του ήταν θύμα της νόσου Alzheimer. Της είπε ακόμα ότι η γυναίκα του δεν ήξερε ποιος ήταν και ότι δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει τα τελευταία 5 χρόνια.

Η νοσοκόμα έμεινε έκπληκτη, και τον ρώτησε,

«Και γιατί συνεχίζεις και πας κάθε πρωί, αφού δεν ξέρει ποιος είσαι;»

Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε, χάιδεψε το χέρι της νοσοκόμας και είπε:

«Δεν με γνωρίζει, αλλά εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι….»

Μακάριοι εκείνοι που έχουν ειρήνη στην καρδιά!

Μακάριοι εκείνοι που πέφτουν για ύπνο με ειρήνη στην καρδιά .. ομοιάζουν με μικρά παιδιά...που αφήνονται γλυκά.. δίχως να προσμένουν ..... δίχως να δένονται από της μέρας τα δεσμά....να αναπαύεσαι σωματικά και ψυχικά .... πόσο μακάριος άραγε μπορεί να είσαι τελικά όταν εντός σου αναπαύεται η ειρήνη και γαληνεύει την καρδιά....να προσεύχεσαι να σε βρίσκουν τέτοιες πολλές στιγμές...να προσεύχεσαι και να δοξάζεις όταν σε καταδέχεται και φωλιάζει εντός σου τέτοια αρετή.... ειρηνική να είναι η ψυχή .. υπάρχει άραγε μεγαλύτερη ευχή??...... ειρηνική να μένει η καρδιά... ειρηνική να είναι η κάθε σου βραδιά.....!

ΑΞΙΖΕΙ Ν' ΑΓΑΠΑΣ- παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου

Τα παιδιά είναι πρόσφατοι κάτοικοι της Εδέμ

Τα παιδιά είναι πρόσφατοι κάτοικοι της Εδέμ, θυμούνται εναργέστερα. Βιώνουν πριν να ξεχάσουν, πριν αρχίσουν αργότερα πάλι να νοσταλγούν. Τα χρόνια περνούν, από κάπου μας παίρνουν, μας στέλνουν αλλού, και -θέλουμε δε θέλουμε- με σφιγμένη καρδιά τα αφήσαμε να βγουν στους δρόμους και στις περιπέτειες του κόσμου. Δεν έχουμε πια άλλη επιλογή, δε μας επιτρέπεται να τα φυλακίσουμε στους φόβους μας άλλο. 

Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης

Μάρω Βαμβουνάκη

Το μεγαλείο του ανθρώπου

To μεγαλείο του ανθρώπου είναι ο,τι έχει τα πόδια του στη γη και το κεφάλι στα άστρα! 

Κομφουκιος

Ο Ακάθιστος Ύμνος

Το 626 μ.Χ. η Κωνσταντινούπολη βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, με το μεγαλύτερο μέρος του βυζαντινού στρατού, είχε εκστρατεύσει εναντίον των Περσών. Τότε οι Πέρσες συμμάχησαν με τους Αβάρους και με πολυάριθμο στρατό πολιόρκησαν την πρωτεύουσα του Βυζαντίου από στεριά και θάλασσα.

Ο πρωθυπουργός Βώνος και ο Πατριάρχης Σέργιος οργάνωσαν υπεράνθρωπη αντίσταση και απέκρουσαν τις σφοδρές επιθέσεις των εχθρών. Όσοι μπορούσαν να κρατήσουν όπλα βρίσκονταν στις επάλξεις, ενώ ο άμαχος πληθυσμός κατέκλυζε τις εκκλησίες και προσευχόταν στο Θεό και τη Θεοτόκο Μαρία για τη σωτηρία της Πόλης. Ο Πατριάρχης με την εικόνα της Παναγίας περιφερόταν στα τείχη και εμψύχωνε τους πιστούς υπερασπιστές. Η τελική επίθεση όμως είχε ξεσπάσει και οι αμυνόμενοι φαινόταν ότι δε θα άντεχαν για πολύ ακόμη. 

Τότε συνέβη κάτι απροσδόκητο και φοβερό. Μια πολύ δυνατή θύελλα ξέσπασε ξαφνικά και τα εχθρικά καράβια, που πολιορκούσαν τη Βασιλεύουσα, άρχισαν να καταποντίζονται το ένα μετά το άλλο. Έντρομοι οι εχθροί εγκατέλειψαν την πολιορκία και τράπηκαν σε φυγή. 

Ένα μεγάλο θαύμα είχε γίνει και οι υπερασπιστές της Πόλης απέδωσαν τη σωτηρία τους στην πολιούχο τους Θεοτόκο. Το βράδυ της επόμενης μέρας, όλοι οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στον ιερό ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους. Εκεί όλοι μαζί έψαλλαν όρθιοι τον Ύμνο στην Παναγία, που έμεινε στην ιστορία με το όνομα «Ακάθιστος Ύμνος».

Από τότε ο Ακάθιστος Ύμνος συντροφεύει σε κάθε δύσκολη στιγμή όλους τους ορθοδόξους χριστιανούς. Ο υμνογράφος είναι άγνωστος και πολλές υποθέσεις και απόψεις υπάρχουν για το πρόσωπό του. Κάποιοι δέχονται ως ποιητή το Ρωμανό το Μελωδό (6ος αιώνας). Ο ταπεινός αλλά μεγαλοφυής ποιητής, δεν ενδιαφέρθηκε για τη διάσωση του ονόματός του, όπως συνήθιζαν να κάνουν οι περισσότεροι υμνογράφοι ή αγιογράφοι κατά τη βυζαντινή περίοδο. 

Ο Ακάθιστος Ύμνος είναι ένα ολοκληρωμένο κοντάκιο,* που αποτελείται από 24 τμήματα (οίκους*). Καθένα από αυτά αρχίζει με ένα από τα 24 γράμματα της αλφαβήτου. Από το Α (Άγγελος πρωτοστάτης …) ως το Ω (Ω πανύμνητε Μήτερ…). ψάλλεται τμηματικά στις τέσσερις πρώτες εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής κάθε Παρασκευή βράδυ, ενώ την πέμπτη εβδομάδα ψάλλεται ολόκληρος.

Πηγή: διαδίκτυο

Άπλωσα το χέρι μου....

... άπειρες φορές άπλωσα το χέρι μου στην ζωή .. αρχικά το άπλωνα για να ανιχνεύσω τον κόσμο ... έτρεχα να εξερευνήσω να μάθω την ομορφιά που με τριγυρνά ... καθώς μεγάλωνα το άπλωνα για να στηριχτώ, να ξεκινήσω να βηματίζω σιγά σιγά...το άπλωνα για να αισθανθώ ασφάλεια , σιγουριά καθώς περνούσα τον δρόμο για να πάω στο σχολείο με την γιαγιά...το άπλωνα ως διαμαρτυρία ήθελα πεισματικά να συγκρατήσω το χέρι της μητέρας μου καθώς αισθανόμουν την αποχώρηση της για την δουλειά ....και καθώς μεγάλωνα άρχιζα να πιάνω τον εαυτό μου να απλώνει το χέρι προσπαθώντας να μεταφέρω σε όσους αγαπούσα τα όσα δεν μπορούσα να τους πω..... άλλοτε γιατί τα λόγια μου ήταν τόσο περιττά ..... άλλοτε γιατί δεν έβρισκα λέξη που θα μπορούσε να φέρει το συναίσθημα που η στιγμή σου δημιουργεί... άλλοτε γιατί η δειλία μου υπερτερούσε και έβαζε χαλινάρι στην μιλιά .... καθώς μεγαλώνω θα ήθελα να απλώνω το χέρι κάθε φορά που θεωρώ τα λόγια περιττά.... όχι γιατί δεν θα έχω τίποτα περισσότερο να πω .. αλλά ως ένα ευχαριστήριο στους ανθρώπους που πρόλαβαν να τα ακούσουν πριν να ειπωθούν ...... γιατί αυτοί είναι οι μόνοι που με αισθάνθηκαν πιο πραγματικά......

Από κάπου στο διαδίκτυο

Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τι καθεύδεις

Τόν Μέγα Κανόνα συνέθεσε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἱεροσολυμίτης. Μοναχός κατ᾿ ἀρχάς στήν Μονή τοῦ Ἁγίου Σάββα στά Ἱεροσόλυμα, ἦλθε στήν Κωνσταντινούπολη γιά ἐκκλησιαστική ἀποστολή. Ἐκεῖ παρέμεινε καί ἀνέλαβε διάφορα ἐκκλησιαστικά ὑπουργήματα καί τέλος ἀνεδείχθη ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης. Ἀπέθανε γύρω στά 740 μ.Χ. στήν Ἐρεσό τῆς Λέσβου...

Μ;έσα στό πλαίσιο τῆς κατανυκτικῆς περιόδου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς «ὁ κατανύξεως μεστός» Μέγας Κανών προσφέρει ἕνα συγκλονιστικό βίωμα. Μπαίνει στό στόμα τοῦ πιστοῦ σάν φωνή, σάν ἐγερτήριο, σάν ἀφυπνιστικός σεισμός. Σάν ἀποστροφή στήν κοιμωμένη καί ραθυμοῦσα ψυχή του.

Τοῦτο ἀνακεφαλαιώνει τό θαυμαστό προοίμιο τοῦ κοντακίου τοῦ Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ, πού συμψάλλεται μέ τόν Μέγα Κανόνα:

«Ψυχή μου, ψυχή μου,

ἀνάστα, τί καθεύδεις

τό τέλος ἐγγίζει

καί μέλλεις θορυβεῖσθαι·

ἀνάνηψον οὖν,

ἵνα φείσηταί σου Χριστός ὁ Θεός,

ὁ πανταχοῦ παρών

καί τά πάντα πληρῶν».

(Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἰ. Μ. Φουντούλη: ΛΟΓΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ, ἐκδ. Ἀ. Δ.).

Πηγή: Πατερικός

Ο τρόπος της Εκκλησίας

Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη, διαφέρει από τον τρόπο των νομικών. Η Εκκλησία βλέπει τα πάντα με μακροθυμία και κοιτάζει να βοηθήσει τον καθένα, ό,τι και αν έχει κάνει, όσο αμαρτωλός και αν είναι.

γ. Παΐσιος

Καλημέρα!

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα :)

Μια ορθόδοξη εκκλησία στην άκρη του κόσμου!

Η πίστη σε οδηγεί και στα πιο απίθανα μέρη. Κυριολεκτικά στην άκρη του κόσμου, συναντά κανείς μια ορθόδοξη εκκλησία την οποία έχτισαν οι πιστοί στην…
Ανταρκτική!
Πιο συγκεκριμένα η ορθόδοξη Εκκλησία, αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα, βρίσκεται στο King GeorgeIsland στο Νότιο Πόλο και αποδεικνύει τη δύναμη της θρησκείας.
Χτίστηκε το 1990 εξ ολοκλήρου με ξύλο πεύκου της Σιβηρίας, από Ρώσους και αν και μικρή, μπορεί να χωρέσει αρκετούς πιστούς στο εσωτερικό της.
Το σημείο στο οποίο βρίσκεται είναι πραγματικά εντυπωσιακό και παρότι βρίσκεται πραγματικά στην άκρη του κόσμου, αρκετή είναι οι πιστοί που την επισκέπτονται και προσκυνούν τις εικόνες της.

Πηγή: εδώ

Αμήν~Ευλογητός

Όταν ο άνρθωπος φτάσει να πει Αμήν στις δοκιμασίες,

τότε ο Θεός βάζει το Ευλογητός!

Απάντηση:

Το λεωφορειό πηγαίνει προς τα αριστερά!

Στην ερώτηση "Γιατί νομίζεις πως το λεωφορείο πηγαίνει προς τα αριστερά;" απάντησαν:

"Γιατί δεν φαίνεται η πόρτα για να μπεις στο λεωφορειό!"

Ένα προσχολικό τεστ για σένα....

Προς ποια κατεύθυνση πηγαίνει το λεωφορείο;;;

Δεξιά ή Αριστερά;

Δεν μπορείς να αποφασίσεις; Κοίταξε την φωτογραφία άλλη μια φορά.

Ακόμα δεν μπορείς να αποφασίσεις;;

Ακριβώς την ίδια φωτογραφία την έδειξαν σε 5χρονα παιδάκια (νήπια) και τους έκαναν την ίδια ερώτηση. 90% από αυτά έδωσαν την σωστή απάντηση....

Εσείς τι πιστεύετε την απάντηση θα την ανεβάσω στις 21:00 το βράδυ!

Μηνυματάκι

Η υπέρβαση της ανταμοιβής είναι μεγάλη ελευθερία....!

"Ασφαλώς όταν ζούμε την φιλία, κάτι μέσα μας αποζητά το χάδι της ανταπόδοσης, τον καθησυχασμό της συμπόνιας, της συμμετοχής και την εμπιστοσύνη της λεβεντιάς. Αυτό όμως θα συμβεί και θα μας προσφερθεί εκ των πραγμάτων  κι όχι γιατί αγωνιζόμαστε να το εκμαιεύσουμε, όχι γιατί το απαιτούμε. Η αμοιβαιότητα θα είναι σίγουρα εκεί, όχι γιατί την εκβιάζουμε, αλλά γιατί είναι στη φύση της καλής σχέσης. 

Η αγάπη, ανάμεσα σε υγιείς προσωπικότητες, είναι μόνο αμοιβαία. Ας μη ζητάμε όμως να είναι αμοιβαίες και οι προσφορές. Η υπέρβαση της ανταμοιβής είναι μεγάλη ελευθερία και, είπαμε, είναι οι ελεύθεροι και οι δυνατοί που αξιώνονται τις δυνατές σχέσεις, τα μεγάλα αισθήματα."

Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης

Μάρω Βαμβουνάκη

Η σοφία της ζωής!

Η σοφία της ζωής απαιτεί κρίση και πνευματική διαύγεια, κι αυτά τα δυο προϋποθέτουν ταπεινή παρατηρητικότητα, καθαρό μάτι και καθαρή καρδιά, δε διδάσκονται, δηλαδή, σε κανένα πανεπιστήμιο  δυστυχώς. Δεν είναι δυνατόν να γίνουν διδακτέα ύλη, είναι πάρα πολύ απλά και γι' αυτό, εξαιρετικά δύσκολα. Δε γίνεται να κατηγοριοποιηθούν, να γίνουν ορισμός, κανόνες και να ενταχθούν σε εκπαιδευτικό σύστημα.

Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης

Μάρω Βαμβουνάκη

...............Φιλία................

Έννοια σπουδαία, σχεδόν ιερή,

μυστικός όρκος ζωής με έργα,

ασήμαντα ως προς το μέγεθος,

γενναία όμως για την ψυχή.

Ζωγραφισμένα με ανιδιοτελή αγάπη,

ειλικρίνια, πίστη και αγωνία.

Σμιλεμένα με θυσίες και σκέψεις,

με κουβέντες της νύχτας και δάκρυα.

Με γέλια ατελείωτα και πειράγματα.

Με την ελπίδα της διάρκειας,

να φωνάζει την καρδιά αδιάκοπα

και με τις αναμνήσεις,

να ποτίζουν πεισματικά τις ρίζες της,

ανθίζοντας την φιλία

για πάντα!

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως

(Μαρκ. η´ 34 - θ´ 1) Εἶπεν ὁ Κύριος· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. ῞Ος γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴνἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ῎Η τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; ῞Ος γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.

Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Εἶπε ὁ Κύριος «῞Οποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει, ἂς ἀπαρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του, ἂς σηκώσει τὸν σταυρό του κι ἂς μὲ ἀκολουθεῖ. Γιατὶ ὅποιος θέλει νὰ σώσει τὴ ζωή του θὰ τὴ χάσει· ὅποιος ὅμως χάσει τὴ ζωή του ἐξαιτίας μου καὶ ἐξαιτίας τοῦ εὐαγγελίου, αὐτὸς θὰ τὴ σώσει. Τί θὰ ὠφεληθεῖ ὁ ἄνθρωπος, ἂν κερδίσει ὁλόκληρο τὸν κόσμο ἀλλὰ χάσει τὴ ζωή του; Τί μπορεῖ νὰ δώσει ὁ ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα γιὰ τὴ ζωή του; ῞Οποιος, ζώντας μέσα σ’ αὐτὴ τὴ γενιὰ τὴν ἄπιστη κι ἁμαρτωλή, ντραπεῖ γιὰ μένα καὶ γιὰ τὴ διδασκαλία μου, θὰ ντραπεῖ γι’ αὐτὸν καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ᾿Ανθρώπου, ὅταν ἔρθει μὲ ὅλη τὴ λαμπρότητα τοῦ Πατέρα του, μαζὶ μὲ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους». 

Τοὺς ἔλεγε ἀκόμη ὁ ᾿Ιησοῦς· «Σᾶς βεβαιώνω πὼς ὑπάρχουν μερικοὶ ἀνάμεσα σ’ αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται ἐδῶ, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ γευτοῦν τὸν θάνατο, πρὶν δοῦν νὰ ἔρχεται δυναμικὰ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ».

Ο Δικαστής

Σε πολύ δύσκολη θέση βρέθηκε ένας δικαστής που εκείνο το πρωινό έπρεπε να δικάσει ένα παιδικό του φίλο.

Σαν ευσυνείδητος δικαστής κατεδίκασε το φίλο του σε καταβολή μεγάλου χρηματικού ποσού προς κατάπληξη του κοινού.

Αλλά η κατάπληξη μετατράπηκε σε θαυμασμό, όταν μετά το τέλος της δίκης, ο δικαστής σηκώθηκε άνοιξε το πορτοφόλι του και κατέθεσε στο ταμείο το ποσό.

Μήπως το ίδιο δεν κάνει ο Μεγάλος Δικαστής, ο Θεός για μας;

Πηγή: Άγια Μετέωρα

Μην κρίνεις...!

Και συμβουλεύει λίγο πριν από τον θάνατο του ο στάρετς Ζωσιμάς του Ντοστογιέφσκι: Να θυμάσαι πως δεν μπορείς να γίνεις κριτής κανενός. Δεν μπορεί να υπάρξει δικαστής για έναν κακούργο, πριν νοιώσεις πως κι αυτός είναι το ίδιο κακούργος σαν κι αυτόν που έχει μπροστά του. Αυτό φαίνεται παράλογο αλλά είναι αληθινό. Γιατί, αν εγώ ήμουν αναμάρτητος, ίσως να μην υπήρχε αυτός ο εγκληματίας που πρέπει τώρα να δικάσω. 

Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης

Μάρω Βαμβουνάκη

Έφυγε από τη ζωή μου ένα μαύρο σύννεφο και ήρθε ο ήλιος! (Αληθινή ιστορία)

Εσείς, τι θα κάνατε για να βοηθήσετε έναν φίλο; Πόσο σημαντικό θα ήταν, όχι για εκείνον τόσο, όσο για εσάς;

Σε ένα χωριό στην Κίνα, ένας έφηβος κουβαλάει στην πλάτη του καθημερινά εδώ και 8 χρόνια το φίλο του, ο οποίος λόγω μιας συγγενούς διαταραχής, είναι εξαιρετικά δύσκολο να περπατήσει.

Οκτώ χρόνια πριν, μια βροχερή ημέρα, ο μικρός Lu Shao είχε μείνει στο σχολείο περιμένοντας τη μητέρα του, η οποία καθυστέρησε να πάει να τον πάρει.

Τότε, ο Lui Shi Ching, ο οποίος ήταν μικρότερος από τον Lu Shao, αποφάσισε να βοηθήσει και τον μετέφερε στο σπίτι. Από τότε τον πηγαινοφέρνει καθημερινα από και προς το σχολείο, τον πηγαίνει έτσι ακόμη και στην τουαλέτα.

Σε μια συνέντευξη, ο Lui shi Ching είπε: “Είμαι ευτυχής που τον κουβαλάω τόσα χρόνια, παρότι είναι αρκετά βαρύς”.

Ο Lui Shi Ching δεν καυχιέται για τις καλές πράξεις του. Οι γονείς του έμαθαν για την πράξη του τέσσερα χρόνια μετά…

Ο Lu Shao αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι “από τότε που μπήκε στη ζωή του ο Lui Shi Ching, έφυγε ένα μαύρο σύννεφο και μπήκε ο ήλιος σ΄αυτήν”.

Τι πρέπει να κάνουμε στους άλλους;;;

 

Θυμάμαι τον πατέρα Μάρκελλο Καμπάνη στις ομιλίες του της Θείας Λειτουργίας, στην Παναγίτσα στις Αχαρνές, να λέει: "Μη θέλεις και μη λες τι πρέπει οι άλλοι να κάνουν για σένα. Πρώτα εσύ κάνε αυτό που πρέπει να κάνουν οι άλλοι για σένα". Το Ευαγγέλιο δε μας λέει τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι για μας, ο Χριστός μας μας λέει τι πρέπει να κάνουμε εμείς καθημερινά στους άλλους. Και θα 'ρθει η ώρα που αυτό που δίνεις θα σου επιστραφεί. Ό, τι κι και όσο έδωσες θα το εισπράξεις. Να είστε σίγουροι! Μπορεί να μην το εισπράξεις από εκείνον που θέλεις εσύ, θα το εισπράξεις όμως από αλλού, και με άλλο τρόπο".

Χορός μεταμφιεσμένων

Μάρω Βαμβουνάκη

PEOPLE ARE AWESOME 2012

Γιατί σε κάποιους ανθρώπους αρέσει να ΖΟΥΝ!

Ότι κάνουμε, να το κάνουμε με αγάπη

"Ότι κάνουμε προσευχή, συμβουλή, υπόδειξη να το κάνουμε με αγάπη. Χωρίς την αγάπη η προσευχή δεν ωφελεί, η συμβουλή πληγώνει, η υπόδειξη βλάπτει, καταστρέφει τον άλλο, που αισθάνεται αν τον αγαπάμε ή αν δεν τον αγαπάμε και αντιδρά αναλόγως. Η αγάπη στον αδελφό, μας προετοιμάζει να αγαπήσουμε περισσότερο το Χριστό. Ωραίο δεν είναι; Ας σκορπίζουμε σ' όλους την αγάπη ανιδιοτελώς, αδιαφορώντας για την στάση τους. Όταν έλθει μέσα μας η Χάρη του Θεού, δεν θα ενδιαφερόμαστε αν μας αγαπάνε ή όχι, αν μας μιλάνε με καλοσύνη. Θα νοιώθουμε την ανάγκη εμείς να τους αγαπάμε όλους.

γ. Πορφύριος

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ :)