Η σοφία της ζωής απαιτεί κρίση και πνευματική διαύγεια, κι αυτά τα δυο προϋποθέτουν ταπεινή παρατηρητικότητα, καθαρό μάτι και καθαρή καρδιά, δε διδάσκονται, δηλαδή, σε κανένα πανεπιστήμιο δυστυχώς. Δεν είναι δυνατόν να γίνουν διδακτέα ύλη, είναι πάρα πολύ απλά και γι' αυτό, εξαιρετικά δύσκολα. Δε γίνεται να κατηγοριοποιηθούν, να γίνουν ορισμός, κανόνες και να ενταχθούν σε εκπαιδευτικό σύστημα.
Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης
Μάρω Βαμβουνάκη
Η σοφία της ζωής διδάσκεται στο μοναδικό σχολείο που μόνο αυτό μπορεί να την διδάξει:το σχολείο της ζωής! Καλημέρα..ωραία η νεά εμφάνιση του μπλογκ σου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου δελφινάκι μου, ευτυχώς ή δυστυχώς σ' αυτό το σχολείο όλοι πηγαίνουμε....χαίρομαι που σου άρεσε το blog... Καλό σου βράδυ :)
ΔιαγραφήΣυμφωνό απόλυτα με το Δελφινάκι.. Η σοφία της ζωής διδάσκεται αποκλειστικά από την ίδια τη ζωή... και τα καλύτερα μαθήματα τα πέρνουμε από τα ίδια μας τα λάθη... Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να μην απογοητεύομαστε...!
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Marsia μου :)