Άγιος Γεώργιος

Μία από τις πιο γνωστές ιστορίες με δράκοντες που αναφέρεται και στις γραφές είναι η γνωστή μάχη του Αγίου Γεωργίου. Υπήρξε ένας φτερωτός πελώριος δράκοντας με μακριά σπειρωτή ουρά και πράσινα λέπια σαν του κροκόδειλου ο οποίος πρόβαλε από τους βάλτους της Σιλέν. Στο πέρασμα του όλα τα πλάσματα, άνθρωποι και ζώα, ασφυκτιούσαν από το δηλητήριο του.

Οι ντόπιοι αγρότες κατάστρωσαν ένα σχέδιο. Έστελναν στον δράκοντα κάθε μέρα από δύο πρόβατα για να κορέσουν την πείνα του θηρίου. Στην αρχή η στρατηγική αυτή έμοιαζε να πετυχαίνει αλλά έφτασε η στιγμή που τα πρόβατα σώθηκαν και το ερπετό βγήκε πάλι για κυνήγι. Τότε ήταν που με βαριά καρδιά ο βασιλιάς συμφώνησε να θυσιάζουν στον τύραννο δράκοντα από ένα παιδί κάθε ημέρα με την ελπίδα να κρατήσουν τον δράκοντα χορτάτο μέχρι κάποιο θαύμα να τους απαλλάξει από τον δαίμονα αυτό.

Αλλά οι ημέρες και οι εβδομάδες περνούσαν και κανένα θαύμα δεν φαινόταν να συμβαίνει. Ώσπου έφτασε το πρωινό όπου ήρθε η σειρά της ίδιας της κόρης του βασιλιά η όμορφη Αλκυόνη να δεθεί στον ξύλινο στύλο που δένονταν και τα υπόλοιπα παιδιά περιμένοντας τον φρικτό τους θάνατο. Κανένας δεν περίμενε πως το θαύμα που τόσο καιρό περίμεναν και τόσο θερμά προσεύχονταν θα γινόταν εκείνη την ημέρα.

Η πριγκίπισσα στεκόταν μόλις λίγα λεπτά όταν το πρόσωπο της χλόμιασε καθώς άκουσε πίσω της να την πλησιάζουν βαριά βήματα σίγουρη πως ο χαμός της πλησίαζε. Γύρισε τρομοκρατημένη το κεφάλι της για να δει τι ή ποιος τα προκαλούσε και αντίκρισε ένα ψηλό ιππότη με ασημένια πανοπλία όπου στον άσπρο θώρακα της υπήρχε ένας ερυθρός σταυρός. Μόλις είχε κατέβει από το κατάλευκο άτι του κρατώντας μια μακριά λόγχη και μια μεγάλη ασπίδα, πλησιάζοντας προς τo τρομοκρατημένο κορίτσι.

Η πριγκίπισσα βλέποντας στο πρόσωπο του νέου τον σωτήρα της δεν δίστασε να του εξηγήσει αμέσως την κατάσταση στην οποία ήταν μπλεγμένη. Εκείνος με την σειρά του της είπε γρήγορα ποιος ήταν. Το όνομα του ήταν Γεώργιος, είχε μεγαλώσει στην ανατολική Τουρκία, στην Καππαδοκία, και ήταν στρατιώτης του Ρωμαϊκού στρατού πριν ασπαστεί τον χριστιανισμό. Τώρα ο μόνος κύριός του ήταν ο Θεός και κήρυττε το λόγο Του όπου και αν πήγαινε.

Στα μάτια του Γεωργίου ο δράκοντας ενσάρκωνε το κακό και όλα για τα οποία είχε πολεμήσει. Έτσι αντί να τραπεί σε φυγή και να σώσει τον εαυτό του, έλυσε το αβοήθητο κορίτσι και την ανέβασε στο άτι του προετοιμάζοντας τον εαυτό του για μάχη με τον τερατώδες αντίπαλο του. Δεν χρειάσθηκε να περιμένει για πολύ. Μέσα από τους βάλτους και χωρίς προειδοποίηση ξεπρόβαλε ένα τεράστιο κεφάλι ερπετού που το κρατούσε ένας πανίσχυρος λαιμός ανοίγοντας δρόμο μέσα από τους πυκνούς θάμνους. Ακολουθούσε ένα ογκώδες σώμα με πελώρια φτερά που κατέληγε σε μια μυτερή ουρά.

Μέσα από τα πολλά ταξίδια του σε πολλές μακρινές και αφιλόξενες περιοχές ο Γεώργιος είχε έρθει αντιμέτωπος με αναρίθμητους εχθρούς, τρομακτικά θηρία και δύσκολες καταστάσεις. Τίποτα όμως δεν θα μπορούσε να τον είχε προετοιμάσει για το τρομερό αυτό πλάσμα που αντίκριζαν τα μάτια του εκείνη την στιγμή. Το στόμα του έσταζε δηλητήριο που όταν ακούμπαγε τη γη ξέραινε τα φυτά και το έδαφος από κάτω του.

Ο δράκοντας κινιόταν γρήγορα ετοιμάζοντας την επίθεση του. Επιτάχυνε το βήμα του καθώς πλησίαζε τον ιππότη και άνοιξε τα πελώρια φτερά του. Ο Γεώργιος κάλυψε ενστικτωδώς την μύτη και τα μάτια του για να καλυφθεί από την δυσοσμία, έσφιξε την λόγχη στην παλάμη του έτοιμος να χτυπήσει με δύναμη τον δράκοντα όταν ξαφνικά τον πλεύρισαν δύο πελώρια φωτεινά άψυχα μάτια. Όπου και αν γύριζε το κεφάλι του έβλεπε μάτια να βγάζουν φλόγες να τον περικυκλώνουν και να τον ζαλίζουν. Μέσα στην ζάλη του σήκωσε την λόγχη του και με όση δύναμη είχε την ώθησε ανάμεσα στα πιο κόκκινα, φωτεινά και τρομακτικά από αυτά.

Μια τρομερή κραυγή διαπέρασε τον αέρα, και τα μάτια ξαφνικά εξαφανίστηκαν. Καθώς η κίνηση τους δεν τον αποπροσανατόλιζε άλλο, ο ιππότης κοίταξε κάτω και είδε τον δράκοντα ζωντανό αλλά θανάσιμα πληγωμένο. Η λόγχη του είχε διαπεράσει το στόμα του βγαίνοντας στο πίσω μέρος του λαιμού του. Στο πληγωμένο σώμα του δράκου είδε πως πάνω στα φτερά του βρίσκονταν πολύχρωμα σχέδια που έμοιαζαν με μάτια και ήταν αυτά που θόλωναν την όραση του.

Εκείνη την στιγμή πλησίασε η πριγκίπισσα με ανακούφιση για την νίκη του Γεωργίου. Έδεσαν με την ζώνη της τον δράκο και με το δυνατό καθαρόαιμο του τον οδήγησαν στο κάστρο. Εκεί ο βασιλιάς υποσχέθηκε στον Γεώργιο πως αν έσφαζε τον δράκο αυτός και οι υπήκοοι του θα βαφτίζονταν χριστιανοί. Έτσι και έγινε, ο ιππότης τους απάλλαξε από τον τύραννο τους και ο βασιλιάς κράτησε την υπόσχεση του. Αφού χαιρέτισε την πριγκίπισσα συνέχισε τον δρόμο του που σύντομα θα τον οδηγούσε να γίνει μάρτυρας του χριστιανισμού.

Στο πίνακα του Uccelo φαίνονται καθαρά τα μάτια στα φτερά του δράκου.

Πηγή: εδώ

!!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ !!!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!