Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

Μεγάλη Τετάρτη "Ότε η αμαρτωλός, προσέφερε το μύρον, τότε ο μαθητής, συνεφώνει τοις παρανόμοις..."

Μεγάλη Τετάρτη, η ημέρα της προδοσίας. Ημέρα δύσκολη η σημερινή για μένα. Η πορεία της καρδιάς μου βαραίνει. Η χειρότερη αμαρτία και το χειρότερο αδιέξοδο στην ζωή μου είναι η αμετανοησία και η απελπισία του εαυτού μου. Πάντα υπάρχει ο δρόμος που οδηγεί στον Πατέρα μου, όπου κι αν βρίσκομαι. Στην πορεία αυτή και συνάντηση με τον Εσταυρωμένο Ιησού σίγουρη έχουν την θέση τους οι αμαρτωλοί με την μετάνοια τους. Και αναρωτιόμουν που είναι η δική μου μετάνοια... Μήπως ένας άκρατος συναισθηματισμός και μια εθιμοτυπία κατακλύζουν την καρδιά μου και χάνω τον δρόμο μου; Κλαίω για έναν Θεό που οδηγείται στον Σταυρό ή κλαίω για τις αμαρτίες μου που Τον οδηγούν στον Σταυρό; Από την μια έβλεπα την προδοσία του Ιούδα κι από την άλλη την μετάνοια της πόρνης. Έπαιρνα θάρρος στην αγάπη του Χριστού μου. Μόλις έσκυβα και έβλεπα το βάθος των αμαρτιών μου, μια απελπισιά με καταλάμβανε. Κι όμως κι από εκεί ξεκινούσε η ελπίδα για να προστρέξω στον Θεό της αγάπης. Μακριά μένουν αυτοί που πλησιάζουν τον Χριστό τις ημέρες αυτές με την αυτοπεποίθηση των έργων τους, τις νηστείες τους και τις αρετές τους. Ο Κύριος είναι ο Θεός των μετανοούντων, ο μανικός εραστής των μετανοούντων. Και εγώ άραγε έχω θέση κοντά στον Χριστό στην πορεία Του προς τον Σταυρό; Έβλπα την προδοσία του εαυτού μου και με δάκρυα μετανοίας ράντιζα το στήθος μου... και έτρεχα δίπλα από τον Κύριο. Και άραγε η δική μου μετάνοια πως διαγράφεται;

Πηγή: Βιβλίο: Μεγάλη Εβοδμάδα
Το σταυροαναστάσιμο οδοιπορικό της ψυχής μου
αρχμ. Σεβαστιανού Τοπάλη

14 σχόλια:

  1. Καλημέρα Ωραιοζήλη μου!
    Με συγκλόνισε το κείμενο....
    Δεν έχω λόγια...

    Εδώ συμβαίνουν εκπληκτικά, ανατρεπτικά γεγονότα κ γω κάθομαι κ ασχολούμαι με μικρολεπτομέρειες κ μαλώνω κ ο εγωισμός φουντώνει και, και, και...

    Μακάρι να καταλάβω πόσο μοιάζω στις αμαρτίες με την πόρνη. Ας μη γελιέμαι. Αυτό είναι η αρχή. Μετά τη συνειδητοποίηση, μαλακώνει η καρδιά κ πάω κι αφήνω τα δάκρυά μου στα πόδια Του...

    Η Σταύρωση τελικά είναι ο δρόμος για την Ανάσταση.
    Σ'ευχαριστώ απ'την καρδιά μου, Ωραιοζήλη μου, για το πανέμορφο αυτό κείμενο...

    Καλή δύναμη σ'όλους μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένε μου Σεβάχ, μου είχε γράψει κάποτε μια φίλη την εξής ευχή: "Η αγκαλιά του Εσταυρωμένου μένει ανοιχτή εις τους αιώνας. Σε περιμένει!"Πρόσεξε αύριο την αγκαλιά του Χριστού μας πάνω στον σταυρό και να θυμάσαι πως πάντα θα μας περιμένει!!!Καλή Ανάσταση φίλε μου :)

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα με ευχές για μετάνοια και με τη θύμηση της Αγάπης Του στις ψυχές μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλημερα.Ας μετανοησουμε ολοι μας λοιπον για τα πεπραγμενα μας και οτι αλλο....εχουμε κανει η πει.ωραιο κειμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλο Πασχα και Καλη Ανασταση να εχεις!
    Να περασεις ομορφα ευχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγκλονιστικό κείμενο χαρά μου! Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες εδώ μαζί μας!
    Επιτέλους μαζεύτηκα η μαστόρισσα κι άρχισα να ξαναπερνώ από τη γειτονιά!
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε....καλή σου μέρα :)))
      Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!

      Διαγραφή

Σχολίασε κι εσύ. . .ότι νομίζεις πως αξίζει!